پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
“کف پوش های بتنی(دال) روی زمین”
برخی از مقررات اسای باید با کفپوشهای بتنی جهت داشتن کف سازیهای مطلوب مطابقت داشته باشدکه عبارتند از:
- سطح پایانی کف به اندازه کافی بالاتر از سطح طبیعی زمین باشد و بنابراین شیب بندی پایانی در اطراف خانه بتواند آبرو خوبی برای خشکانیدن رطوبت باشد. بالای کفپوش نباید کمتر از 20 سانتیمتر بالای زمین بوده و کناره های آن نباید کمتر از 15 سانتیمتر مرتفع تر از زمین باشد.
- خاک فوقانی باید برداشته شود لوله های آب فاضلاب کار گذاری شود و سپس با 10الی15سانتیمتر شن یا خرده سنگ به خوبی پوشش داده شود.
- حصار بخار اشباع شده شامل ورقه سنگین از پلاستیک(پلی اتیلن به ضخامت 6 میلیمتر)، ورقه آسفالت عایق شده از دو طرف همراه با کاغذ که حداقل 50درصد کاهش رطوبت را بیمه کند، باید زیر کفپوش بتنی قرار داده شوند. اتصالات باید اقلاً 10سانتیمتر پوشش داده شوند و عایق بندی گردند. حصار بخار اشباع شده باید به اندازه کافی قوی باشد تا هنگام قرار دادن کفپوش های بتنی مقاومت کنند.
- ضد آب دائمی غیر جذب، محکم عایق بندی شود که در بالای اطراف محیط دیوار قرار داده شوند و عایق بندی تا پایین دیوار ممکن است بطور عمودی ادامه داده و زیر لبه های کفپوش بطور افقی امتداد داده شوند.
- کفپوش باید15*15سانتیمتر با سیمهای شماره 10 مسلح شوند. کفپوش بتنی اقلاً باید 10سانتیمتر ضخامت داشته باشد. یکپارچه بودن کفپوش بتنی در مناطق موریانه دار ترجیح داده می شود.
- بعد از تراز کردن و شیشه کاری وقتی که هنوز بتن خمیری می باشد باید با ماله چوبی یا آهنی بتن را صیقل داد. اگر سطح صیقلی جهت سنگ فرشهای چوبی یا عادی مورد نظر باشد باید ماله آهنی کشیده شود.
“اسکلت کف سازی”
اسکلت کف در خانه های با قاب چوبی شامل، میله ها،تیرها، ورقه های زیر خرپا، اتصالات و زیر کف سازی می باشد. هرگاه این موارد خوب به پی ها متصل شوند، تشکیل واحدی در مقابل هرگونه نیرو و گشتاور را ایجاد می کنند.
خانه های با قاب های چوبی می توانند بر روی دال بتنی کف بنا شده، یا ، می توانند بر روی فضاها و کانالهای بازبینی با اسکلت چوبی بنا شوند.
ضریب در طراحی: یکی از مهمترین ضریبها در طراحی سیستم های چوبی عبارتست از یکسان کردن انقباض و انبساط داربست چوبی. بنابراین وقتی که تیرها و اتصالات به تعادل رطوبتی برسند، آنها به بازدهی مطلوب خود رسیده و در این صورت تنها اختلاف ناچیزی در مقابل انقباض وجود خواهد داشت. رطوبت در تیرها و اتصالات بکار رفته در داربستهای چوبی نباید از 19درصد بیشتر افزایش یابد. در هر حال رطوبت در حدود 15-12درصد مطلوب می باشد.
اتصالات: ابتدایی ترین نوع اتصالات بکار رفته در سازه های چوبی میخ می باشد و از دیگر اتصالات می توان، نوارهای فلزی، میخهای پیچی(پیچهای خودکار)، پیچهای مهره دار، نبشی و نظایر اینها نام برد.
ستونها و شاه تیرها(تیرهای حمال): نکته ای که در مورد ستونهای چوبی می بایست اشاره کرد، اینکه باید محکم بوده و کمتر از 15*15سانتیمتر نباشند و نیز مقطع مربع داشته باشند. اتصال آنها به پلیت های کف و شاه تیرها بسیار مهم بوده و بوسیله نبشی، پین و چسب می باشد.
