پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
دانلود بررسی موضوع نماز در اشعار شاعران
چکیده:
نماز هنرنمایی الهی و جامع تمام ارزش هایی است که باعث کمال می شود. در طول تاریخ اسلام صاحب نظران و اندیشمندان مختلف به شرح و تبیین نماز و آثار و ارزش آن پرداخته اند. در این میان برداشت های عرفانی و ادبی از این عبادت برتر درخور توجه است.
قسمت اعظم متون زبان و ادبیات فارسی ما را فرهنگ و معارف اسلامی تشکیل داده است. یکی از مفاهیم تعلیمی در شعر و نثر شاعران و نویسندگان فارسی نماز است.
این مقاله در نظر دارد سیمای نماز را در دیوان حافظ و گلستان سعدی مورد بررسی و کنکاش قرار دهد.
مقدمه
نماز در لغت به معنی نیایش و دعاست. وجه اشتقاق این واژه را از کلمهی «نمیدن» به معنی تعظیم و کرنش و خم شدن در مقابل کسی دانسته اند. این واژه در متون ادبی و عرفانی فارسی به معنی انقیاد، تکریم و بزرگداشت ذکر و رحمت و زیارت نیز به کار رفته است.
در متون عرفانی نماز عبارت است از توجه باطن به سوی حق و ملازمت و مداومت در حضور و اقبال به جانب الله و اعراض از ماسوی الله و دوام مکاشفت با حق و مقام راز و نیاز است.
انجام دادن کارهایی که انسان را به هدفش نزدیک می کند و ترک کارهایی که بیهوده و مضر است، به زندگی آدمی معنا می بخشد و او راهی را که پیمودن آن فلسفه زندگی اوست، پیش می برد و در غیر این صورت زندگی بی حاصل و بی مضمون است. به زبان دیگر زندگی کلاس و آزمایشگاهی است که در آن باید بر طبق قانون ها و فرمول هایی که خدای جهان آفرین و زندگی بخش پدید آورده است، عمل کرد تا به نتیجه عالی و دلخواه رسید.
یکی از عمل هایی که سرشار از انگیزه یاد خداست و می تواند انسان را یکسره غرق در یاد خدا کند و می تواند بیدار باش و به خویش آورنده باشد و می تواند همچون شاخص و علامتی، رهروان را بر روی خط مستقیم بدارد و از گیجی و گمی حفظ کند و می تواند از لحظه ای غفلت در زندگی آدمی مانع شود، نماز است.
(خامنه ای، سیدعلی،1377، ص2 و3)
یکی از حقوق انسانی، سپاس از محبت و نیکی دیگران است. حتی اگر مسلمان نباشیم. احسان و نیکی دیگران به عهده ما مسئولیت تشکر می گذارد. این حق، نسبت به هر زبان و نژاد و ملیت و کشور، یکسان است. هر چه لطف و نیکی بیشتر و نیکی کننده بزرگ تر باشد، تشکر هم باید بیشتر و بهتر انجام گیرد.
به قول سعدی، هر نفسی که فرو می رود، ممد حیات است و چون برمی آید مفرح ذات، پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب.
از دست و زبـــــان که برآید کز عهـــده شکرش به درآید
(سعدی شیرازی،1348، 3)
آدمی در دنیای امروز، در جلوه نمایی آزمندی ها و مطامع، محتاج فرصتی است که از برون حسته و افسرده، اندکی گریخته و سری به درون متعالی خویش زند. پرده های غفلت و عصیان را کنار زد، به روشنایی بازکند و واسطهی این کار جز نماز نیست.
(شیروانی،1368، 12)
| فرمت فایل: Word (قابل ویرایش) |
| تعداد صفحات: 10 |
| حجم: 26 کیلوبایت |