توجه به تردد افراد سالمند و یا ناتوان جسمی در ادرات و شرکتهای آلمان
در پارکینگ شرکتها ، فضای پارکینگ مختص این افراد در نزدیکی درب خروجی پیش بینی شده تا حداقل مسافت را طی کنند.
در داخل ساختمان بعضی شرکتها که بعد از درب ورودی امکانات مورد نیاز این افراد جهت تردد وجود ندارد روی نرده یا مکان قابل دید دیگری ، دکمه ای قرار داده شده که با فشاردادن آن شخص مسئول از حضور آنان مطلع شده و آنان را تا مکان مورد نظر همراهی خواهد کرد.
( تصویر فوق مربوط به یکی از ادارت بیمه در آلمان است)
TTIC – سیما زینی
شهر آنکنی در لووا در آمریکا
شهرداری شهر آنکنی Ankeny برای شهروندان پیر و سالخورده و معلول خود از سال 2009 طرح رفع برف در فصل زمستان را تدوین نموده است. این طرح برای افراد بالای 60 سال و یا ناتوان جسمی بوده و بدون هیچ هزینه ای انجام می شود.
براساس این طرح شرکتهای مسئول، برفهای جلوی منزل این افراد و پیاده راه عمومی مقابل درب منزل آنها را در صورتیکه بیش از 2 اینچ باشد برفروبی خواهند کرد.
Ristijärvi در فنلاند
این منطقه تپه ها و رودخانه ها زیبای دارد و طبیعت آن باعث جذب افراد زیادی شده و محل مناسبی برای استراحت می باشد.
مسئولین این شهر به پتانسیل این منطقه و افراد سالخورده بعنوان یک موقعیت و امکان نگریسته و با برنامه ریزی روی نیازهای افراد سالمند کاری کرده اند که این منطقه به عنوان شهر افراد سالمند و دوران پیری شناخته شود.
تاسیس مرکز Seniorpolis – شهر سالمندان- از سال 2000 با هدف ارائه محیط ایده آل و ارائه همه خدمات و فراهم کردن شرایط مناسب جهت فعالیتهای افراد سالمند نقش زیادی در این شهر داشته است این موسسه باعث درآمدزایی قابل توجه و ایجاد اشتغال برای جوانان نیز شده است.
این مرکز بدنبال تشکیل شبکه جهانی از این موسسات است تا امکانات و فعالیتهای مورد نیاز سالمندان را توسعه داده وبا استفاده از مشارکت شرکتهای مختلف ، همراه با افزایش کیفیت خدمات ، درآمد بیشتری نیز کسب شود.
تشویق و هدایت افراد سالمند با تجربه در موسسات آموزشی این شهر و مشارکت انان با افراد جوانتر امکان استفاده از توانمندیها و تجربات آنان را فراهم کرده و باعث افزایش آگاهی افراد سالمند نیز شده است.
این گروههای آموزشی در بخشهای مختلف هنری- اجتماعی و ورزشی و.. فعالیت می کنند.
انگلستان
در بسیاری از شهرها مانند منچستر در انگلستان به شهروندان سالمند ( افراد بالای 60 سال ) امکان تردد رایگان داده می شود.
برای این افراد کارت هوشمندی صادر می شود که بتوانند از همه اتوبوسهای محلی در انگلستان و تراموا و قطار در منچستر از ساعات 9:30 صبح تا نیمه شب دوشنبه تا جمعه و تمام ساعات روز تعطیلات آخر هفته بصورت رایگان استفاده کنند.
آرکادیا Arcadia– کالیفرنیا
مسئولین این شهر امکانات خاصی را برای شهروندان سالمند خود فراهم کرده اند که نمونه هایی از آن به شرح زیر است:
طرح ملاقات دوستانه یا صحبت دوستانه تلفنی برای سالمندانی است که مجبورهستند در خانه بمانند و یا تنها زندگی می کنند . این طرح که با افراد داوطلب انجام می شود بعنوان میهمان و بازدید کننده به منزل افراد سالمند رفته و حدود 1 ساعت در کنار آنها می مانند.
افراد سالمند می توانند دوبار در هفته تقاضای بازدید داشته باشند.
خدمات مورد نیاز افراد سالمند در دفاتر اسناد رسمی بصورت رایگان انجام می شود.
کارت شناسایی تردد برای افراد سالمند و بالای 62 سال در ازای مبلغ بسیار ناچیزی – هر نفر 0.25 دلار صادر می شود. با این کارت می توانند بصورت رایگان هر جمعه از ساعت 10:30 صبح تا 11:30 در مراکز اجتماع تردد کند
ولینگتون Wellington – نیوزیلند
خدمات خاص ارائه شده به افراد سالمند و معلول در این شهر عبارتند از:
جمع آوری رایگان زباله به مقدار دو کیسه در هفته برای افراد سالمند و ناتوان جسمی که کسی را در منزل برای حمل و جابجایی زباله خود ندارند.
ارسال کتاب از کتابخانه ها به منزل افراد سالمند و ناتوان جسمی
راه اندازی بعضی از شعب کتابخانه ها مناسب تردد ویلچر و فراهم کردن امکانات مورد نیاز این افراد مثل میز مطالعه – توالت و…
کارت فراغت و سرگرمی برای افراد سالمند و ناتوان صادر شده و دارندگان در استفاده از امکانات تفریحی ورزشی مثل استخر- باشگاه- باغها و تئاتر و … شامل 20 تا 50 درصد تخفیف خواهند شد.
مینه آ پلیس- Minneapolis آمریکا
در این شهر هر سال در اولین تعطیلات اخر هفته در ماه آگوست، تیمهای داوطلب وابسته به انجمنها و گروههای مختلف منزل افراد سالمند کم بضاعت و افراد ناتوان جسمی را که نیاز به رنگ کردن دارند رنگ می کنند.
از سال 1984 تعداد 5942 خانه رنگ شده و در سال 2008 تعداد 2500 داوطلب 139 خانه را رنگ کرده اند.
اجرای این طرح و مدیریت و تهیه مواد مورد نیاز این طرح از طرف انجمن کلیساهای این شهر انجام می شود.
دیویس Davis – کالیفرنیا
دربعضی از شهرها مثل دیویس، کمیسیونی در شهرداری با نام شهروندان سالمند وجود دارد که متشکل از افراد سالمند بوده و هدف از آن استفاده از توصیه و پیشنهادهای افراد با تجربه و سالمند در همه مواردی است که به نوعی به این گروه مربوط می شود .
شورای شهر و شهرداری با استفاده از نظرات آنان، نیازهای این گروه را شناسایی کرده و استاندارد ارائه خدمات مورد نیاز افراد سالمند را توسعه داده و خدمات جدیدی را با کمک بخش خصوصی یا عمومی به آنها ارائه می دهد.
استفاده کنندگان از ویلچیر در حمل و نقل عمومی انگلیس
در سال 1995 کشور انگلیس قانونی را تصویب کرد مبنی بر اینکه دست اندر کاران حمل ونقل عمومی و سازندگان وسایل حمل و نقل عمومی ، استاندارد هایی را در حمل و نقل عمومی برای استفاده راحت معلولین با ویلچیر در نظر بگیرند. البته توصیه شده است که دست اندر کاران حمل ونقل عمومی به این استانداردها کفایت نکنند و خدمات خود را برای معلولین بیشتر گسترش دهند.
امکانات قطار و تراموا:
1-جایگاه ویژه
بر اساس قانون هر قطار حداقل باید دارای یک جایگاه ویژه برای معلولین با ویلچیر باشد ، قطار های بزرگتر باید دارای تعداد بیشتری از این جایگاهها باشند به طور مثال قطار هایی که 12 تا و یا بیشتر واگن هستند باید 4 تا و یا بیشتر جایگاه معلولین با ویلچیر داشته باشند.
2- اطلاعات
مقصدها در بیرون و داخل قطار و تراموا نوشته شده و اعلام نیز می شوند.
3- درها
تراموا و BRT همسطح با ایستگاه هستند . سایر قطار ها وسایلی جهت سوار شدن معلولین دارند که بیشتر اوقات رمپ ها(ramp ) هستند .اکثر این رمپ ها قابل حمل هستند و توسط کارمندان ایستگاهها برای معلولین گذاشته میشوند. در قطار های بین شهری اگر فرد معلولی قطار رزرو کرده باشد، این امکانات از قبل برای وی آماده خواهد شد.
درب های مخصوصی برای استفاده افراد معلول در نظر گرفته شده است که این درب ها بزرگتر از حد معلول هستند.
یک چراغ همراه با علائم صوتی نشان میدهند که در چه موقع باز و یا بسته میشود.
4- داخل قطار و تراموا
حدفاصل درب تا جایگاه ویژه معلولین به اندازه 850 میلیمتر پهنا دارد و فضای کافی جهت دور زدن برای ویلچیر وجود دارد. درب های داخلی اتوماتیک هستند و یا با یک تماس کوچک باز میشوند. نرده ها و دستگیره ها رنگی و کاملاً قابل مشاهده هستند.
طول مکان ویژه ویلچیر حداقل 1300 میلیمتر و پهنای آن 750 میلیمتر میباشد.
راههایی برای جلب توجه در زمان های اضطراری وجود دارد. اگر واگن دارای تلفن باشد این تلفن در جایی قرار داده شده که برای معلول قابل دسترسی باشد. و اگر دارای تلفن نباشد معلول میتواند از کارمندان قطار تقاصای موبایل کند که در اختیار وی قرار میگیرد.
5- دستشویی
در نزدیکی محل معلولین با ویلچیر حتماً یک دستشویی وجود دارد.
6- رستوران و غذاخوری
اگر معلولین نتوانند به رستوران و یا بوفه قطار بروند، غذای آنها را برایشان می آورند.
امکانات اتوبوس ها ی داخل شهری:
براساس قانون اتوبوس هایی که ظرفیت جابجایی بیش از 22 مسافر رادارند باید امکانات ویژه معلولین با ویلچیر را داشته باشند و مشمول قانون فوق الذکر میشوند.
1- درب ها
اتوبوس هایی که سطح پایین تری نسبت به زمین دارند برای سوار کردن معلولین از رمپ استفاده میکنند .گذاشتن و برداشتن رمپ ها به عهده راننده میباشد. زاویه رمپ نسبت به زمین نباید بیشتر از 8 درجه باشد. اتوبوس هایی که سطح آنها نسبت به زمین بلند تر است برای سوار کردن معلولین از بالا بر (lift ) استفاده میکنند.
حداقل پهنای درب اتوبوس ها 800 میلیمتر و پهنای راهروی وسط اتوبوس 750 میلیمتر است.
کف داخل اتوبوس باید کاملاً مسطح و یا دارای شیب بیش از 5 درجه در ناحیه درب و بیش از 3 درجه در سایر نواحی نباشد.
2- جایگاه مخصوص ویلچیر
در هر اتوبوس حداقل یک جایگاه مخصوص معلولین با ویلچیر با حداقل بلندی 1300 میلیمتر و پهنای 750 میلیمتر و ارتفاع 1500میلیمتر وجود دارد. معلولین جهت قرار گرفتن در جایگاه ویژه نیاز دارند تا ویلچیر را به جلو و یا عقب حرکت دهند، برای این منظور میله های عمودی وجود دارد که با کمک آنها فرد معلول میتواند به راحتی در جایگاه قرار گیرد. این جایگاه دارای یک صندلی تا شو میباشد که در صورتی که معلولی در اتوبوس نباشد دیگر مسافرین میتوانند از آن استفاده کنند. این صندلی به راحتی باز و بسته می شود.
در اکثر اتوبوس ها جایگاه های معلولین برعکس دیگر صندلی ها قرار دارد. در این حالت ایمنی برای معلول بیشتر است و از کج شدن ، چپه و وارونه شدن ویلچیر جلوگیری میشود. در این حالت نیازی به بستن کمربند ایمنی برای معلولین نیست.
در تعداد کمی از اتوبوس ها جایگاه معلولین برعکس نیست و رو به جلو قرار دارد ، در این اتوبوس ها رانندگان اتوبوس موظف هستند توسط تسمه هایی ویلچیر را به جایگاه متصل کنند و کمربند ایمنی هم وجود دارد که توسط معلولین بسته میشود.
3- زنگ
در نزدیکی هر جایگاه ویژه معلول یک زنگ قرار دارد که با فشار دست به صدا درمیآید.
4- میله ها
میله های عمودی و افقی در قسمت های مختلف اتوبوس و در جایگاه ویژه معلولین وجود دارد. ورودی ها و خروجی ها دارای میله در هر دو سمت هستند.
امکانات اتوبوس های بین شهری
اتوبوس های بین شهری نیز باید همان امکانات اتوبوس های شهری را داشته باشند.
که البته تفاوت هایی وجود دارد. تفاوت های اصلی شامل موارد زیر است:
• جایگاه معلولین همیشه رو به جلو است و یک سیستم برای تثبیت کردن ویلچیر و کمربند ایمنی برای معلول وجود دارد.
• سطح درب های ورودی و خروجی نباید شیبی بیش از 5 درجه داشته باشد.