آب انداختن بتن و عوامل ایجاد و راه های جلوگیری از آن


آب انداختن بتن چیست؟

آب انداختن بتن در واقع نوع جداشدگی در بتن است، به این معنی که لایه نازکی آب آغشته به سیمان به دلیل خاصیت مویینگی روی سطح بتن ظاهر می گردد.پس از خشک شدن بتن در اثر تردد روی بتن مقاومت بتن کاهش پیدا کرده و سطح بتن ناصاف و بد نما شده و احتمال و هوا زدگی بیشتر خواهد شد.

عواملی که باعث آب انداختن بتن می گردد

  • اسلامپ بیش از حد (به دلیل آب اضافی هنگام اختلاط)
  • ویبره بیش از حد
  • نامناسب بودن سنگدانه ها(بزرگ بودن  حداکثر اندازه مصالح سنگی

راهکارهای پیشگیری از آب انداختن بتن

میزان آب انداختن بتن را می توان بر اساس استاندارد ملی ایران شماره ۳۸۲۰ و یا میزان استاندارد ASTM C232 تعیین نمود. برای جلوگیری از خطر آب انداختن بتن می توان از روش های زیر استفاده کرد.

  • استفاده از سیمان های ریز دانه در بتن : این امر به دلیل این است که ذرات ریزتر سیمان زودتر هیدراته شده و دیرتر ته نشین می شوند مصرف سیمان با خاصیت قلیایی زیاد یا سیمانی که دارای C3A زیاد باشد.
  • استفاده از عیار سیمان بالاتر : احتمال آب انداختن در مخلوط های پر عیار سیمان نسبت به مخلوطهای کم عیار سیمان کمتر است.
  • اضافه کردن مواد پوزولانی یا خاکستر بادی یا دوده سیلیسی یا مواد ریزدیگر: کاهش آب انداختن بتنی که در آن از دوده سیلیسی استفاده شده است ناشی از سطح مخصوص زیاد دوده سیلیسی است که موجب می گردد مقدار آب کمتری برای ظهور پدیده آب انداختگی در مخلوط بتن باقی بماند.
    ضمن اینکه کاهش آب انداختگی بتن ، گرایش آن را به ایجاد ترک ناشی از جمع شدگی خمیری افزایش می دهد.
    دوده سیلیسی آب آزاد موجود در بتن را به سرعت جذب می نماید و بروز ترک های ناشی از نشست خمیری خشک شدن سطح را تشدید و تسریع می کند. از این دیدگاه بتن حاوی دوده سیلیسی باید بلافاصله پس از ریختن و پرداخت سطح بتن ، مراقبت شود تا از خشک شدن سطح آن جلوگیری شود. عموما عمل آوری با آب شرایط بهتری را نسبت به سایر روش ها از جمله با ورقه های پلاستیک یا مواد عمل آورنده به وجود می آورد.
  • اضافه کردن پودر آلومینیوم : اضافه کردن پودر آلومینیوم به مخلوط بتن خطرات آب انداختگی را کاهش می دهد (به علت ایجاد حباب هوا) ایجاد حباب هوا و اضافه کردن مواد حباب زا دیگر در بتن خطر آب انداختن را کاهش می دهد.
  • اضافه نمودن کمی نمک طعام به بتن می تواند آب انداختن آن را کاهش دهد: در زمانی که کلرور کلسیم به مخلوط اضافه شود موجب می گردد که آب انداختگی کاهش یابد. باید توجه داشت که وجود کلریدها در آب مصرفی بتن باعث خوردگی بیشتر میلگردها در سازه های بتن آرمه می گردد بنابراین استفاده از کلرید ها در سازه های بتن آرمه به هیچ وجه مجاز نمی باشد.
  • استفاده از بتن با اسلامپ پایین خطر آب انداختن بتن را کاهش می دهد.
  • دانه بندی مناسب و استفاده از نسب کافی از سنگدانه های ریز مخصوصا استفاده از دانه های کوچکتر از ۱۵۰ میکرون باعث کاهش خطرات آب انداختگی بتن می گردد.
  • استفاده از افزودنی هایی مانند روان کننده ها و فوق روان کننده ها به جز در اسلامپ های خیلی زیاد خطر آب انداختن را کاهش می دهد. /همیار ناظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *