بررسی تاثیر درمان پریودنتال بر سطح سرمی C-reactive protein


بررسی تاثیر درمان پریودنتال بر سطح سرمی C-reactive protein، فیبرینوژن پلاسما و شمارش گلبولهای سفید خون در مبتلایان به پریودونتیت پیشرفته

چکیده :

زمینه : طی چند دهه اخیر به اهمیت بیماری‌های پریودنتال به عنوان عفونتی مزمن با تاثیرات سیستمیک بسیار  پرداخته شده است. یکی از مکانیسم‌های مطرح در زمینه چگونگی بروز عوارض سیستمیک بیماریهای پریودنتال، ایجاد تغییرات سرولوژیک در عوامل التهابی و انعقادی مرتبط با آترواسکلروز عروق قلبی و مغزی است. برای تأیید قطعی نقش پریودونتیت در بروز چنین تغییرات سرمی، ارزیابی نوسانات سطح مدیاتورهای التهابی به دنبال درمان پریودنتال منطقی خواهد بود. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر درمان پریودنتال بر سطح سرمی CRP، فیبرینوژن پلاسما و شمارش گلبولهای سفید خون در مبتلایان به پریودونتیت پیشرفته انجام گرفت.

مواد و روشها : این مطالعه cross – sectional یکسو کور، بر روی 32 بیمار مبتلا به پریودنتیت پیشرفته انجام گردید. این بیماران همگی از سلامت کامل برخوردار بوده و سابقه مصرف آنتی بیوتیکها و هر گونه درمان پریودنتال را ظرف 3 ماه گذشته نداشتند، BMI بیماران بین 27-20 همسو گردیده و وجود حداقل 15% نواحی با عمق پروب بیش از 5 میلی متر در همه بیماران الزامی بود. کلیه پارامترهای پریودنتال قبل و 4 ماه بعد از درمان اندازه گیری شد و برای کلیه بیماران درمان فاز I طی سه جلسه همراه با lavage محلول 1/0 درصد کلرهگزیدین انجام گردید. بیماران طی دو مرحله قبل و 4 ماه پس از مداخله درمانی تحت آزمایشهای Hs- CRP ، فیبرینوژن پلاسما و شمارش لکوسیتی قرار گرفتند.

نتایج : در این بررسی کاهش معنی داری در سطح سرمی CRP با میانگین کاهشی معادل mg/l 609/0 و شمارش لوکوسیتی و نوتروفیل‌ها به ترتیب با میانگین کاهشی معادل  و مشاهده شد. سطح سرمی فیبرینوژن علیرغم کاهش مختصر معنی دار نبود. کلیه پارامترهای پریودنتال بهبودی معنی داری نسبت به قبل از درمان نشان دادند. از درصد پاکت‌های 6-4 میلی متر بیش از 50% و پاکتهای  میلی متر 74% کاسته شد. تغییرات مشابهی در سطح چسبندگی کلینیکی حاصل آمد.

نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که درمان فاز یک پریودنتال در مبتلایان به پریودونتیت پیشرفته علاوه بر بهبود پارامترهای کلینیکی با کاهش سطح سرمی CRP، شمارش لوکوسیتی و نوتروفیل‌ها همراه است. تغییرات مشابهی در سطح سرمی فیبرینوژن ولی بدون اختلاف معنی دار آماری، حاصل گردید. بدین ترتیب می‌توان عنوان نمود که درمان پریودنتال سبب کاهش بار  التهابی سیستمیک در بیماران می‌گردد.

کلید واژه‌ها : بیماریهای اطراف دندان، پروتئین‌های فاز حاد، صاف کردن سطح ریشه، لوکوسیت.

بیماری‌های اطراف دندان                    Acute – phase protein

پروتئین‌های فاز حاد                Leukocytes

صاف کردن ریشه دندان                          Periodontal disease

لوکوسیت                               Root – Planning

مقدمه :

طی نیم قرن گذشته محققین بر این باور بودند که بیماری پریودنتال به پریودنشیوم مارجینال محدود بوده و میکروارگانیسم های پریودنتال عامل بروز پیامد های سیستمیک مهمی در افراد سالم نمی باشند.(1)

در حالی که شواهد اخیر از افزایش سطح سرمی C-reactive protein (CRP)   ، هیپرفیبرینوژنمی ،لکوسیتوز متوسط و نیز افزایش سطح سرمی IL1[1]  وIL6   [2] در مبتلایان به پریودنتیت شدید در مقایسه با افراد سالم گروه کنترل گواهی داده اند .(17)

