فيلم پاپيون

نوشتن راجب فيلم پاپيون برام خيلي لذت بخشه، چون فيلم دوست داشتي هست و اين فيلم  خاطره هاي خوبي رو براي من تداعي ميكنه…

پاپیون فیلمی است محصول آمریکا در سال ۱۹۷۳ میلادی بر اساس رمانی واقعی از هنری چاریر( یکی از پرفروشترین رمان های فرانسه) با بازی استیو مک کوئین و داستین هافمن و كارگرداني  فرانکلین جی شافنر، این فیلم در رشته بهترین موسیقی متن نامزد جایزه اسکار شد.

هنری چاریر یا پاپیون (استیو مک کوئین) فردی است که به اتهام قتل یک واسطه در دادگاهی در فرانسه محاکمه شده و برای گذراندن دوران محکومیت باید به گویان فرانسه برود ولی خود او منکر هرگونه دخالت در قتل است و مدعی است که برای او پاپوش درست کرده‌اند. در طول مسیر وی با لوئیس دگا (داستین هافمن) آشنا می‌شود. دگا به دلیل جعل کردن اوراق قرضه ملی فرانسه برای دوران محکومیت راهی گویان است. دگا به طریقی مقدار زیادی پول را با خود حمل می‌کند و اکثر زندانیان همراه آنان این موضوع را می‌دانند. دگا ناچار می‌شود پیشنهاد پاپیون مبنی بر مراقبت از وی را بپذیرد و در مقابل هزینه فرار او را متقبل شود. این، سرآغاز آشنایی این دو است. در نهایت پس از سال‌ها تلاش و سه بار فرار نافرجام پاپیون موفق به فرار می‌شود ولی دگا با او نمی‌رود.(+)

خوب درباره ي موسيقي اين فيليم بايد بگم كه كمتر كسي هست اون رو نشنيده باشه و جز بهترين موسيقي هاي تاريخ سينما هست.موسیقی فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار برای بهترین موسیقی متن فیلم در سال ۱۹۷۴ شد و جزء یکی از برترین موسیقی ها در دنیای سینما بشمار می آید. موسیقی بسیار زیبایی که تجلی بخش معنای واقعی آزادی و رهایی در وجود هر انسانیست .(+) موسیقی زیبای این فیلم اثر استاد  جری گلدن اسمیت است.اين فيلم تنها در يك رشته نامزد اسكار بود.

يكي از صحنه هاي كه من به شدت از اون خوشم اومد، صحنه ای است که در آن  هنری ( استیو مک کویین ) از لوئیس ( داستین هافمن ) می خواهد تا به او ملحق شود تا از جزیره فرار کنند و با مخالفت لوئیس مواجه شد یکی از صحنه های جاودانه تاریخ سینماست اما تنها به یک دلیل ، آن هم موسیقی ایی بود که در این صحنه پخش می شد. صحنه ایی که هنری خودش را به دریا می اندازد و لوئیس  با چشمانی نگران به او نگاه می کند.

خوب وقتي كه ميگيم اين فيلم از يه رمان واقعي ساخته شده،پس حتما اين ماجراها تا حدودي واقعيت داشته…زندگي مردماني كه مردن شرف داره به زندگي…توي اين فيلم ديديم كه چه طوري با آدمها برخورد ميكنند و چطوري اونها رو تحقير ميكنند…اينها شايد تنها،نمونه اي باشه از گذشته هاي كشوري مثل فرانسه…فرانسه ي عزيز، فرانسه ي دوست داشتني! فرانسه ي مهد آزادي و دموكراسي….

در اخر ميخواستم بپرسم، كساني كه اين فيلم رو ديدن، نظرشون راجب اين فيلم چيه؟ آيا اونها هم مثل من از فيلم و به خصوص موسيقي اون خوششون اومد…؟ اصلا به نظر شما موسيقي چه فيلمهايي خوب هست كه شما اونها رو به ياد داريد…؟