دانلود رایگان طرح نهایی معماری مجموعه فرهنگی -بخش اول

دانلود رایگان طرح نهایی معماری مجموعه فرهنگی -بخش اول

1ـ1ـ بخش اول:

1ـ1ـ1ـ اهداف تأسیس مجموعه فرهنگی جوانان

پرورش استعدادهای جوانان یکی از هداف مهم اجتماعی و فرهنگی است که نتیجه مستقیم آن در ساختار آینده جامعه مشهود است. لذا، هدایت با راهنمایی افراد در سنین جوانی که به حساسترین دوران زندگی، یعنی دوران شکل گیری شخصیت است، امری بسیار ضروری است. و در دستیابی به موقعیتهای اجتماعی از اهمیت خاصی برخوردار است. تحکیم شخصیت و رشد استعدادهای شخصی و بافتن مسیر مناسب زندگی برای پیشرفت جوانان در جهت های انسان دوستانه و مترقی، بخش مهمی از آموزش و پرورش است که سرمایه گذاری هر چه بیشتر در این زمینه امیدواری را به آینده ای مطمئن تر افزایش می دهد.

تحقق این امر تنها در تنظیم و اجرای برنامه های فرهنگی گسترده و ژرف تر میسر خواهد بود تا جوانان بتوانند با امکاناتی که فراهم می گردد، علاوه بر بارگیری مطالبی که سیستم آموزش رسمی امکان توجه به آنها را ندارند. به گذراندن اوقات فراغت خود در مسیری سازنده، پویا و پیشرو بپردازند. انجام این خواسته در محیطی گرم، دوستانه و آموزنده بنام مجموعه فرهنگی جوانان عمل می گردد. جایی که در آن نوجوانان و جوانان برحسب آمادگیها و تواناییهای سنی بتوانند استعدادهای خود را شکوفا نمایند.

امیدواری بسیاری وجود دارد که با ایجاد چنین مراکز فرهنگی در سطح شهرهای ایران بتوان شرایط مناسب تری برای پاسخگویی به نیازهای فرهنگی، اجتماعی نوجوانان و جوانان را تدارک دید.اهم اهداف این مجموعه به قرار زیر است:

1ـ ایجدد زمینه های لازم جهت تکامل شخصیت، بالندگی روحی و بروز نبوغ و شکوفایی همه جانبه (دینی، علمی، فرهنگی، هنری، اجتماعی، سیاسی) استعدادهای جوانان و ایجاد امید به آینده زندگی فردی و اجتماعی در نسل جوان.

2ـ ایجاد علاقه و انگیزه در جوانان و بهره گیری از آنان در امر مشارکت اجتماعی و سازندگی کشور و بوجود آوردن فرصتهای مناسب برای نسل جوان به منظور خدمت به جامعه.

3ـ آموزش و پرورش اجتماعی نسل جوان به منظور درک ضروریت پابندی به نظم اجتماعی، قوانین و مقررات کشوری با تأکید بر منافع و مصالح ملی

4ـ ایجاد علاقه و انگیزه در جوانان به منظور فعالیت در مشارکتهای سیاسی

5- تأمین سلامت روانی جوانان از طریق تقویت فکر و باورهای دینی و ارتقای سطح آگاهیهای آنان در زمینه های دینی

6- تأمین سلامت جسمی و روانی جوانان از طریق فعالیتهای ورزشی

7- آزادسازی هدفدار و کنترل انرژی فوق العاده نسل جوان به منظور کاهش ضایعات فردی و اجتماعی ناشی از آن

8- تقویت روح اندیشه و تفکر، پژوهش و تحقیق، پویایی و نوآوری در زمینه های علمی، فنی و استفاده بهینه از آن

9- فراهم ساختن زمینه های گوناگون برای آشنایی جوانان با مشاغل مختلف جهت پذیرش مسئولیتها در آینده

10- ایجاد زمینه های لازم برای آشنایی جوانان با مسائل و ملاحظات قبل، حین و بعد از ازدواج

11- ایجاد زمینه های لازم جهت گسترش گردشگری و سیر و سیاحت در بین جوانان

12- فراهم ساختن فضایی مناسب با روحیات جوانان همراه با جاذبه های ویژه و شایسته برای پاسخ دادن به نیازهای صنفی آنان

13- ایجاد زمینه های مساعد برای شرکت فعالانه جوانان در برنامه های مرکز جوانان به عنوان یکی از بهترین زمینه های گذراندن اوقات فراغت

14-ارائه مسئولیت های اداری و اجرایی بخشهای مختلف مرکز به خود جوانان

 

1ـ1ـ2ـ طرح صورت مسئله

پنج دسته از افراد در مجموعه مطرح هستند:

1ـ جوانان (مهمترین این گروه)

2ـ گذر کنندگان (خانواده ها و…)

3ـ عموم برای بازدید از نمایشگاهها (ساخته کارگاههای خلاقیت و…)

4-عموم بازدید کننده از برنامه ها (دعوت شده)

6- اعضا

7- گروههای غیر از گروههای فوق

 

 -3-1-1فعالیتهای گروه عبارتند از:

ـ فعالیت در کارهای خلاقیت

ـ آموزش و پرورش برای اعضا

ـ کار و تولید برای اعضا و نمایش برای عموم

ـ فضاهای خدماتی اعضا به عموم (شامل فروش خدمات)

ـ فضاهای فعالیتهای فرهنگی برای اعضا و ارائه به عموم، مثل سخنرانی، نمایش، برنامه های تفریحی و…،

ـ فعالیت و ارتباط با تکنولوژی عصر ما

ـ لازم به ذکر است که خود جوانان در اداره، مدیریتهایی از مجموعه تصمیم گیریها تعیین اهداف کوتاه و بلند مدت، طرحهای خلاقانه برای مجموعه، برنامه ریزی، پذیرش عموم، ارائه خدمات، دعوت اساتید و مربیان برای آموزش و سخنرانی، ترتیب دادن برنامه های فرهنگی همه و همه نقش و سهیم بوده و نهایتاً اینکه زمینه لازم برای هدف نهائی پروژه که همانا پرورش استعدادهای جوانان است از طریق کارگاههای خلاقیت، سالن گفتگو و تهبیج خلاقیت و غیره فراهم گردد.

 

 

1ـ1ـ4ـ رویکرد فرایند مطالعه از طرح مسئله تا فضاهای کالبدی

همان قدر که در معماری دانستن ایده مهم است، گذر از مرحله ایده به فرم نیز اهمیت دارد. ایده‌ها مصالح طراحی هستند و فرمها تبلور فرایند تولید، پالایش و تلفیق ایده های خرد و کلان برای رسیدن به ساختاری منسجم در معماری، به معنی خاص آن ساختن ایده مهمتر از بناست. اما اگر چه وجود مصالح خوب، یعنی دانستن ایده های مناسب و بدیع معمارانه، ضروری است، به کارگیری صحیح و خلاقانه ایده ها اساسی ترین بخش معماری است. در فرایند تبدیل ایده به فرم است که مهمترین بخش از ارزشهای کیفی آثار برجسته تثبیت می شود. تولید ایده ای ناب و سپس یافتن فرمی مناسب برای آن بیشتر متعلق به عصر ماست. سرعت تحول مسائل فرهنگی و پیدایش نیازهای جدید انسان معماران را وادار کرده است مرتباً به بازنگری مبانی معماری و ایده‌های اصلی آن بپردازند. به همین جهت پیشرفت معماری، حتی در مقاطعی کوتاه، نه از طریق تکمیل تدریجی یک گونه شناسی مشخص بلکه از طریق جایگزین کردن مفاهیم فضایی موجود با مفاهیمی جدید صورت پذیرفته است. در حالی که معماری گذشته با تلفیق، تطبیق و تکمیل ایده‌های فضایی مشخص که فرم و مصداقهای عینی آن نظیر هشتی و ایوان، حیاط و پنج دری، سر و کار داشت. معماری امروز به همین جهت بیشتر از گذشته به جوهر معماری، فضا، فرم و نور و رنگ توجه دارد.