آنچه از نظریه نقش سیستمیک پاسخ التهابی ناشی از بیماری پریودنتال در افراد به ظاهر سالم حمایت می نماید توسط سه گروه مشاهدات بدست آمده است .(24)

1-  بیماری پریودنتال در ارتباط با افزایش خطر حوادث قلبی عروقی ، زایمانهای زودرس با نوزادان زیر وزن طبیعی تولد و عدم دستیابی به کنترل مطلوب قند خون در دیابتیک های نوع دوم شناخته شده است .

2-  بیماری پریودنتال به اندازه سایر عفونت های مزمن در ارتباط با حوادث قلبی – عروقی حائز اهمیت نشان داده شده است .

3-  مدل های تجربی گواه ضخیم شدن لایه داخلی عروق کاروتید و تاخیر در رشد جنین در مبتلایان به عفونتهای پریودنتال بوده اند .

یکی از چندین مکانیسم شرح داده شده برای مشاهدات فوق آزاد سازی مدیا تورهایی همچون CRP,  IL6,   [3] TNFα  در مبتلایان به بیماری پریودنتال بداخل گردش خون می باشد .

چنین پاسخی می تواند توسط عفونت موضعی یا تخریب التهابی نسوج پریودنتال و یا توسط انتشار سیستمیک باکتریها یا توکسین و محصولات آنها رخ دهد . (24)

از آنجایی که افزایش سطح سرمی CRP   می تواند به عنوان نشانگری با ارزش خطر تنگی عروق کرونر  را پیش بینی نموده و نیز فیبرینوژن ،  TNFα    و  IL6     به عنوان سایر پروتئین های فاز حاد طی روند بیماری پریودنتال سطح افزایش یافته سرمی را نشان می دهند ، برای تائید قطعی نقش پریودنتیت در بروز چنین تغییرات سرمی ارزیابی نوسانات سطح مدیا تورهای التهابی به دنبال درمان پریودنتال منطقی خواهد بود .بدین ترتیب نقش درمانهای پریودنتال نه تنها از نقطه نظر بهبود شرایط سیستم دندانی و پریودنشیوم ، بهبود کیفیت زندگی و افزایش اعتماد به نفس بیماران در برقراری ارتباطات اجتماعی ،  بلکه از دیدگاه کاهش ریسک بیماریهای تهدید کننده حیات ، همچون آترواسکلروزیس ، حوادث قلبی – عروقی و سکته های مغزی می تواند مطرح گردد.

[1] . IL1:Interleukin1
[2] . IL6:Interleukin6
[3] . TNFα:Tumor   Necrosing  Factorα

فصل اول : مقدمه و معرفی ………………. 1

مقدمه ……………………………….. 2

سلامت دهان و دندان و سلامت عمومی ………… 3

بیماریهای پریودنتال ………………….. 4

مارکرهای التهابی – CRP – ……………… 7

پروتئین فیبرینوژن پلاسما ………………. 10

مکانیسم‌ افزایش مارکرهای التهابی ……….. 12

مارکرهای التهابی و بیماری‌های سیستمیک …… 14

گلبولهای سفید خون ……………………. 17

CRP و بیماری پریودنتال ……………….. 19

شستشوی (irrigation) بالای لثه‌ای و زیر لثه‌ای …. 22

–         شستشوی پاکت‌ها در مطب ……………. 22

–         کارآیی (efficacy) ………………… 22

–         نتایج کلینیکی و میکروبیولوژیکی …… 24

–         کاربرد موضعی مواد ضد میکروبی …….. 26

فصل دوم : مروری بر مقالات ……………… 34

فصل سوم : روش تحقیق…………………… 48

اصول انتخاب بیماران ………………….. 49

معاینات کلینیکی و پریودنتال …………… 50

روش درمان …………………………… 51

معاینات پاراکلینیکی و آزمایشگاهی ………. 52

محاسبه حجم نمونه، تعداد آن و تفسیر آماری داده‌ها    53

فصل چهارم : نتایج ……………………. 58

فصل پنجم : بحث ………………………. 72

بحث …………………………………. 73

نتیجه گیری ………………………….. 76

فهرست منابع …………………………. 77

این فایل ورد در 85 صفحه به خدمتتون ارئه میشود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *