بایگانی/آرشیو برچسب ها : شعر

وقتی باران آمد به زیر باران برو و دستهایت را بالا بگیر به تعداد قطراتی که توانستی در دستت نگاه داری تو مرا دوست داری و به اندازه قطراتی که نتوانستی در مشتت بگیری من تو را دوست دارم .

سرود وطن من سرافراز باشی میهن من                             ای فدایت جان و تن من پر بهاتر از زر و گوهر                              خاک پاک تو وطن من یادگار خون عاشقان بی نشان                تا ابد بود تو را حق نگهبان ای شمیم دلنواز عشق و معرفت               سرزمین پاک ما ای ایران دوستت دارم  مهد دین من   دوستت دارم بهترین من دوستت دارم                                                             سرزمین من گر بخواهد دمی دشمن هلاک تو گر بخواهد کسی یک وجب ز خاک تو می شوم تا مرزت روانه                         خصم دون می رانم ز خانه با صلاحی از خشم و کینه                     سینه اش می گیرم نشانه دوستت دارم           مهد دین من          دوستت رادم بهترین من                         دوستت دارم بهترین من سرافراز باشی میهن من                             ای …

سرود لاله های سرخ هر لاله ای که زیور بُستانست             تفسیر سرخ خون شهیدانست هر عاشقی که از سر جان برخاست     او مظهر شجاعت و ایمانست هر کس که پشت مرگ از او لرزید                         او قهرمان پهنه پیکارست فهمیده آن یلی که به مدحش گفت    روح خدا که رهبر ما آنست تا از افق هر صبح سر میزند                       خورشید در دفتر ایام نامش بودجاوید در وصف او مقام ولایت گفت            فهمیده رمز ارزش بارانست او حاصلی ز تربیت اسلام                     او اسوه ای برای جوانانست هر نوجوان که در ره او پوید                او گلبلی ز گلشن قرآنست آن نوجوان گوید، با دانش آموزان در راه حق گوییدای دانش اندوزان آن دانش آموزان که پیمودن راه شهادت را بُردند …

مقدمـه نـکـوی جـهـان ز بیـش و کمـی بـرآن پــاک مــرد شیـخ قـمـی به زینـت گـری تـوانـای دســت بـه گــردآوری قلـم کــار بســت هــزاران کلیـدش ز بـاب بهشت به صورت نیایش به معنی سرشک بیــاورده یکـجـا ز بـاب جنــان   مفـاتیح زیبـــا ز گفـت کســـان نبـی و عــلــی و همـه آلشــان     سخـن کرده زیبــا در اقوالشــان سخن های زیبا ز اصحـاب دیـن   ز طـوبای جنّـت بـرآورده چیــن ز بــاغ امـامـت برافشـرده عطـر     گلابی به جامش به هر خط و سطر به هر روز و هر شب ز ایـّام حـق     بیـاورده جمعــی ز خوبــان ورق که گر جان به لطفش مصفّا کنی   کلیــدی ز جنـّت مهیــا کنـــی کلیدی چو خواهی ز باب بهشت    بخـوان از مفاتیح بیافشان سرشک علی روح مرحوم الشیخ عباس …

سید محمد حسین بهجت تبریزی در سال 1285 هجری شمسی در روستای زیبای « خوشکناب » آذربایجان متولد شده است. او در خانواده ای متدین ، کریم الطبع واهل فضل پا بر عرصه وجود نهاد. پدرش حاجی میر آقای خوشکنابی از وکلای مبرز و فاضل وعارف روزگار خود بود که به سبب حسن کتابتش به عنوان خوشنویسی توانا مشهور حدود خود گشته بود. شهریار که دوران کودکی خود را در میان روستائیان صمیمی و خونگرم خوشکناب در کنارکوه افسونگر « حیدر بابا » گذرانده بود همچون تصویر برداری توانا خاطرات زندگانی لطیف خود را در میان مردم مهربان و پاک طینت روستا و در حریم آن کوه سحرانگیز به ذهن سپرد. او نخستین شعر خویش را در چهار سالگی به …