طراحی معماری نیز در این شرایط از ایده هایی مجرد آغاز می شود و سپس به طرح فضای عینی زندگی می‌انجامد. عبور از مقوله های ذهنی و مجرد به پدیده ای عینی، مانند تبدیل آب به بخار، لحظه ای جادویی است. این مرحله مخصوصاً در آغاز طراحی که مسئله تبدیل ایده‌های اصلی و محوری پروژه به ساختار اداری شکل مطرح است بسیار حساس و تعیین کننده است. ایده‌های مکمل بعدی که تا مرحله تعیین جزئیات فنی و تزئینی بنا رفته رفته شکل می گیرند، این امکان را می یابند که از تجربه شکلهای حاصل شده یا از تجربیات قبلی طراحی سود ببرند. اگر دقت شود دیده می شود که اغلب آثار مهم دوره معاصر بر اساس یک یا تعداد محدودی ایده قوی و بارز بوجود آمده اند یعنی اگر طراحی با روش متداولتر در میان اساتید برجسته معماری، با حرکت از کل به جز صورت گرفته، در آغاز چند ایده محوری وجود داشته اند که بر اساس آن سازماندهی فضایی با نظم شکلی ساختمان به طور کلی تعیین شده و سپس مراحل متعدد توسعه و پالایش فرم تا رسیدن به شکل نهایی صورت گرفته است و اگر بر عکس، طراحی از جزء به سوی کل حرکت کرده، ابتدا تلاش برای کنار هم قرار دادن فضاها و کاربری ها، قابلیتهای درونی به وحدت رسیدن پروژه را از طریق تجمیع و خلاصه کردن ایده های مختلف آشکار کرده و سپس ایده‌های محوری مورد نظر به عنوان نتایج تجربیات طراحی مقدماتی رفته رفته شفافتر شده اند. تبدیل ایده به فرم که در طراحی نوع اول یعنی حرکت از کل به جزء دارای اهمیت بیشتری است در گرو دو شرط اصلی است. شرط اول قابلیت «شکل زایی» ایده‌های نخستین است و شرط دوم مهارت و دانش طراح در رابطه با تبدیل ایده به فرم.

در مورد شرط اول می بایست همانقدر که در معماری دانستن ایده های قوی اولیه مهم هستند ضرورتاً این ایده ها باید درست هم باشند. اما مشکل اینجاست که درست بودن ایده مقوله‌ای نیست که خارج از بحث معماری موجودیتی مستقل داشته باشد. منظور این است که تاکنون با ایده های بسیار خوب و متعالی از نوع احیای هویت تاریخی و ملاحظات محیط زیستی و غیره بدترین آثار معماری ایجاد شده اند و گاه آثاری بسیار برجسته در آغاز، از ایده هایی ساده بوجود آمده اند. فرم برج ایفل مطلوبترین فرم اسکلتی فلزی است که وظیفه آن مقاومت در مقابل وزن خود و نیروی باد بوده است. ارتباط سقف اپرای سیدنی با برشهای خرچنگ نیز مثالهای مشهوری در تأیید این نظریه هستند. نکته مهم در تبدیل ایده به فرم چنانکه گفته شد، قابلیت شکل زایی ایده است و البته این قابلیت چیزی نیست که به خودی خود وجود داشته باشد. ذهنی خلاق است که ورای ظاهر پیش پا افتاده یا گنگ مسائل مورد مطالعه و پدیده های روزمره می تواند قابلیتهای شکل زایی را شناسایی کند.

داریونو  بازیگر ایتالیایی و برنده جایزه نوبل در درسهای بازیگری همواره تأکید داشت که کار بازیگر نباید توصیفی بلکه باید بیانی (اکسپرسیو) باشد. توصیفی بودن در بازیگری برای مثال به این معنی است که هنرمندی که قرار است نقش شیر را در نمایش ایفا کند، پوست شیر بپوشد و روی زمین چهار دست و پا حرکت کند. در صورتی که در شکل بیانی (اکسپرسیو) بازیگر ماهر با حرکاتی بسیار ظریف می تواند به نتیجه‌ای بسیار قوی تر و مؤثر در ایفای نقش شیر برسد. در معماری نیز برای مثال، الهام گرفتن از پوست حلزون به معنی تقلید از پوست حلزون نیست بلکه هدف درک خاصیتی است که در پوست حلزون مشاهده شده است. همانگونه که در داروسازی عامل مؤثر را در موارد طبیعی شناسایی و استخراج می کنند. در معماری نیز در فرایند طراحی، مسئله اساسی شناسی مشخصه های اصلی پدیده هایی است که به دلایلی نظرها را جلب کرده اند. این بحثی عمیق و ساختاری است که در ارتباط با موضوع خاص هر پروژه شکلی جدید به خود می‌گیرد.

در پروژه استادیوم راونا اثر رنتسو پیانو سازه سقف، پوسته ای است با الهام گرفتن از پوسته صدف، پوسته صدف به خاطر استفاده از ویژگیهای سازه ای آن مورد توجه قرار گرفته است ولی در مجموعه مذهبی پا دره پیر از فرم پوسته حلزون به خاطر سازماندهی فضایی خاص آن ـ فضایی پیوسته بدون امکان دید کل فضا از نقطه ای خاص ـ استفاده شده است. منابع ایده، همه جا در میان اشیاء روزمره زندگی، در طبیعت و خصوصاً در برنامه و در محیط سایت پروژه وجود دارند. ولی قابلیت های شکل زایی در کار طراحی، مانند آبی که از دریاچه ای به صورت بخار بلند می‌شود تا در جایی دیگر سرزمین خشکی را آباد کند، از اصل خود جدا می‌شوند تا در قالبی جدید متبلور شوند.

 

راجع به قابلیت شکل زایی صحبت شد. اولاً قابلیت شکل زایی، چنانکه دیده شد، هم به منبع ایده مربوط است و هم به ذهنیت طراح. کشف قابلیت شکل زایی و استفاده از آن به معنی تحلیل و خلاصه کردن مسائل تا حد تقلیل آنها به ایده و سپس بازسازی فرایند تبدیل ایده به فرم بر اساس قانونمندی های جدیدی است که از مشخصات پروژه حاصل شده است. برای مثال در پروژه سالن همایش نارا، اثر بهرام شیردل، منبع یکی از ایده های مهم پروژه معبدی بودایی است. قرارگیری مجسمه عظیم بودا درون یک ساختمان چوبی شیروانی دار سنتی، بدون اینکه بین ظرف و مظروف رابطه ای هارمونیک و فضایی وجود داشته باشد و فضای خاص حادث (که حجم معبد منهای حجم مجسمه است) ایده های مستتر این ساختمان تاریخی از نظر طراح پروژه هستند. طبیعی است که (ایده) فقط محصول ذهن طراح است و پدیده موجود در این میان نقش کاتالیزور را ایفا می‌کند. علت چنین برداشتی از معبد بودایی توجه خاصی است که شیردل به مسئله سازماندهی فضایی در پروژه ماشین داشته است. در هر حال مسئله قرار دادن یک حجم در حجمی دیگر به گونه ای که فضای باقیمانده محل تحقق پذیرفتن کاربری های پروژه باشد و بین حجم کلی و حجم درونی هیچگونه رابطه هارمونیک شکلی وجود نداشته باشد، در پروژه شیردل، به طرح ساختمانی با هندسه ای پیچیده و زیبایی شناسی آوانگارد تبدیل شده است هنگامی که صحبت از طراحی معماری به میان می آید هزاران مقوله و مشکل از زمین شناسی ساختمان تا جامعه شناسی و روانشناسی مطرح می شوند. در عمل توجه به همه عوامل و مسائل به معنی عدم توجه به همه عوامل و مسائل به معنی عدم توجه به تک تک آنهاست. در نظر گرفتن کلیه عوامل و بررسی آنها مهم است ولی به اصطلاح درهنگام خط کشیدن فقط مسائل محدودی ذهن ها را به خود مشغول می کنند. در مورد معماری نیز برای مثال، اقلیم مسئله ای مهم است و حداقل در اکثر گزارش‌های پایان نامه های دانشگاهی مبحثی به اقلیم اختصاص یافته است. ولی اگر اقلیم قرار باشد در نهایت به حل مسئله گرما و سرما در ساختمان، از طریق نصب تعداد کمتر پایینتر فن کوئل بیانجامد، می‌توان گفت که اقلیم در طراحی اولیه نقشی ندارد. اگر برعکس اقلیم قرار است همانند نمونه برجسته بادگیرهای یزد «شکل زا» بشود و به راه حل معمارانه و فضایی ختم شود پس اقلیم نیز مهم است. حقیقت اینجاست که طراحی به قطعیت در پیش فرضها نیاز دارد و امروزه اثبات شده است که افزایش اطلاعات با درجه قطعیت نسبت معکوس دارند. برای مثال در برنامه ریزی اقتصادی، در دست داشتن میلیونها داده جزئی در مورد شرایط اقتصادی هرگز جایگزین چند شاخص مهم نظیر تورم، تولید ناخالص ملی، درآمد سرانه و… نمی شود.

