مکتب شیکاگو

مکتب شیکاگو در آمریکا شهر شیکاگو، اواخر قرن ۱۹، بصورت یک مکتب با مبانی نظری مدون و ساختمان های ساخته شده شکل گرفت. سپس در اروپا شهرهای پاریس، برلین و وین گسترش یافت. در ابتدا شیکاگو شهری بود با معماری سنتی و چوب، در ساخت بناهای شهر نقش اساسی داشت. آتش سوزی ناگهانی سال۱۸۷۱شیکاگو چوبی را به کلی ویران و نابود نمود. پس از این آتش سوزی امر ساختمان سازی در شیکاگو رونق و رواج ناگهانی یافت و اولین نمونه های ساختمان های مدرن در شهر شیکاگو ساخته شد که شروع مکتب شیکاگو بود. اساس مکتب معماری شیکاگو به آسمان خراش های کار یا بعبارت دیگر مراکز اداری این شهر پیوسته است. موسس مکتب شیکاگو ویلیام لو بارون جنی (نویسنده کتاب اصول و عمل در معماری) ، معمار و مهندس ساختمان بود. او ساختمان بیمه را در سال ۱۸۸۵ ساخت. این اولین ساختمان با سازه فلزی و دیوارهای غیر باربر است. این ساختمان، بنایی ست ده طبقه که در ساخت آن اصول ضد حریق به میزان چشمگیری رعایت شده است.

بزودی ساختمان های بزرگ، برای مقاصدی دیگر بر پا گشتند. هتل های بزرگ برای مسافرین بسیار که به این شهر می آمدند و یا بناهایی که جوابگوی چند مقصود مختلف در یک جا بودند، فی المثل بنائی موسوم به «ادیتوریوم ادلر و سالون» که برای دفاتر تجارتی، هتل و تاتر ساخته شد.
مهمترین موارد اقتصادی دراستفاده ازآسمانخراش:
– صرفه جویی در هزینه ساخت فونداسیون ← از کاهش وزن ساختمان حاصل می شد.
– بالا رفتن امکانات تجاری ساختمان
– امکان استفاده بهینه از فضا
– کاهش نور مصرفی در طبقات پایین
– کاهش کارهای بنایی
– کم شدن زمان ساخت بنا
ویژگی های مکتب شیکاگو:
پرهیز از فرم های پیچیده گذشته
استفاده اندک از تزئینات
توجه به نقش پنجره در ساختمان (استفاده از پنجره های عریض که کل دهانه بین ستون ها را می پوشاند.)
اسکلت کاملاً باربر برای بنا
نمایش ساختار در نمای ساختمان
یکپارچگی فضایی ← پارتیشن بندی
معماران سبک مکتب شیکاگو:
– اولین مهندس مطرح در مکتب شیکاگو ویلیام لی برون جنی بود. وی تحصیلات خود را درمدرسه هنر و تولیدات فرانسه به پایان رساند. جنیساختمان ده طبقه بیمه و فراستور(ساختمانی با سازه کاملا فولادی و دیوار باربر) را احداث نمود.

– شرکت هولابرد وراچ ساختمان دوازده طبقه فولادی تاکوما در سال ۱۸۸۷اجراء کردند.
– شرکت برنهم و روت ساختمان ۱۶ طبقه بلوک مانودناک را بین سال های ۱۸۸۹الی ۹۱ساختند. دیوار خارجی این برج، باربر و سازه داخلی آن اسکلت فلزی بود. این برج فاقد هرگونه تزئینات و یا تاریخ گرایی در نمای آن بود.

– شرکت آدلر و سالیوان:
لویی سالیوان (شاگرد جنی و استاد رایت) معروف ترین معمار سبک شیکاگو از مدیران شرکت آدلر وسالیوان بود. او اولین بار شعار فرم از عملکرد پیروی می کند را مطرح ساخت. او در کتاب خود به نام صحبت های کودکستانی در سال ۱۹۰۱ استفاده از هر گونه تزئینات را رد می کند.
– فرانک لوید رایت:
رایت تحصیلات دانشگاهی نداشت و اولین تجربه حرفه ای خود را در دفتر آدلر و سالیوان گذراند.
رایت ابتدا در مکتب شیکاگو بود و بعدها به سمت معماری ارگانیک حرکت کرد. ساختمان های طراحی شده او در سبک شیکاگو خانه چارنلی(۱۸۹۲) در شیکاگو و ساختمان لارکین (۱۹۰۴) در نیویورک است.

مکتب معماری شیکاگو بیش از همیشه بین سالهای ۱۸۸۳ و ۱۹۸۳ رشد یافت و قدرت گرفت. پایان مکتب شیکاگو را سال ۱۸۹۳ و با ساخت و طراحی نمایشگاه کولو مبیا میدانند که به مناسبت سالگرد کشف قاره ی آمریکا توسط کریستوف کلمب برگذار شد به این ترتیب عمر مکتب شیکاگوبیش از دو دهه نبوده است.