فیزیولوژی تکمیلی
کم آبیاری
Deficit irrigation
محدودیت منابع آب، تزاید جمعیت و تلاش در راستای حذف و یا ترمیم کشاورزی کم بازده و تعالی کشاورزی نوین، سبب شده است تا ارزش نهادههای تولید و جایگاه تحقیقات بهینه سازی مصرف آب، ترقی یابد.
اختصاص مقدار بهینه آب آبیاری به عنوان عامل اصلی تولید محصول در کشاورزی به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک که با کمبود منابع آب مواجهند یا در مناطقی که قیمت آب بسیار گران است اهمیت دارد.
آب عمدهترین عامل بازدارنده در زراعت آبی و دیم محسوب میشود و به دلیل بحران فزاینده کمیت و کیفیت منابع آبی انتخاب استراتژیهای مناسب در بهینه سازی مصرف آب ضروری است.
بهینه سازی مصرف آب، کم مصرف کردن نیست بلکه به موقع و به مقدار لازم مصرف کردن است. به طوری که استراتژی کمآبیاری در کشت آبی و روش آبیاری تکمیلی در کشت دیم برای این منظور ابداع شده است.
کم آبیاری به عنوان یک راهبرد عملی و روشی اقتصادی در حصول الگوی بهینه مصرف آب به شمار میرود. کم آبیاری همچنین حد مجاز کاهش عملکرد در اثر کاهش مصرف آب و بالاترین میزان درامد خالص به ازاء واحد آب مصرفی را تبیین میکند. (English, 1990)
کم آبیاری درکاهش هزینههای تولید مؤثر است، از هدر رفت آب جلوگیری کرده و به کار گیری صحیح آن منطبق بر اصول زیست محیطی است. این نوع کم آبیاری را کم آبیاری تنظیم شده مینامند (English, 1990).
در کم آبیاری تنظیم شده یکی از مهمترین و در عین حال مشکلترین مراحل کار بهینه سازی آن از نظر عملکرد و یا سود خالص است. بنابراین برای تعیین حد بهینه آبیاری استفاده از مدلها و روابط تجربی-ریاضی و توابع تغییرات مصرف آب-عملکرد امری اجتنابناپذیر میباشد (قهرمان و سپاسخواه، 1375).
این فایل پاورپوینت در 16 صفحه به خدمتتون ارائه میشود.