پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
دانلود مقاله معماری راجب بادگیر
قرن ها پیش در کشورمان از بادگیر استفاده می کردند و حال که حرف از معماری اکوتک می شود اصلا به یاد نمی آوریم که ما خودمان در گذشته پیشرو در این معماری بودیم و در کشور خودمان هم از این تکنولوژی جدید خیلی قدیم ترها داشتیم .
اما وقتی یکی از این عناصر در معماری معاصر توسط معماران کشور های دیگر استفاده می شود اسمش را خلاقیت می گذاریم .
اصلا هیچ توجهی به این معماران بزرگ که گذشته برای معماران امروز به جای گذاشته نمی کنند و خیلی ساده از کنار آن رد می شویم .
شاید این تفکر در این موضوع سوالاتی در ذهن هر دانشجویی معماری بوجود بیاورد و او را به سوی معماری گذشته ایرانمان ببرد که در دنیای امروز می تواند مطرح باشد .
پیش فرض ها
بادگیر ها به چه معنی است ؟
کویر چگونه زنده است ؟
کجا می توان این نفس های کویررا شمرد ؟
این همه زیبایی چگونه رو به نابودی است ؟
از بادگیر ها تا معماری اکوتک چقدر فاصله است ؟
شهر بادگیر ها ، شهر زیبای ایران ، یزد ؟
بادگیرها در جهان دیروز و امروز ؟
چرا دیگر کویر ایران نفس نمی کشد ؟
و …
مقدمه
استفاده از بادگیر از سالهای بسیار قدیم در ایران متداول بوده است . بادگیرها با اشکال مختلف در شهرهای مرکزی و جنوب ایران ساخته شده که هر کدام بر حسب ارتفاع و جهت باد مطلوب طراحی و اجرا شده اند . هنوز هم می توان باقیمانده ی این بادگیرها را در اقلیم گرم و مرطوب جنوب در شهرهایی مانند : بندر عباس ، بندر لنگه ، قشم ، بوشهر ، و اقلیم گرم و خشک نواحی مرکزی مانند کرمان ، نائین ، یزد ، طبس ، کاشان ، سمنان ، اصفهان و حتی نواحی جنوب شهر تهران مشاهده نمود .
در این مقاله انواع بادگیر و ساختار آن را و دلیل منقزض شدنش را مورد بررسی قرار می دهیم و در آخر به ایده های جدید از این تفکر قدیمی نگاهی خواهیم داشت .
بادگیر و ایران
بادگیر از مظاهر و سمبل های تمدن ایران است ، دقیقا معلوم نیست اولین بادگیر در کدام شهر ایرا ن ساخته شده است ولی سفرنامه نویسان قرون وسطایی بیشتر از بادگیرهای شهرهای کویری و گرم و خشک مانند : یزد و گناباد و طبس ، کرمان ، بم ، زاهدان نام برده اند .
کاریز و بادگیر و خانه های گنبدی بدون تردید از نمادهای تمدن ایرانی است .
معمارن ایرانی در گذشته از عامل باد برای تعدیل گرمای درون خانه ها ف تالار ها و آب انبار ها استفاده می کردند . بادگیر تشکیل شده است از برجکی تقریبا مرتفع تر از جاهای دیگر خانه بر روی بام با دهانه های چهار گانه که بالای آن (رو به آسمان ) بسته است ولی پایین آ ( به داخل بنا) باز است .
حوض خانه ایوانی کوچک بوده است که در انتهای اتاق های تابستانی هر امارت قرار داشته است . اتاق های تابستانی تشکیل شده اند از اتاق هایی با ابعاد بزرگ و درهای زیاد – گاهی تا پنج در – بدلیل جریان یافتن هوا درآنها که در انتهای آنها حوض خانه بود . حوض خانه به شکل فضای رابط میان حیاط خانه و اتاق های تابستان است . و دراین فضا حوض کوچکی بود که به همین دلیل به آن حوض خانه می گویند .
وجود بادگیر با آب و هوای هر منطقه در رابطه ی مستقیم است . بطوری که هر چه گرمای هوا کاسته شود ، و همان میزان از تعداد بادگیرها کاسته می شود . بعنوان مثال در روستاهای کوهستانی « طرزجان» و «ده بالا» که هوای خنک دارند بادگیر برایشان مفهوم و معنا ندارد .
د رحالیکه د ر « میبد » که دارای آب و هوای گرم و خشک است می توان گفت که بیشتر خانه ها بادگیر دارند .
ساختار بادگیر
بادگیر معمولا چهارگوشه است و در دیوارهای چهار گانه ی ان سوراخ تعبیه شده است و همان گونه که در عکس ها و اشکال این قسمت مشاهده می شود ، اغلب بادگیرها ، دارای چوب بست هایی هستند که دو طرف دهانه ی بادگیر را به هم متصل می کنند و انتهای این چوب بست ها از بدنه ی بادگیر بیرون می باشد .
این چوب بست ها جهت افزایش استحکام و مقاومت بادگیر در مقابل فشار باد است علت آنکه انتهای این چوبها را نمی برند این است که در زمان تعمیر و مرمت بادگیر ، داربست ها را به این چوب ها متصل می کنند و از روی داربست ها ، تعمیرات لازمه را انجام می دهند و بصورت کششی کار می کنند و نمی گذارند که پرده های داخلی و بدنه بادگیر از یکدیگر جدا شوند.
درون بادگیر با تیغه ها و جداره هایی که از خشت یا چوب ساخته شده است و پره های آجری مورب به چهار بخش تقسیم می شده است .
بطوری که اگر در فضای بالای بنا ، از هر سو باد بوزد به درون دهانه وارد می گردد و بخاطر اینکه تیغه های مورب در داخل بادگیر به سمت پایین ادامه دارد ، کشش باد هم بسمت پایین ادامه پیدا می کند و باد از هوای آزاد بالا به درون ساختمان می رسد واز سوی دیگر هوا به بیرون می رود .
چشمه
عرض بین دوتیغه را در اصطلاح «چشمه» می نامند .
| فرمت فایل: Word (قابل ویرایش) |
| تعداد صفحات: 30 |
| حجم: 6.32 مگابایت |