تعريف سطح اشغال
- سطح اشغال مساحت ساخته شده بنا در زمين و یا سطحی از قطعه زمین که به وسیله ساختمان اشغال شده باشد و غالبا سطح اشغال از مساحت زمين كم تر است.
- عبارتست از نسبت مساحت سطح مجاز احداث بنا به مساحت قطعه زمین که میزان آن با توجه به کاربری زمین مورد نظر متفاوت می باشد.
تعريف ضريب سطح اشغال
سطح اشغال شده در طبقه همکف یک ساختمان نسبت به کل مساحت زمین مورد نظر(طبق سند یا مساحت وضع موجود بشرطی که بدون کسر اصلاحی کمتر از سند مالکیت باشد).
تعريف تراكم
- مجموع مساحت تمام طبقات تحت عنوان “تراكم ” خوانده مي شود و عموما درصد آن بالاتر از 100 درصد مي باشد.
- مساحت مفيد مسكوني يك بنا را مي گويند .براي محاسبه مساحت هرواحد ،تمام فضاهاي قابل استفاده و نيمي از مساحت
- ديوارهاي حائل واحد بدون پاسيو در نظر گرفته مي شود .
- تراکم ساختمانی عبارتند از نسبت سطح زیر بنای ساختمان (سطح ناخالص طبقات ) هر پلاک تقسیم بر کل مساحت زمین همان پلاک
مساحت قابل ساخت از زمين
مساحت قابل ساخت از زمين =مساحت زمين *سطح اشغال
مساحت كل قابل ساخت
مساحت كل قابل ساخت=مساحت زمين *تراكم
تعداد طبقات ساخت
تعداد طبقات ساخت=تراكم/سطح اشغال
براي مثال زميني به طول 40 متر و عرض 12 متر در نظر مي گيريم و براي اين زمين سطح اشغال و تراكم را محاسبه مي كنيم :
سطح اشغال: 60%
تراكم: 120%
مساحت زمين =12*40=480متر مربع
سطح اشغال :60/100*480=288مترمربع
تراكم :480*100/120=576مترمربع
تعداد طبقات ساخت =576/288=2طبقه
سطح زیر بنا
کلیه سطوح ساخته شده در تمام طبقات یک بنا اعم از بالاتر یا پایین تر از سطح زمین را سطح زیربنا گویند.
نكات مفهوم سطح اشغال و تراكم
- زيربناي هر واحد از 1/2 ميانه ديوار مشترك آن واحد يا واحدهاي همسايه در نظر گرفته مي شود .
- پاسيوها و بام و راهرو و راه پله جز زيربنا نيستند.
- مساحت قابل ساخت زمين كه طبق قوانين مكان يابي مي شود .اين مساحت جديد سطح اشغال مي باشد .
- زيربنا شامل تمام مساحت فضاهاي مسكوني ،مشاعات ،زيرزمين و… مي باشد .
- مشاعات به صورت فضاهاي مشترك بين واحدها همانند راه پله ،آسانسور،حياط ،لابي ،راهروهاو… در نظر گرفته می شود.