بایگانی/آرشیو برچسب ها : ادبیات

طرح يك پرسش پيرامون ميزگرد تعامل دين و ادبيات داستاني مقدمه ميزگرد را مي توان از دو منظر به داوري نشست: الف) شيوه گفتگو و تعامل بين اعضا و چگونگي پيش رفت بحث ب) محتواي مباحث مطرح شده نگارنده قصد ورود به قضاوت پيرامون بند الف و چند و چون ورود و خروج اعضاي جلسه در بحث را ندارد، هر چند براي او باور كردني نيست بزرگان عرصه معرفت در تعاملات يك جلسه نقد و بررسي،از عبارت هاي «تو سرم نزن» اينجا «بحث رياكارانه است»، «مغالطه نكن»،«اينها يك خطابه بيش نيست» بهره گيرند. نكته جالب اين است كه گاه لحن كلام در اين ميزگرد به گونه اي كه حكايت از نوعي گفتگوي ماقبل ميزگرد مي كند و همين امر خواننده …

هميشگي هميشه ها هميشه عصر چند عدد سار دور شدند از مدار حافظه كاج نيكي جسماني درخت به جا ماند عفت اشراق روي شانه من ريخت حرف بزن،‌ اي زن شبانه موعود! زير همين شاخه هاي عاطفي باد كودكيم را به دست من بسپار در وسط اين هميشه هاي سياه حرف بزن، خواهر تكامل خوشرنگ! خون مرا پر كن از ملايمت هوش نبض مرا روي زبري نفس عشق فاش كن روي زمينهاي محض راه برو تا صفاي باغ اساطير در لبه فرصت تلالو انگور حرف بزن، حوري تكلم بدوي! حرف مرا در مصب دور عبارت صاف كن در همه ماسه هاي شور كسالت حنجره آب را رواج بده بعد ديشب شيرين پلك را روي چمنهاي بي تموج ادراك پهن كن …

نیما یوشیج علی اسفندیاری یا علی نوری مشهور به نیما یوشیج (زاده ۲۱ آبان ۱۲۷۴ خورشيدی در دهکده یوش استان مازندران – درگذشت ۱۳ دی ۱۳۳۸ خورشیدی در شمیران شهر تهران) شاعر معاصر ایرانی است. وی بنیانگذار شعر نو فارسی است. نیما پوشیج با مجموعه تاثیرگذار افسانه که مانیفست شعر نو فارسی بود، در فضای راکد شعر ایران انقلابی به پا کرد. نیما آگاهانه تمام بنیاد ها و ساختارهای شعر کهن فارسی را به چالش کشید. شعر نو عنوانی بود که خود نیما بر هنر خویش نهاده بود. تمام جریان‌های اصلی شعر معاصر فارسی مدیون این انقلاب و تحولی هستند که نیما مبدع آن بود زندگی کودکی نیما در سال ۱۲۷۴ هجری خورشیدی به دنیا آمد. پدرش ابراهیم‌خان اعظام‌السلطنه متعلق …

محبوب من سپیده که سر بزند شاید در این بیشه زار خزان زده گلی بروید نظیر آنچه در بهار دلبستگی‌ام رویید محبوب من بگذر ز من ورق بزن مرا و به آفتاب فردا بیندیش که برای تو طلوع می‌کند

اعتراف میکنم من واهمه داشتم نه تنها از عشق، بلکه از عاشق او شدن که او رازی اغواکننده بود، و در اعماق خویش آبستن اسراری بود که بر همگان فهم ناشدنی بود و من از ناکام ماندن به سان کسان دیگر واهمه داشتم او اقیانوس بود و من پسرکی که عاشق موج ها بود ولی از شنا کردن می هراسید کریستوفر پویندکستر ترجمه از  مهسان احمدپور