شرط دوم تبدیل ایده به فرم که قبلاً به آن اشاره شد، دانش و مهارت طراح در این رابطه است. منظور از دانش اطلاعات طراح از تکنیکهای خلاقیت، تکنیکهای ترکیب و مقوله هایی از این قبیل است که هر فرد می تواند از طریق مطالعه بیاموزد. مسئله مهارت پیچیده تر است و به ترتیب ذوق و سلیقه و کسب تدریجی توانایی در به کارگیری فرمها مربوط می شود. در حقیقت مسئله اینجاست که هیچ فردی قادر نیست تصمیم بگیرد و برای مثال، برای اولین بار پروژه ای را به تقلید از سبکی طراحی کند. چنین کاری مهارتی می خواهد که تنها از طریق ممارست و البته استعداد فردی حاصل می شود زیرا فرم بیش از آنکه به صورت در و دیوار و سقف در آید یک استراتژی است و استراتژی مسئله ای بسیار شخصی است. خانواده فرمهای مورد استفاده فرانک گه ری با خانواده فرمهای مورد استفاده نورمن فاستر متفاوت است. حالا پروژه و ایده های آن هر چه می خواهد باشد. تجربه زیبایی شناختی از همین حاصل می شود. استفاده از خانواده خاصی از فرمها با به کارگیری شیوه های ویژه ترکیب و تکمیل فرمها به مهارت نیاز دارد.

تجارب فرمان و زیبایی شناختی عموماً عمری طولانی تر نسبت به تک پروژه ها دارند و بعضی از مواقع، مانند ریچارد مدیر کل آثار یک طراح را تحت الشعاع قرار می دهند. معماران سبک ساز عموماً از یک خانواده مشخص فرم و ترکیب استفاده می کنند. امروزه صحبت از سبک، از آنجایی که به معنی نوعی محدودیت در سر راه خلاقیت جلوه می کند، شاید مسخره به نظر برسد ولی حقیقت این است که بدون محدودیت، خلاقیت و ایجاد فرم هیچ معنایی ندارد. مدرنیسم که با هدف از بین بردن قیود قدیمی پا به میدان گذاشت، خود قیود جدیدی را از قبیل تقلید طراحی معماری آوانگارد را نیز امروز فقط در ظاهر آزادتر است و در واقع، با هدف ارتقای معماری به سطح علوم و هنرهای فیگو دالتر، خود را به فرمهای پیچیده و مجرد با تأثیرات گرافیکی و تندیس گرایانه محدود کرده است. وابسته کردن زیبایی شناسی به معنا و جایگزین کردن حس شگفتی و تحسین ارزشهای معنایی به جای حسهای قدیمی زیبایی، رفاه، لذت و آسایش از دیگر محدودیتهای این معماری است. پیدایش و ترک سبکها در معماری به محدودیتهای فرمان و قابلیت ها و ظرافت زمینه های محدود زیبایی شناختی در حل مسائل عملی وابسته است. تعیین محدودیت در طراحی به معنی جهت دار کردن عمل خلاقیت و تسهیل دست یابی به شرایط ضروری وجود قطعیت است و به همین جهت در تبدیل ایده به فرم تعیین چهارچوبهایی مشخص بسیار اهمیت دارد.

