سوره غاشيه آيات 11-1


سوره غاشيه آيات 11-1

11559/1- محمدبن يعقوب ا زجماعتي كه از سهل نقل مي كردند و او از محمد و ا و از پدر خود و ايشان از ابا عبدا…(ع) چنين نقل كرد. (1)؟ يعني قائم (ع) با شمشير پرده از آنها بر مي دارد. گفتم (2) يعني چه؟ فرمود: خضوع مي كنند و قدرت امتناع ندارند پرسيدم (3)؟ فرمود: جز آنچه خداوند نازل نموده مرتكب شده اند. پرسيدم (3) فرمود: جز واليان امر افراد ديگري را منصوب كردند بر حكومت. پرسيدم (4) چيست؟ فرمود: آتش جنگ را در دنيا عليه دوران حضرت قائم افروختند و در آخرت آتش جهنم را مي افروزند.

11560/2- و از او نقل شده كه از علي بن ابراهيم و او از پدر خود و ايشان از ابن ابي عمير و او از عمروبن ابي المقدام چنين حكايت كرد. شنيدم ابا عبدا… (ع) مي فرمود: هر نصب شده (بر كاري) – اگر اطاعت كند يا كفر ورزد – منسوب به اين آيه است (3و4) و هر نصب شده كافري عملش چون ذره غباري است.

11561/3- و از او نقل شده كه از علي و او از علي بن حسين و ايشان از محمد كناس چنين روايت كرد كسي كه حديثي را از ابا عبدا… (ع) نقل مي كرد به ما چنين گفت در مورد اين آيه (1) كساني هستند كه بر امامان پرده مي افكنند تا اين كلام خداوند (7) ورود به آنها سود نمي رساند و نشستن آنها را بي نياز نمي كند.

11562/4- و از او نقل شده كه از تعدادي ياران ما و او از سهل بن زياد و او نيز از ابن فضال و ايشان از حنان و او از اباعبدا… (ع) چنين ذكر كرد: ناصب به رنج و سختي ام زني توجه نمي كرد و اين آيه در مورد آنها نازل گرديد 2و4.

11563/5- علي بن ابراهيم گفت: جعفربن احمد به ما گفت: عبدالكريم بن عبدالرحيم براي ما چنين نقل كرد: محمدبن علي از محمدبن فضيل و او از ابي حمزه چنين روايت كرد: شنيدم اباعبدا… (ع) مي فرمود: هر كس جانشين شما شود – اگر مومن باشد يا كافر – به اين آيه منسوب است (2و3و4).

11564/6- ابن بابويه در كتاب بشارت الشيعه مي گويد: اباعبدا… بن محمد بن عبدالوهاب به ما گفت: محمد بن عمران از پدر خود و ايشان از ابن اباعبدا… جعفربن محمد صادق (ع) چنين نقل نمود: من و پدرم روزي به مسجد رفتم و او را با يارانش در ميان قبرستان و منبر ديدم پس به آنها نزديك شده و سلام نمودم و گفت: به خدا سوگند من بوي شما و روحهاي شما را دوست مي دارم. پس بر ما واجب است كه با تقوي و اجتهاد به آن توجه كنيم و بدانيد كه ولايت ما جز با تقوي و اجتهاد درك نمي شود هر كس از شما كه به قوي اقتدا كند پس عمل آنها را انجام مي دهد. شما پيروان خداوند هستيد و ياران خدا مي باشيد شما پيشي گيرندگان اول و آخر هستيد و پيشي گيرندگان جهت ما در دنيا و در آخرت به سوي بهشت پيشي مي گيرند. بهشت براي شما با ضمانت خداوند عزوجل و پيامبر (ص) تضمين شده شما پاكان هستيد و همسرانتان پاك هستند.

هر زن مسلماني حور است و هر مومني راستگو باشد. امير المومنين (ع) به قنبر گفت: بر تو مژده باد و تو مژده بده كه به خدا سوگند كه پيامبر (ص) وفات مي كند در حالي كه جز بر شيعيان بر ساير امت خود خشمگين است و بدان كه براي هر چيز دستگيري است و دستگير دين شيعه است. و بدان براي هر چيز شرفي است و شرف دين شيعه است و بدان براي هر چيز سروري است و سرور مجالس، مجلس شيعه است.

