بررسی استانداردها و روشهای مدیریت شبکه‌های IP-Based و گلوگاه‌ها

بررسی استانداردها و روشهای مدیریت شبکه‌های IP-Based و گلوگاه‌ها و راه‌حل‌های ارائه شده در این زمینه

مقدمه

مفهوم مدیریت شبکه با گسترش شبکه ها و افزایش پیچیدگی در کیفیت و کمیت سرویسهای شبکه به تدریج شکل گرفت. اولین تلاشها در سالهای ابتدایی دهه 80 توسط سازمان استانداردسازی جهانی ISO (International Standard Organization)  صورت پذیرفت. این سازمان با ارائه مدل کارکردی (Open System Interconnection)OSI در مباحث شبکه مدل مدیریت شبکه خود را در سطح جهانی معرفی نمود. که به اختصار شامل کارکردهای FCAPS می­شود.

در کنار مدل کارکردی، مقوله معماری لایه­ای مفهومی است که توسط ITU-T TMN ارائه گردیده است. معماری لایه­ای ارائه شده توسط ITU-T شامل لایه‌های مدیریت عنصر، مدیریت شبکه، مدیریت سرویس و مدیریت تجاری می‌باشد.

مدل لایه­ای که از مدل­های اولیه شکل گرفته در مجموعه استانداردهای ITU-T می­باشد، از دیدگاه فنآوری که در شبکه مورد نیاز است ارائه گردیده­ است. این دیدگاه به دلیل در نظر نگرفتن نیازهای مشترکین شبکه به عنوان یکی از ارکان اصلی مدیریت شبکه دارای کمبودهایی بود.

برای حل کمبودهایی که در مدل­های اولیه ارائه شده توسط ITU-T وجود داشت، TeleManagement Forum، مدل eTOM (Enhanced Telecom Operations Map) را به عنوان چارچوب مرجع، برای دسته‌بندی فعالیتهای تجاری ارائه نمود. eTOM تمامی فرایندهای تجاری را که مورد نیاز فراهم­کنندگان سرویس می­باشند را توصیف می­کند و تمامی این فرایندها را متناسب با اهمیت و اولویت آنها از دیدگاه تجاری در لایه­های مختلف قرار می­دهد. در eTOM یک طرح­ریزی کلی برای مشخص نمودن مرزهای اجزاء نرم­افزاری ارائه می­گردد که هر یک از آنها بخشی از کارکردهای مورد نیاز مشتریان شبکه­های مخابراتی را برآورده می­سازند. با استفاده از این مدل کارکردهای مورد نیاز، ورودی­ها و خروجی­هایی که باید توسط محصول پشتیبانی گردند، مشخص می­گردد. با توجه به رفع مشکل ذکر شده در مورد مدل­های اولیه ITU-T این مدل از استقبال گسترده­ای در عرصه صنعت مخابرات مواجه شد. با توجه به توضیحات ارائه شده در بالا می­توان نتیجه گرفت که هر دو مدل مدیریتی شبکه‌های مخابراتی ITU-T TMN و مدل مدیریتی شبکه‌های مخابراتی eTOM دارای مزایایی هستند که می‌توان با پیوند دادن آنها از مزایای هر دو استفاده نمود.