از چهارچوبهای روش شناختی و خانواده مشخص فرمان به عنوان عوامل اصلی تبدیل ایده به فرم صحبت شد. کشف اینکه این قالبها از کجا می آیند خود مسئله ای مهم است. در هر مقطع زمانی معماران نسبت به پروژه های معماری و مسائل کلی آن نظراتی دارند. این نظرات فارغ از مسائل ویژه پروژه ای خاص مطرح می‌شوند. مسائل کلی معماری به راه حل هایی کلی نیاز دارند که تنها از طریق خانواده خاصی از فرمها قابل دسترسی است. برای مثال زمانی میسن وند رود تصور می کرد دنیای ترکیبهای نئوپلاستیکی، پاسخگوی ترکیبهای مدرن و مدولار در معماری است. و طراحی مدولار و استفاده از عناصر تیب و تکراری، زیبایی شناسی را به صنعت ساختمان نزدیک می کند. بنابراین بخش عمده طرحهای مسین وندرود، فارغ از مسائل خاص هر پروژه، منطبق با قواعد ترکیب نئوپلاستیک ایجاد شدند. مهم این است که پذیرفته شود قواعد ترکیب و گروه فرمهای مورد تأیید معمار، در طراحی قواعد جبری انعطاف ناپذیر و ثابت نیستند، بلکه زمینه‌های کشف و مطالعه برای دستیابی به قابلیتهای جدید و مؤثرتر فرمها در سازماندهی فضا و کاربریها هستند. نکته دیگر این است که عموماً کشف قابلیتهای جدید و مؤثرتر فرمها در سازماندهی فضا و کاربریها هستند. نکته دیگر این است که عموماً کشف قابلیتهای فرمها مقدم بر یافتن زمینه های عملی به کارگیری آنهاست. همانگونه که اغلب در علوم اکتشافات بیش از روشن بودن زمینه های عملی استفاده از آنها به وقوع می پیوندند منظور این است که عموماً نخست طراحان با بهره گیری از ادراک، شهودی و مطالعات خود محورهای خاص را برای تجربه فرمان تشخیص می دهند و سپس به تجزیه و تحلیل موضوعات مطالعه شده می پردازند و برای این کار از تکنیکهای مختلفی بهره می گیرند. این تکنیکها در طول تاریخ معماری مدرن بسیار متنوع بوده است و از نقاشی و گرافیک تا مدلسازی سه بعدی کامپیوتری و از ساخت سازه های نوین فلزی، کابلی و پارچه ای تا مجسمه سازی با مصالح مختلف گسترش داشته است. تمامی این نکات گواه این مدعا هستند که تبدیل ایده به فرم در طراحی معماری یک مرحله خاص و محدود از زمینه های پژوهش و تجربی است که بسیار وسیع تر و مهم تر از یک پروژه با تمامی مسائل آن است. هر نوع قاعده طراحی درونی یک پروژه، که از ویژگیهای موضوع طراحی استخراج می شود، هر چقدر مفید و جذاب باشد، نمی تواند با نگرش کلی طراح نسبت به معماری و مسائل آن تفاوت اساسی داشته باشد و به همین جهت قالبها و قواعد فرمان خاص یک پروژه باید همواره به صورت انتقادی و انعطاف پذیر دیده شوند. در غیر اینصورت یک جزء، یعنی مسائل مربوط به یک پروژه خاص ممکن است به کل، یعنی اهداف و مسائل اصلی پروژه معماری خدشه وارد کند. از طرفی دیگر، سبکها و روشهای کلی ایجاد فرمها نیز از آنجایی که به حل مسائل عینی انسان مربوط می شوند، مشروعیت خود را در قیاس با علوم دیگر و مسائل اجتماعی به طور کلی کسب می کنند و معماری نمی تواند مستقل از شرایط زمان و مکان به دنبال کنجکاویهای زیبایی شناختی خویش برود.

 

 

1ـ1ـ5ـ تشخیص و بازیابی داده ها ـ خواسته ها و اهداف

 

1ـ1ـ5ـ1ـ بازیابی سناریو تحت استخوانبندی اهداف

اهداف در عناوین زیر خلاصه و پیگیری می شوند:

1ـ پرورش استعدادها و خلاقیت جوانان از طریق خودشناسی

2ـ ایجاد محیطی دنج و گروهی برای تجمعهای گروهی جوانان

3ـ انس و الفت جوانان با طبیعت

4ـ ایجاد انگیزه و امیدواری جوانان به آینده و روحیه نشاط و شادابی

5ـ آموزش و پرورش اجتماعی نسل جوان به منظور پایبندی به نظم اجتماعی

6ـ ایجاد علاقه و انگیزه در جوانان به منظور فعالیت در تشکلهای جمعی

7ـ تأمین سلامت روانی جوانان از طریق تقویت تفکر و باورهای مذهبی

8ـ تأمین سلامت جسمی و روانی از طریق فعالیتهای ورزشی

9ـ آزادسازی هدف دار و کنترل شده انرژی فوق العاده نسل جوان به منظور کاهش ضایعات فردی و اجتماعی ناشی از آن

10ـ تقویت روح پژوهش و تحقیق و نوآوری و…

11ـ فراهم آوردن زمینه هایی برای آشنایی جوانان با مشاغل مختلف جهت پذیرش مسئولیت در آینده

