پکیج
هوا رسان پکیچ در دو نوع تولید میشود. یکی هوا رسان پکیچ یکپارچه (SINGLE PACKAGE A.H.U) و دیگری هوا رسان پکیچ دو قطعهای(SPLIT-TYPE PACKAGE A. H.U) که هر دو نوع هوا رسان از نظر تولید و توزیع انرژی خودکفا بوده و از نظر حرارتی نیز میتوان با استفاده از کویل برقی آنرا خودکفا نمود. تولید برودت در دستگاه بوسیله کمپرسورهای تراکمی و کندانسور هوایی انجام میگردد.
هوا رسانهای پکیچ یکپارچه باید لزوماً در هوای خارج قرار گیرند چرا که هوا رسان، کمپرسورها و کندانسور هوایی تماماً روی یک شاسی نصب شدهاند. هوارسانهای پکیچ از نوع دو قطعهای، همانطور که از نام آن مشخص است دارای یک تکه شامل هوارسان. کمپرسور و اواپوراتور و تکه دیگر کندانسور هوایی است. به این لحاظ تکه هوا رسان میتواند در یک فضای داخلی و کندانسور هوایی در خارج از ساختمان نصب گردند.
فرمها و شکلهای گوناگون دستگاه پکیچ با نامهای مختلف توسط سازندگان مختلف تولید میشود ولی اساساً تمام این دستگاهها خودکفا بوده و انرژی برودتی را تولید و توزیع میکنند. این دستگاه معمولاً تحت نامهایی به شرح زیر تولید میشوند:
-ROOFTOP AIRCONDITIONER
-COMMERCIAL SELF-CONTAINED AIRCONDITIONER
-ROOFTOP PACKAGE
-SINGLE/ SPLIT- TYPE PACKAGE COOLING UNHT
دستگاههای فوق به صورت یک منطقهای SINGLE ZONE و یا چند منطقهای NULTI-ZONE مجهز به یکی از سیستمهای حرارتی از نوع گاز طبیعی، برقی، بخار و یا آب گرم تولید میشوند. در این سیستم کلیه فضاهای تحت پوشش این دستگاه بوسیله هوادهی با حجم ثابت و دمای متغیر (متناسب با بار سرمایی یا گرمایی لازم) و به وسیله یک شبکه کانال از دستگاه سرد یا گرم میگردند.
محاسن هوا رسان پکیچ :
– سیستم از نظر تولید و توزیع برودت و حرارت خودکفاست و فقط نیاز به یک اتصال برق دارد.
– در صورت خرابی دستگاه فقط یک قسمت از ساختمان فاقد سیستم سرمایی و گرمایی میگردد زیرا حداکثر ظرفیت اسمی تولیدی پکیچها ۵۰ تن برودتی میباشد.
– نصب و راه بری آن آسان است.
– عمر دستگاه بالاست (۱۵ تا ۲۰ سال).
– قابل نصب در فضای آزاد (بصورت یکپارچه) و یا در فضای داخل ساختمان (بصورت دو قطعهای).
– ظرفیت های بالای این دستگاه قادر به هوادهی با ۱۰۰% هوای تازه میباشند (در فصول بینابینی).
– انواعی از این دستگاه قادر به تامین حرارت بوسیله گاز طبیعی، گاز پروپان، برق، آبگرم و یا بخار میباشند.
معایب هوارسان پکیج :
– کنترل دمای خارج بصورت اتاق به اتاق امکان پذیر نبوده و کنترل بصورت منطقهای (در صورتی که بیش از یک فضا تحت پوشش دستگاه هوارسان قرار گیرد) صورت میگیرد.
– از آنجا که بار سرمایی/ گرمایی فضاها بوسیله هوا انجام میگیرد، فضای نسبتاً زیادتری از زیربنا برای عبور کانالهای رفت و برگشت هوا از طبقات (به صورت شفت) اختصاص پیدا میکند. مضافاً بر اینکه سقفهای کاذب با عمق زیاد نیز اجتنابناپذیر میگردد.
– در صورت استفاده از کویل برقی برای گرمایش در فصل زمستان، مصرف برق دستگاه در این فصل نیز بالاست.
– سر و صدای تولید شده بوسیله این دستگاه به دلیل وجود کمپرسورهای تراکمی نسبت به هوارسان معمولی بالاست.
– حداکثر ظرفیت برودتی دستگاه که توسط سازندگان مختلف تولید میشود، حدود۵۰ تن برودتی است و در ساختمانهایی که بار برودتی بالاست، تعداد دستگاههای ضروری نیز به همین تناسب افزایش می یابد.
– به دلیل پائین بودن ظرفیت برودتی کویل سرمایی، امکان هوادهی با ۱۰۰% هوای تازه در فصل تابستان وجود ندارد.
– هزینه تعمیرات دستگاه بالا میباشد.