پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
بخش های نگاشته:
مقدمه ………………………………………………………………………………………… 2
قسمت اول: انواع کارکرد رنگ در شاهنامه ………………………………………………. 4
قسمت دوم: هفت رنگ سراپرده ها (ارتباط رنگ ها با صاحبانشان و بحث بر سر رنگ سراپرده ی گیو) …………………………………………………………………………………………… 6
قسمت سوم: جایگاه رنگ سپید در شاهنامه …………………………………………… 14
قسمت چهارم: دسته بندی اسب ها با توجه به رنگ هایشان در شاهنامه ……………. 18
مقدمه:
بدون شک رنگ ها نقش مهمی را در حیات انسان ایفا می کنند و تصور و تصویر جهان بدون رنگ جقدر سرد و بی روح می نمود. بنابراین رنگ به عنوان یکی از چاشنی های خلقت در استئیک و زیبایی اشیا و در ارائه ی و مفاهیم مختلف قابل بررسی است.
رنگ ها دارای مفاهیم بی شماری هستند و جهت دادن به رنگ از هر لحاظ ممکن نشانه ای از طرز تفکر و احساس فرد است و ساختار درونی شخص به وسیله ی اندیشه اش انعکاس می یابد. رنگ گاهی به عنوان سمبل (symbol) به کار می رود ، در سمبول رنگ و طبقه بندی آن ها می توان نشانه ی رنگ را در قالب نشانه های طبیعی قرار داد ، به عنوان مثال سیاهی آتش می تواند حامل پیام خطر تلقی شود ، همچنین می توان مفهوم نشانه ی رنگ را در قالب نشانه های وضعی و قراردادی نیز مورد بررسی قرار داد ، مثلا سرخی چراغ راهنما حامل پیام ایست است ، بنابراین رنگ ها می توانند در علم نشانه شناسی حامل صدها پیام گوناگون باشند.
رنگ های سمبولیسم مدام در حال تغییر و تحول هستند ، گستردگی کاربرد رنگ در پرچم ها ، خیام(خیمه ها) ، البسه ، آیین و حتی در عالم ماوراء طبیعت آن ها را مجبور به نغییر مفاهیم می کند. پذیرش یک رنگ معین به عنوان سمبل در اقوام گوناگون تحت تاثیر عوامل متعددی است ؛ مانند: آب و هوا ، آداب و رسوم ، باورهای کهن و … ؛ اما تاثیر گذاری رنگ ها به این جا ختم نمی شود. در طی مطالعات دانشمندان معلوم شد رنگ ها رابطه ی مستقیمی با اعصاب سمپاتیک انسان و حتی حیوانات دارند و همچنین رنگ در بزاق و اشتهای آدمی بی تاثیر نیست ، روانشناسان دریافتند هر رنگ دارای نتی است ، به همین دلیل مثلا رنگ آبی ، آرام بخش و رنگ قرمز ، باعث افزایش فشار خون می شود.
اما نکته ی جالب این که قدما به اهمیت رنگ ها پی برده بودند و این نکته در متون عرفانی ، حماسی ، غنایی و … کاملا مشهود است.
رنگ در نزد ایرانیان باستان نیز مهم به شمار می رفته است ، چنان که آیین های ایران باستان شاهد حضور رنگ های گوناگون مانند سفید ، سبز و … هستیم. رنگ و تاریخچه آن در باورها و اعتقادات تمدن های باستانی است ، چون رنگ در تمدن های باستانی مظهر نور بوده است ، در نتیجه رنگ ها با خدایانشان در ارتباط بودند.
بزرگ ترین نقش رنگ در اشعار شاعران مربوط به حس آمیزی است و این حس آمیزی از طریق دو چندان بر زیبایی شعر تاثیر می گذارد ؛ زیرا به نوعی در اندیشه ، هیجانات روحی و روانی مخاطب اثر مستقیمی دارد. ساخت تصاویر هنری به معنای حقیقی در گزینش رنگ از طریق ناخودآگاه شاعر صورت می گیرد و شاعر در ضمیر ناخودآگاه خود می تواند با ترکیب رنگ به یک تصویر ایده آل برسد و از سه عنصر امپرسیون ، اکسپرسیون و کنستروکسیون سود جوید.
فردوسی نیز از این قائده مستثنی نیست و در شاهنامه از رنگ برای بیان مقاصد خود بهره برده است. در این نگاشته رنگ از سه دیدگاه مورد بررسی قرار می گیرد. قسمت اول به کارکرد رنگ در شاهنامه می پردازد و گونه های مختلف استفاده ی حکیم از رنگ را بیان می کند. قسمت دوم به هفت سراپرده ای که فردوسی در داستان رستم و سهراب از آن ها سخن می راند – از لحاظ رنگ هایشان – پرداخته می شود. از آن جا که رنگ سپید در شاهنامه جایگاهی ویژه دارد و بسیار به طرق مختلف از آن یاد شده است ، باب سوم این نگاشته به آن اختصاص داده شده است. از این رنگ در قسمت دوم نگاشته سخن رفت و به علت اهمیّت این رنگ ترجیح داده شد تا در فصلی مجزا به آن پرداخته شود. قسمت چهارم این پژوهش که مستقل از دیگر بخش های مقاله است اما با موضوع اصلی دور نیست مربوط به اسب های آمده در شاهنامه است. این اسب ها با توجه به رنگ هایشان معرفی شده اند.
| فرمت فایل: Word (قابل ویرایش) |
| تعداد صفحات: 28 |
| حجم: 55 کیلوبایت |