12ـ آشنایی جوانان با مسائل قبل و بعد از ازدواج

13ـ گردشگری و سیاحت جوانان

14ـ محول کردن مسئولیت های اداری و اجرایی قسمتهای مختلف مرکز به خود جوانان

 

 

1ـ1ـ5ـ2ـ  از خواسته ها تا عملکردها

 

1ـ1ـ5ـ2ـ1ـ خواسته ها

 

پرورش استعدادها و خلاقیتهای فردی           پرورش مهارتهای ارتباط گروهی

+

فردیت                                         وحدت و تعاون و یکی بودن

 

1ـ1ـ5ـ2ـ2ـ برخی نیازهای جنبی دیگر جوانان:

اطلاع رسانی: ارایه اطلاعات و موضوعات مورد علاقه و مورد نیاز جوانان که در پایگاه، اطلاع رسانی به صورت رایانه ای در اختیار جوانان قرار گیرد.

مراکز خدمات مشاوره ای: ارایه خدمات راهنمایی و مشاوره حضوری به جوانان و خانواده ها در زمینه عملی و آموزشی تحصیلی، شغلی، حقوقی، سیاسی و اعتقادی، روحی و روانی، تربیتی و رفتاری، ازدواج و خانوادگی

شکلهای غیردولتی: ارایه راهنمایی و مشاوره در زمینه ایجاد تشکلها، غیر دولتی جوانان و ایجاد آنها

بشارت: ارایه راهنمایی مکاتبه ای و پاسخگویی به سؤالات جوانان در زمینه تربیتی، رفتاری، روحی و روانی، ازدواج، خانوادگی، سیاسی و اعتقادی، علمی و آموزشی، تحصیلی

 

 

 

1ـ1ـ5ـ2ـ3ـ رفتارها:

 

تشویق و تقدیر                               توجه و تشویق فعالیتهای گروهی

                                       +

اختلاف روحیات و سلیقه ها و نظرها             هماهنگی با در نظر گرفتن فعالیتهای گروهی

 

 

1ـ1ـ5ـ2ـ4ـ انتخاب فعالیت ها و فضاها

 

فعالیتها و فضاهای متنوع فردی و حق انتخاب آزاد

           +

فعالیتها و فضاهای متنوع گروهی و جمعی با انتخاب آزاد نسبی با حفظ وحدت فضاها در ساختار اجزاء کل

 

1ـ1ـ5ـ2ـ5ـ فعالیتها

آموزش و پرورش فردی، مطالعه، آموزش گروهی، تولید گروهی، نمایش فعالیتها و تولیدات و گارگاههای هنری خلاقه، صنایع دستی، مذهبی، اجتماعات گروهی، خدمات حرفه ای، خرید و فروش، تولید فردی، تفریحات گروهی، خلق فعالیتهای جدید، خدمات ارتباطی، ارتباط جوانان با تکنولوژی.

 

 

1ـ1ـ5ـ2ـ6 ـ عملکردها

کلاسهای آموزشی، تربیتی، پژوهشی، کارگاهها و کلاسهای گروهی، سالن اجتماعات، غرفه های تولیدی (هنری و گالری نمایش، کشاورزی، صنایع دستی)، فضاهای تفریح و بازی گروهی، نمایشگاهی (موقت و دائمی).

کتابخانه، فضاهای ورزشی، کارهای نمایشی                فضای دنج گروهی

فضاهای اداری، مشاوره، کافی شاب، کافی نت

 

1ـ1ـ6 ـ معرفی زونهای موجود در مرکز جوان:

 

1ـ1ـ6 ـ1ـ ناحیه (زون) پرورش استعدادها و خلاقیت از طریق خودشناسی (نیمه خصوصی)

الف: کارگاههای خلاقیت و مرکز گفتگو و تهیج خلاقیت

ب: کتابخانه (بخش اطلاع رسانی)

ج: نمایشگاه

د: آلاچیق ها

 

1ـ1ـ 6 ـ2ـ ناحیه زون عمومی مجموعه

الف: سالن اجتماعات (آمفی تئاتر)

ب: آلاچیق ها

ج: فضاهای دنج گروهی (گپ زدن)

د: بخش آموزش (کلاسهای آموزش نظری و…)

ر: کافی شاب

و: اداری و مدیریت (وام ازدواج و…)

م: فضاهای مشاوره

ن: فضاهای ورزشی (بیلیارد، بولینگ)

ص: کافی نت