چگونه مي توان به کودکان سواري آموخت؟                     

 

 

چگونه می توان به کودکان سواری آموخت؟

 

در رشته ورزش سواری- به خصوص برای کودکانی که به این ورزش تمایل دارند- مسایل و معضلات پیچیده و بغرنجی وجود دارد که تا حل کامل این مسایل نمی توان ورزش سواری را به خوبی آموخت. به عقیده مربیان مجرب و کارکشته ، در دنیا هیچ دو کودکی وجود ندارند که از نظر یادگیری سواری با هم یکسان باشند. از این رو، آموزش سواری به صورت دستورالعمل های انفرادی درمی آید.

در این مطلب از گفت و شنود “بلیر” و “کیسی” که دو تن از مربیان باتجربه مکزیک هستند استفاده می کنیم و امیدواریم، راهنمایی این دو مربی برای یادگیری ورزش سواری کودکان مورد استفاده قرار گیرد.

کیسی- سواری را از سنین خیلی پایین شروع نکنید زیرا بچه ها از نظر جسمی قادر به مراقبت خود نیستند و اگر یکبار حقیقتاً بترسند آنوقت آمادگی خود را برای آموزش سواری از دست خواهند داد. بهتر است صبر کنید تا به قدر کافی از نظر جسمی قوی و محکم شوند تا بتوانند روی اسب خود را کنترل نمایند،در این صورت آنها خیلی سریع و آسانتر یاد خواهند گرفت. به نظر من، سن مناسب شروع یادگیری بین 5 تا 6 سال است.

بلیر- بچه ها با هم متفاوت هستند . بعضی از آنها در سن 6 سالگی مستقل ، قوی با انگیزه واقعی برای شروع یادگیری سواری می باشند. در عین حال ممکن است در بین بچه ها با بچه 9 ساله ای روبرو شوید که خیلی خجالتی و کمرو باشد. در این صورت سواری خود راه خوبی برای مبارزه با آن است. آنها از نظر جسمانی قادر خواهند بود که اسب را کنترل نمایند و از نظر روحی استقلال و اتکاء به نفس را روی اسب خواهند آموخت. عده ای از بچه ها در 6 سالگی آماده فراگیری سواری نیستند به همین جهت مشکل است که سنی را برای شروع سواری تعیین کرد و تازه این به عوامل زیر بستگی دارد:

1-   چه اسبهایی در دسترس است؟

2-   والدین بچه چه مقدار پول و چه مدت زمانبرای یادگیری سواری فرزند خود تخصیص خواهند داد؟

3-   آیا اسب متعلق به خود بچه است؟

4-   اسب در کجا پانسیون است؟

کیسی-سواری را برای بچه ها با اسبهای آرام شروع کنید. همه آنها زمانی که سواری را شروع می کنند می ترسند ، اگرچه ممکن است از ترسشان چیزی به شما نگویند ولی تا چند جلسه این حالت برای آنها ادامه خواهد داشت تا اینکه به قدر کافی به خودشان و اسب اطمینان پیدا کنند. از این رو ابتدا شما به اسب خوب، آرام و مطمئن احتیاج دارید . ابتدا در محوطه محدودی تعلیم آغاز می شود تا زمانی که بچه به خوبی بتواند سواری کند.

همه مبتدیان در این محوطه قدم، یورتمه و چهارنعل را آموزش می بینند و به محض اینکه هین درسها را یاد گرفتند، میتوانید به کارهای دیگر بپردازید.

بلیر-فکر می کنم تعلیم یک بچه درست شبیه آموزش یک اسب جوان است همانطور که برای تعلیم یک اسب جوان مجبورید چندین مایل راه را طی کنید و مدت زمانی را صرف کنید تا بتوانید اسب خوبی تربیت نمایید به همان اندازه احتیاج است تا بتوانید سوارکار خوبی آماده نمایید.

کیسی-به محض اینکه آنها به قدر کافی به قابلیت سواری خود و کنترل اسبشان اطمینان حاصل کردند بایستی آنها را به خارج از محوطه ببرید. اما فراموش نکنید که باید به طور حتم بدانید که آنها آمادگی چنین سواری را دارند. این درست شبیه اولین باری است که کسی به تنهایی ماشین می راند ، یا سوار هواپیما می شود . من گمان میکنم اگر بچه ها برای بار اول و دوم به تنهایی به خارج از محوطه نروند بهتر است. آنها را باید با سوارکاران بزرگتر از خودشان فرستاد تا ترس از آنها دور شود.

بلیر- برای بار اول و دوم معمولاً آنها تجربه کافی ندارند و فقط مجبورند قدم بروند . گاهی دستجلو از دستشان در می رود. یا بدنشان چسبندگی کافی ندارد و از اسب به زمین می افتند. اغلب آنها بچه هایی هستند که فکر میکنند هر کاری را که بخواهند میتوانند انجام دهند حتی قبل از اینکه آگاهي آن را داشته باشند. کافی است به آنها فرصت بدهید تا خوب یاد بگیرند و هیچ لزومی ندارد که زیاد از خطر صحبت کنید. اما بچه ها خود باید این را بدانند که مسعول خود و اسبشان هستند تا از حوادثی که به خطر منجر می شود اجتناب کنند . کافی است شما دلایل انجام و عدم انجام بعضی از کارها را برای آنها توضیح دهید . فکر می کنم روش کیسی در این حالت خیلی خوب است . او بچه ها را روی زین می گذارد و سواری را شروع میکند و از آن پس آنها خود به خود راه صحیح سواری را یاد می گیرند .

کیسی-وقتی من کار سواری را شروع می کنم به هیچ وجه به بچه ها نمی گویم که سواری کار خطرناکی است بلکه سعی من بر آن است که آنها را به اسبشان و قابلیت سواریشان مطمعن سازم. با این روش بعدها زیاد مسعله ای نخواهید داشت.

احتیاجی نیست به آنها توضیح دهید که چگونه صدمه می بینند چون هر بچه ای ممکن است در هر جایی صدمه ببیند حتی در دوچرخه سواری در خیابان ، دیر یا زود درباره اسب چیزهایی یاد میگیرد و به خطراتی که ممکن است پیش آید پی میبرد.

بلیر- حد س می زنم در آموزش سواری به کودکان آدم محافظه کاری هستم به خصوص وقتی که همکارم کیسی مرا در هنگام تعلیم کودکان تنها می گذارد بی آنکه به من بگوید که کدام بچه چقدر سواری می داند . فکر می کنم این خودش مسئله مهمی است و باید توجه بیشتری کرد. ناگفته نماند که بچه های کیسی هیچگاه هنگام سواری  صدمه ندیده اند اما چون من صدمه بچه ها را دیده ام به همین دلیل فوق العاده محافظه کار شده ام .کیسی- شما گاهی بچه ها را روی زین گذاشتید و آنها را با اسب به گردش بردید .

بلیر- فکر نمی کنم این کار را کرده باشم ، مگر اینکه مطمئن باشم که بچه ها از عهده اش بر می آیند و حتی در مواقع برگشت نیز آنها را همراهی کرده ام . اما چیزی که شما باید بدانید این است که صدمه احتمالی تقصیر بچه بوده یا اسب. شما مجبورید مطمعن شوید که چرا بچه افتاد. آیا اسب حالش خوب بود و فقط جفتک انداخت؟ آیا بچه تعادلش را روی اسب از دست داد؟ در هر صورت اگر بچه به دلیل عدم تعادل افتاده باشد بایستی زود او را سوار بر اسب کرد و اگر اسب مقصر بوده و مناسب سواری بچه نبوده و یا حتی بچه از زیاد سوار شدن خسته شده اشتباه بزرگی مرتکب خواهید شد اگر او را مجدداً سوار کنید.

کیسی-اگر بچه ها بتوانند این دور سواری را با موفقیت به پایان برسانند مأموریتشان را خوب انجام داده اند و شوقی در آنها ایجاد می شود که بتوانند سواری را برای شرکت در مسابقات ادامه دهند .در حقیقت دختران و پسران سوارکار از اینکه آنچه را که می خواهند روی اسب می توانند انجام دهند احساس رضایت می کنند .

بلیر-کلاس خوب و ایده آل سواری از6 تا 8 بچه تشکیل می شود  و معمولاً دختران و پسران در یک کلاس جا داده می شوند .

مدت زمان سواری یکساعت یا کمی بیشتر است . اما وقتی سواری را بهتر فرا گرفتند یکساعت و نیم وقت زیادی نیست . معمولاً 15 دقیقه این زمان برای گرم کردن ، در همین حدود برای خشک کردن اسب (به خصوص بعد از پرش) صرف می شود. به طور معمول هر اسبی بین 10 تا 15 دقیقه می تواند به سختی کار کند و تمرین پرش داشته باشد. بعد سوارکار اسبش را کناری نگه می دارد و به پرش سایر بچه ها نگاه می کند ، و این تماشا کردن خودش قسمتی از آموزش است.

همانطور که کیسی می گوید به خصوص در شرایطی که شاگرد احتیاج به کار و توجه بیشتر دارد بسیار مؤثراست. این کودکان اکثر اوقات وقتی شاهد تمرین گروهی مبتدیان و باتجربه ها هستند بهتر یاد می گیرند و در صورتی که حقیقتاً مشتاق باشند، از تماشای نشست سوارکاران مجرب روی زین و کنترل دستجلو کمک می گیرند.

کیسی-همانطور که گفته شد قسمتی از آموزش سواری مربوط به نگهداری اسب و وسایل سواری است که بچه ها از روی کتاب و تصاویر و گفته های مربی یاد می گیرند که بسیار مهم است ولی از آن مهمتر آنکه بایستی سواری را به خوبی فرا گیرند. عده ای فکر می کنند بچه ها سواری را فقط به دلیل شرکت در مسابقات یاد می گیرند اما این برای گروهی از آنها است . گاهی اوقات آنها برای خرید اسب به ما نامه می نویسند و از ما کمک می خواهند در این صورت ما نوع کار آنها را می سنجیم اگر برای بچه مبتدی باشد فقط کافی است که اسب آرامی انتخاب کردکه بچه بتواند آنرا کنترل نماید. عده ای از بچه ها مایل هستند در پرشهای کوتاه و سواری آزاد شرکت نمایند در این صورت هیچ لزومی ندارد که آنها را وادار کرد که در مسابقات پرش شرکت کنند. اما عده ای از آنها سواری بهتری دارند و می خواهند در مسابقات پرش شرکت نمایند در این حالت به اسب بهتری احتیاج دارند. بعضی از آنها می خواهند در کورس شرکت کند به همین دلیل به آنها خرید اسب تندرو و تیزی توصیه می شود.

بلیر-اگر بچه ای مالک اسب است در این صورت باید کارهایی را که مربوط به اسب است خودش انجام دهد .اگرچه ابتدا کار سختی است ولی به تدریج عادت می کنند.

برداشته شده از مجله اسب شماره ،10سال1356