شاه تیرها(تیرهای حمال): شاه تیرهای چوبی می توانند از چوب یکپارچه بوده یا ساخته شده از قطعات چوبی باشند، که شاه تیرهای ساخته شده، معمولاً ترجیح داده می شوند. زیرا آنها از مواد خشک ساخته شده و پایدارترند(شاه تیرهای ساخته شده: چند صفحه چوبی را به هم چسبانده و با نوارهای فلزی، محکم به یکدیگربسته می شوند که حداقل ضخامت آنها 5سانتیمتر می باشند)(شکل زیر). فاصله بین شاه تیرها حداقل 40سانتیمتر می باشد.
تیرچه ها: تیرچه ها نیز روی شاه تیرها می توانند مستقیماً، بر بالای شاه تیر یا روی باله های شاه تیر قرار گیرند.(انواع مختلف قرارگیری تیرچه ها روی شاه تیرها)
اسکلت کف سازی: اسکلت کف سازی می تواند به دو روش اجرا گردد: الف)روش کرسی چینی. ب)روش بالنی.
در روش کرسی چینی همانطور که در عکس مشاهده می گردد، تیرچه ها توسط یک قاب چوبی نیز مهار شده و روی صفحه زیرین که به دال بتنی متصل شده، قرار می گیرند.
اما در روش بالنی، تیرچه ها و تیرکهای عمودی، مستقیماً بر روی صفحه زیرین قرار می گیرند.
زیرسازی کف اصلی: زیر سازی کف اصلی با پوشش های تخته ای بوده، و متداول ترین روش به گونه ایست که صفحه اول بصورت مورب، صفحه میانی به صورت عمود بر امتداد تیرچه ها و کف نهایی بصورت موازی با امتداد تیرچه ها انجام میگیرند.(شکل صفحه بعد).ضخامت این پوششهای تخته ای، بسته به فاصله تیرچه ها بوده و بین 1.5 تا 2سانتیمتر می باشند.
“اسکلت یا قاب سازی دیوارها”
قاب کف و پوشش زیرسازی کف خود تا اینجا مورد مطالعه قرار گرفت و سکوی مطلوبی را جهت قاب دیوارها، بوجود خواهد آورد. کلمه ” قاب دیوار” اساساً شامل ستونهای چوبی عمودی و اعضای افقی(پلیت های زیرین، پلیت های فوقانی، پنجره و تیرکهای فوقانی درب) خارجی و داخلی دیوارها، که تکیه گاه سقف و کفهای طبقه فوقانی و بام می باشند. اعضای قاب دیوار، که در ساختمان سازی مناسب، بکار می روند، معمولاً شامل ستونهای چوبی 10*5سانتیمتر که به فاصله 40سانتیمتر از محور تا محور، قرار دارند. تیرکهای سردر دربها و پنجره ها در دیوارهای متحمل بار، شامل اعضاء 15*5سانتیمتر می باشند که بستگی به دهانه روزنه دارد.
شبیه به ساختمان کف، دو نمونه کلی از کلاف یا قاب دیوار بطور متداول بکار میروند که عبارتند از: الف)سکوسازی یا کرسی چینی. ب)قاب یا کلاف بندی بالنی. روش سکوسازی معمولاً بیشتر استفاده میشود و کلاف بندی بالنی معمولاً وقتی بکار می رود که بخواهیم از سیمان کاری یا گچ کاری و یا سنگ کاری در پوشش خارجی در خانه های دوطبقه استفاده نماییم.
الف)سکوسازی یا کرسی چینی: در این روش چهارچوب یا کلاف دیوار در بالای کف سازی ساخته می شود و تا امتداد تمام لبه های ساختمان ادامه می یابد. در این روش این امکان وجود دارد که کلاف دیوارها، از پیش ساخته شده و فقط در جای خود نصب گردد.(شکل صفحه بعد)
ب)قاب یا کلاف بندی بالنی: در ساختمان کلاف بندی به طریق بالنی، تیرکهای عمودی دیوارها و تیرچه های کف ، هر دو بر روی نوار چوبی زیرین که خود به بتن مهاربندی شده است قرار می گیرند.(شکل زیر)
قاب یا چهارچوب درب و پنجره: اجزاء یا اعضای افقی بکار رفته برای دهنه های روی پنجره و دربها، نعل درگاه نامیده می شوند. همانطوری که دهانه های باز افزایش می یابند، لازم است به همان نسبت ضخامت اعضای مذکور یعنی نعل درگاهها افزایش یابد تا بتواند بار سقف و پشت بام را تحمل نماید.
نمونه هایی از اتصال تیرکهای عمودی کنج های ساختمان:
تقاطع دیوار داخلی با دیوار خارجی: