امروز ميخوام چند خطي راجب فيلم ايراني “بدرود بغداد” صحبت كنم كه به تازگي از طريق لوح فشرده نمايش خانگي ديدم.فيلم رو يه فيلم خوبي ارزيابي ميكنم، گرچه كه قبلا هم از حضور فيلمهاي بي ارزش توي سينماها و فاجعه انگيز تر در بخش نمايش خانگي ناليده بودم، اما قطعا چند وقتي هست كه شاهد زوال اين موضوع و اين فيلم هاي بي كيفيت هستيم.
در مورد اين فيلم بايد بگم كه فيلمبرداري و صحنه هاي خوبي داشت اين فيلم به گونه اي كه اگر از قبل ندانيد، در تماشاي اين فيلم يه ذره هم خيال نميكنيد كه كل فيلم در ايران فيلمبرداري شده…!
فيلم:به درود بغداد – كارگردان:مهدي نادري نجف آبادي – بازیگران : مزدک ميرعابديني، مصطفي زماني، پانته آ بهرام، آريا شاکري، عدنان شاه طلايي، مجيد بهرامي، جهان مهرسرشار و …
خلاصه داستان : مخالفان اشغال عراق، هشدار دادند که عراق و خاورميانه باتلاق بزرگي است براي آمريکا. اما گوش نکردند پس در باتلاق هر چه دست و پا بزني بيشتر فرو ميروي و مادران سربازهاي هر دو طرف جنگ هيچ وقت فرماندههان را نميبخشند …دانیِل دالکا بعد از شکست در مسابقه بوکس یکی از شرط بندها را به قتل میرساند و برای فرار از دست مافیا هیچ جایی را امنتر از ارتش نمییابد…
این فیلم، داستان دو سرباز آمریکایی (دنیِل دالکا با بازی مزدک میرعابدینی) و عراقی (صالح المزروق با بازی مصطفی زمانی) است که هر یک با پیشینهای تعریف شده به نوعی، به شرایط جنگ و رویارویی هل داده شدهاند. اما همان پیشینه و به نوعی تحمیلی بودن موقعیت باعث میشود مسیری متفاوت را در جنگِ رو در رو انتخاب کنند و از تضاد و تقابل به همراهی برسند.+
در اين فيلم بازي پانته آ بهرام واقعا ديدني است، حرف زدن ايشون به عربي به خوبي انجام شده، مزدك مير عابديني و مصطفي زماني هم بازي هاي خوبي داشتند، گرچه كه بازي هاي مصطفي زماني در جاهايي از فيلم براي من اغراق اميز مي نمود…در هر صورت اين فيلم، فيلم شريفي هست و قطعا مخاطبين با سليقه ي خاصي رو طلب مي كند…
+ فيلم “كلاه قرمزي و بچه نه نه” دوباره سينما را سينما كرده ش…از اين بابت خيلي خوشحالم… هورا به افتخار كلاه قرمزي دوست داشتني….