عمرت تا به کی به خود پرستی گذرد          یا در پی هستی و نیستی گذرد خیام نیشابوری علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را          که به ما سوا فکندی همه سایه ی هما را شهریار عیبی نباشد از تو که بر ما جفا رود        مجنون از آستانه ی لیلی کجا رود؟ عقربه باز پشت دستم را می گزد که قرار نزدیک است لحظه های به بار آمدن شاخه ی انتظار نزدیک است مرتضی آخرتی عاشق آنست که فکر سر و سامانش نیست          پیرهن گر به تنش هست گریبانش نیست نادم لاهیجی عاشق اگر بیند ستم، کی شکوه از یارش کند         بلبل نمی رنجد ز گل، هر چند آزارش کنند فایض ابهری عاشقان چون عهد با جانان کنند           جان …

ظلم ماری است هر که پروردش                          اژدهایی شد و فرو بردش ظل ممدود خم زلف تو ام بر سر باد                     کاندر این سایه قرار دل شیدا باشد ظالم ببمرد و قاعده زشت از او بماند-                   -عادل برفت و نام نکو یادگار کرد {سعدی} دوستان عزیز اگر بیتی با این حرف سراغ دارید در قسمت نظرات عنوان کنید تا اشعار به روز رسانی شود و یک منبع غنی برای ادبیات دوستان فراهم آوریم. شعرها و تک بیت های ناب –سایر حروف برای مشاعره

طبق قانون مصوب شده در چشمانت       باید یک عمر بمانند به در چشمانت حامد ابراهیمی طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی        صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست سعدی طاعت از دست نیاید گنهی باید کرد          در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد نشاط اصفهانی طاقت ز کفم رفت و ندانم چه کنم           یادش همه شب در دل غمگین دارم امام خمینی طبعی به هم رسان که بسازی عالمی        یا همتی که از سر عالم توان گذشت کلیم کاشانی طبیب شهر که هر درد را دوایی گفت       به درد عشق نداند کسی چه درمان گفت وصال شیرازی طلب کردم ز دانایی یکی پند          مرا بفرمود با نادان مپیوند سعدی طیران مرغ دیدی، تو ز پای …

صبح روزی پشت در می آید و من نیستم        قصه ی دنیا به سر می آید و من نیستم میثم امانی صمنا با غم عشق تو چه تدبیر کنم         تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم حافظ صبر بر جور رقیب چه کنم گر نکنم؟        همه دانند که در صحبت گل خاری هست سعدی صبر بر درد، نه از همت مردانه ی ماست           درد از او، صبر از او، همت مردانه از اوست مصاحبی نائینی صبر تلخ آمد و لیکن عاقبت         میوه ی شیرین دهد پر منفعت مولوی صبر و ظفر دوستان قدیمند       بر اثر صبر نوبت ظفر آید حافظ صد حیف که ما پیران جهان دیده نبودیم         روزی که رسیدیم به ایام جوانی واعظ قزوینی صد خانه …

شب شد که شکوه ها زه دل تنگ بر کنیم            نالیم آنقدر که دلی را خبر کنیم طبیب اصفهانی شب فراق نداند که تا سحر چند است         مگر کسی که به زندان عشق در بند است سعدی شب که در بستم و مست از می نابش کردم         ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم فرخی یزدی شبی مجنون به لیلی گفت کای محبوب بی همتا         تو را عاشق شود پیدا ولی مجنون نخواهد شد حافظ شخصی همه شب بر سر بیمار گریست        چون روز شد او بمرد وبیمار بزیست سعدی شد چو مهمان من آن شمع شب افروز امشب         کاش تا صبح قیامت نشود روز امشب بابا نصیبی شدم از یاد تو چون قصه فراموش ترین        ای دل از …