پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
دانلود تحقیق ارتباط نیما و شهریار
مقدمه
شهریار در مرگ نیما سروده‌ای دارد، که بیتی از آن، گویای تفاوت بارز این دو شاعر بزرگ روزگار ماست:
من همه عبرتی از باختن دیروزم
او همه غیرتی از ساختن فردا بود
نیما گفته بود: کسی که همه عمر غزل بگوید، همه‌ی عمرش را باخته است. آیا شهریار به این نکته تفطن یافته بود؟ صرف‌نظر از عمق دوستی نیما و شهریار، رویارویی این دو شاعر، از آن‌جا که رویارویی نمایندگان تجدد و سنت در شعر فارسی بود، نیز، بار نمایشی ویژه‌ای داشت که تبریزی از آن غفلت کرده است، به این دلیل ساده که:
نیما گفته بود: کسی که همه عمر غزل بگوید، همه‌ی عمرش را باخته است. آیا شهریار به این نکته تفطن یافته بود؟
”اساسا این امکان وجود نداشت که ما به همه جزییات زندگی «شهریار» بپردازیم.“
حال آن که، تعیین جایگاه رابطه‌ی نیما و شهریار در سناریو، صرفاً به جزییات زندگی شاعر باز نمی‌گردد، بلکه مشخص می‌کند که کارگردان، همّ خود را صرف گزارش زندگی شاعر خواهد کرد یا نمایش من‌درآوردی برداشت توخالی از شعر شاعر؟!
بحث و جدل در مورد شعر نوی فارسی در وبلاگستان فارسی، بحثی داغ است. نگاه نوی “محمد آزرم” به این موضوع را در ادامه می خوانیم:”شیفتگی در برابر آثار ادبی غرب، خاصه محصول مکتب “سوررآلیسم” که در اروپا جای بحث فراوان است و عدم توجه به نکته ها و گنجینه های گرانبهای شعر پارسی از بیماری ها و بی قیدی های غم انگیز شعرامروزاست
آیا تقلید کورکورانه از نوعی شعر باختر، بدون توجه به شرایط و اوضاع محیط اجتماعی ایران سرنوشتی بهتر از ترجمه قوانین اروپایی برای پابرهنه های ما خواهد داشت؟ از آن جا که گفت وگو از “دل” نیست، هنوز شعر نو نتوانسته است اثری بلند و دلپذیر به وجود آورد. در قسمتی از این اشعار که چند سالی مجال انتشار یافت، درک و احساس عمیق وجودندارد .
| فرمت فایل: Word (قابل ویرایش) |
| تعداد صفحات: 11 |
| حجم: 38.7 کیلوبایت |