و بدان براي هر چيز امامي است و امام زمين، زميني است كه شيعه بر آن آرام مي گيرد. و بدان براي هر چيز شهوتي است و شهوت دنيا سكونت شيعه ها در آن است. و به خدا سوگند اگر كسي از شما در زمين نبود قوم پاك جانشين شما كامل نمي گرديد و در آخرت براي آنها (ناصبان) بهره اي نبود و هر كس اگر بنده يا كافر باشد، منسوب به اين آيه است (3و4) و از او نقل شده: محمد بن حسن بن و سيد (رحمه ا…) اين حديث را از ابي بصير و او از اباعبدا… (ع) نقل كرده، فقط آن حديث چنين طولاني نبوده و در اين امور اضافي است كه در آن نبود اما معاني نزديك به هم هستند.

11565/7- شرف الدين نجفي گفت: از اهل بيت (ع) در حديثي نقل شده با توجه به اين كلام خداوند عزوجل (2و3) آنها كساني هستند كه با آل محمد (ع) دشمني كردند (8و9) آنها شيعه آل محمد (ع) هستند.

11566/8- كسي از قول محمدبن حسي براتي و ار گفت كه فارسي – يعني ابوعلي – از يعقوب بن يزيد و ايشان از ابن ابي عمير و او از افرادي كه آن را نقل كرده اند به ما گفت: از امام رضا (ع) پرسيدم در مورد اين آيه (2و3) فرمود: در مورد نصاب و زيديه و واقفان نصاب نازل شده است.

11567/9- علي بن ابراهيم در مورد اين آيه گفت (1): اي محمد آيا ذكر قيامت به تو رسيده و معني عاشيه يعني، از مردم پرده بر مي دارد (2و3) گفت در مورد نصاب نازل شده و آنها كساني هستند كه با دين خدا مخالفت كردند و براي اميرالمومنين سختي كشيدند نماز خواندند و روزه گرفتند و اين كلام خداوند است (3) عمل كردند مشقت كشيدند و هيچ يك از اعمال آنها پذيرفته نمي گردد (4) چهره آنها (4و5) از شدت گرما ناله سر مي دهند (6) عرق اهل دوزخ و آنچه بر اثر زنا خارج مي گردد (7) سپس پيروان را ذكر مي كند (8و9) خداوند از سعي آنها راضي و خشنود است (10و11) مي گويد: شوخي و دروغ.

آيات 26-13

11568/1- پس علي بن ابراهيم مي گويد: سعيد بن محمد از موسي بن عبدالرحمن و او از ابن جريح و ايشان از عطاء و او از ابن عباس چنين براي ما نقل كرد: (13) تخت هاي آن از طلاي آراسته با زبرجد و در و ياقوت است كه رودها از زير آن روان است (14) مقصود پارچ هايي است كه دسته ندارد.

11569/2- علي بن ابراهيم درباره اين كلام حق تعالي (15) مي گويد: فرشها و بالشها و (16): هرچه خداوند در بهشت آفريده نظير آن را در دنيا آفريده جز ذرابي كه نمي دانند آن چيست.

11570/3- پس علي بن ابراهيم مي گويد: باز مي گردد به روايت عطاء‌ از قول ابن عباس در آيه (17) مقصود چارپايان است (18و19و20) خداوند عزوجل مي فرمايد: آيا كسي قادر است نظير شتر بيافريند و نظير آسمان را بالا برد و مانند كوهها نصب كند و مثل زمين، ديگري را هموار نمايد و يا كاري غير از آن انجام دهد؟ و اين آيه (21) يعني اي محمد موعظه كن كه تو موعظه گر هستي.

11571/4- علي بن ابراهيم درباره اين آيه (22) مي گويد: براي آنها حافظ و نگهدار و نويسنده اي وجود ندارد.

11572/5- و در روايت ابي حارود از قول ابا جعفر (ع) آمده (23) مقصود كسي است كه موعظه و تصديق نمي كند و بر پروردگاري خدا كفر مي ورزد و كفران نعمت مي كند (24) يعني عذاب شديد و هميشگي (25) يعني آنها را باز مي گرداند (26)

11573/6- محمدبن يعقوب از تعدادي از ياران ما و آنها از سهل  بن زياد و او از محمد بن سنان و ايشان از عمروبن شمر و او از جابر و او نيز از ابا جعفر (ع) چنين روايت نمود: اي جابر هنگامي كه روز قيامت فرا رسد و خداوند عزوجل همه مردم را براي پايان كلام (روزگار) برانگيزد: رسول ا…(ص) و امير المومنين (ع) را فرا مي خواند و بر رسول لباسي ابريشمي سبز رنگ مي پوشاند كه ميان مغرب و مشرق را نوراني مي كند و بر امير المومنين (ع) نظير آن را (بر تن رسول لباسي از حرير گل سرخ كه ميان مغرب و مشرق را روشن مي كند و نظير آن را بر علي (ع) مي پوشاند) سپس آن در را بالا مي برد و ما را فرا مي خواند تا به حساب مردم منتهي گردد. از ما و به خدا سوگند ما اهل جنت به بهشت مي رويم و اهل دوزخ به دوزخ سپس پيامبران (ع) را فرا مي خواند كه دو صف در عرش الهي بر پا مي كنند تا اينكه از رسيدگي به حساب مردم فارغ شوند.

و هنگامي كه اهل بهشت به آنجا و اهل دوزخ به آن وارد شدند خداوند علي (ع) را بر مي انگيزد و آنها را به منازل بهشتي مي فرستد و به آنها زوجه مي دهد و به خدا سوگند كه علي و اهل بهشت در بهشت ازدواج مي كنند و اين امر جز براي او نيست كه كرامتي است از جانب خداوند بلند مرتبه و فضلي است كه خداوند به او عطا كرده و بر او سنت نهاده و به خدا كه اهل دوزخ بر دوزخ وارد مي شوند و آن هنگامي كه اهل بهشت بر آن داخل گردند درهايش بسته و قفل مي گردد (كه وارد نشوند) چرا كه درهاي بهشت براي مومنان و درهاي دوزخ براي كافران است.

11574/7- و از او نقل شده از تعدادي از ياران ما و آنها از سهل بن زياد و او از ابن سنان و ايشان از سعدان و او از سماعه چنين نقل كرد: همراه ابي الحسن (ع) نشسته بودم و مردم در شب هنگام طواف بودند به من فرمود: اي سماعه، مصيبت اين مردم متوجه ماست و حساب آنها بر عهده ما، و ميان آنها و خداوند متعال گناهي نيست مگر خداون بر ما حتم كرده كه آن را ترك كنيم و در اين مورد به ما پاسخ داده است. ميان آنها و مردم چيزي نيست مگر آنكه طلب آن را كرده باشيم و خداوند به آنها پاسخ داده و به جاي آن چيزي به آنها داده است.

11575/8- ابن بابويه مي گويد: ابوعلي احمدبن ابي جعفر بيهقي در سرزمين فيه و هنگام بازگشت از حج خانه خدا در سال 354 ه گفت: علي بن محمد بن مهرويه قزويني به من گفت: وارد بن سليمان به ما گفت: علي بن موسي از پدرش موسي بن جعفر و ايشان از پدر خود جعفر بن محمد و او از پدرش محمد بن علي و او نيز از پدر خود علي بن حسين و ايشان از حسين بن علي و او نيز از پدرش علي بن ابي طالب (ع) براي ما چنين نقل كرد: رسول خدا (ص) فرمود: هنگامي كه روز قيامت رسد حساب شيعيان ما بر عهده ماست واگر ميان او و خداوند عزو جل امر همراه با ظلمي باشد ميان ما حكم مي كند و پاسخ مي دهد و اگر ميان كسي با مردم ظلمي باشد، از ما مي خواهد براي دو مطلب بخشش كنيم و او را به خاطر ما مي بخشند (مردم) و اگر ميان او و ما ظلمي باشد ما شاسته تريم بر بخشش و گذشت.

11576/9- محمدبن عباس از احمد بن هوذ و او نيز از ابراهيم بن اسحاق و او نيز از عبدا… بن حمار و ايشان از عبدا… بن سنان و او نيز از ابا عبدا… (ع) چنين نقل مي كند: هنگامي كه روز قيامت فرا رسد با وكيل رسيدگي به حساب شيعه خود هستيم و هرآنچه حق خداوند است ما از او مي خواهيم كه به او ببخشد و اين بخشش براي او است و هر چه براي آدميان حقي است از خدا مي خواهيم عوض آن چيزي به آنها بدهد و او نيز مي دهد و براي ما نيز اين وضع وجود دارد كه به او مي رسد (بخشش) پس (25و26) قرائت نمود.

11577/10- و از او با اين استناد به عبدا… بن حمار و او از محمدبن جعفر بن محمد و ايشان از پدر خود و او از جد خود (4) چنين نقل مي كند درباره اين آيه 25و26: هنگامي كه روز قيامت فرا رسد خداوند مارا مسئول حساب شيعه خود مي كند و هر حقي كه براي خداست ما از او مي خواهيم ببخشد و او نيز مي بخشد و هر حق كه براي مخالفان او است براي او وجود دارد و براي مانيز هر چه مي باشد (بخشيده مي شود). سپس فرمود: آنها با ما هستند همانطور كه ما هستيم.

11578/11- و از او نقل شده كه حسين بن احمد از محمدبن عيسي و او از يونس بن يعقوب و ايشان از جميل بن دراج چنين روايت كرد: به اباالحسن(ع) گفتم: حديث جابر را براي ما بگو؟ فرمود: از اين پستي سخن مگو كه آن را پراكنده و پخش مي كني. آيا آيات 25و26 را نخوانده اي؟ گفتم: بلي خوانده ام فرمود: هنگامي كه روز قيامت فرا مي رسد و خداوند همه را براي حساب جمع مي نمايد، حساب شيعه ما را به خود ما مي سپارد پس ميان آنها و خدا چيزي نيست. مگر ما حكم مي كنيم بر آن و خداوند حكم ما را جايز شمرده و هر چه ميان آنها و مردم است از او طلب بخشش مي كنيم و به خاطر ما مي بخشد و هر چه ميان او و ماست پس ما شايسته تريم بر عفو و بخشش.

11579/12- از امام صادق (ع) در مورد اين آيه (25و26) نقل شده: هنگامي كه مردم در سطح يكساني محشور مي گردند خداوند ما را مقدر مي كند براي رسيدگي به حساب ها و ما مي گوييم، پروردگارا اينان شيعيان ما هستند خداوند مي فرمايد كار آنها را به شما سپرديم و براي آنها شفاعت شما را قرار داديم و از بدكار آنان گذشتيم و او را بدون محاسبه به بهشت وارد كرديم.

11580/13- شيخ در كتاب تهذيب با استناد به محمدبن علي بن حسين بن بابويه مي گويد: علي بن احمد بن موسي و حسين بن ابراهيم بن احمد كاتب به ما چنين گفت: محمد بن ابي عبدا… كدني از قول محمد بن اسماعيل بر مكي به ما گفت موسي بن عبدا… نخعي به ما گفت: به علي بن محمد بن علي بن موسي بن جعفر بن محمدبن علي بن حسين بن علي بن ابي طالب (ع) گفتم: يا بن رسول ا… به من كلامي بليغ و كامل بياموز كه وقتي يكي از شما را ملاقات كردم بگويم. سپس زيارت جامعي براي همه ائمه (ع) خواند و علي (ع) در اين مورد فرمود: روي گردان از شما، از دين خارج است و ملزم و همراه آن ملحق شونده و كوتاهي كننده در حق شما از بين رونده است و حق با شما، در شما، از شما و به سوي شماست. و شما اهل حق و منبع آن هستيد و ميزاث نبوت نزد شماست و بلاي خلق به سوي شما و حساب آنها بر عهده شماست و رسيدگي به حساب آنها (روز قيامت) نزد شما انجام مي شود.

11581/14- از او در امايد با استناد ه ابراهيم بن اسحاق نهاوندي احمري نقل شده كه از عبدالرحمن ابن احمد تميعي و او از عبدا… بن سنان و ايشان از ابا عبدا… (ع) چنين روايت كرد. هنگامي كه روز قيامت فرا رسد ما مسئول حساب شيعيان مي شويم و هر چه براي خدا است از او مي خواهيم كه به او ببخشد و مي بخشد و هر چه براي ما است (حقي كه) پس به او مي بخشيم. پس ابا عبدا… (ع) چنين قرائت كرد (25و26).

11582/15- علي بن ابراهيم گفت: امام صادق (ع) فرمود: هر امتي را امام زمانش محاسبه مي كند.و ائمه و اوليا و دشمنان آنها به وسيله چهره هايشان شناخته مي شوند و اين كلام خداوند است و علي الاعراف رجال (و آنها ائمه هستند) 46- اعراف و اوليا آنها نامه اعمال را به دست راست آنها مي دهند و از پل صراط بدون حساب رسي به بهشت مي روند و دشمنان آنها كه نامه اعمالشان به دست چپ آنها داده مي شود و بدون محاسبه به دوزخ مي روند و هنگامي كه آن اوليا به نامه آنها مي نگرند به برادران خود مي گويند خاقه 21-19 يعني خشنود  كه فاعل در موضع مفعول قرار گرفته است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *