زاها حدید


نام معمار: زاها حدید

محل تولد: بغداد – عراق

تاریخ تولد: 31 اکتبر 1950

تحصیلات :
مدرک ریاضیات از دانشکاه آمریکایی بیروت
مدرسه معماری لندن (AA)
سبک : واسازی ( ساختار شکنی )

زاها حدید تا به حال بخاطر طراحی پروژه های مختلف، چندین جایزه معماری دریافت نموده است و امسال نیز به عنوان برنده جایزه معماری پریتزکر، مهم ترین جایزه جهان در زمینه معماری، انتخاب گردید. او نخستین زنی است که طی 26 سال برگزاری جایزه پریتزکر، موفق به دریافت این جایزه معتبر بین المللی شده است. جایزه صدهزار دلاری پریتزکر طی مراسمی در روز ٣١ ماه مه در موزه آرمیتاژ در شهر سن¬پترزبورگ روسیه به این معمار عراقی ـ انگلیسی، اعطا خواهد شد.

زاها حدید با شرکت در مسابقات متعدد طراحی معماری، ایده ها و افکار نوینی را به معرض نمایش گذاشته است که این امر نشان دهنده رویکرد آوانگارد و پیشروی وی در طراحی معماری می باشد. اکثریت پروژه های مختلف او که تاکنون اجرا شده اند و یا در حال حاضر در دفتر وی بر روی آنها کار می شود، حاصل شرکت در این مسابقات هستند.
طرح های بدیع او برای ایجاد فضاهای معماری سال ها با تحسینی توأم با تردید روبرو بود. اما امروزه که جهان آمادگی بیشتری برای پذیرش و ایجاد بناهای پیچیده دارد، این طرح ها نیز با استقبال بیشتری روبرو شده است. او در کار خود از حرکت، ایجاد فضاهای خالی و فرم های کشیده افقی استفاده می کند و در زمینه طراحی مبلمان و معماری داخلی، طرح های نمایشگاهی و تجهیزات و لوازم صحنه نمایش نیز کارهای زیادی را انجام داده است.
زاها حدید تا به حال بخاطر طراحی پروژه های مختلف، چندین جایزه معماری دریافت نموده است و در سال ۲۰۰۴ نیز به عنوان برنده جایزه معماری پریتزکر، مهم ترین جایزه جهان در زمینه معماری، انتخاب گردید. او نخستینی زنی است که طی ۲۸ سال برگزاری جایزه پریتزکر، موفق به دریافت این جایزه معتبر بین المللی شده است. جایزه صدهزار دلاری پریتزکر طی مراسمی در روز ٣١ ماه مه همان سال در موزه آرمیتاژ در شهر سن پترزبورگ روسیه به این معمار عراقی ـ انگلیسی، اعطا گردید زاها حدید اخیراً عهده دار کرسی استادی کنزو تانگه (Kenzo Tange) در مدرسه طراحی دانشگاه هاروارد، و کرسی استادی سالیوان در دانشگاه ایلی نویز (Illinois)، مدرسه معماری شیکاگو، گردید و قبلاً نیز به عنوان استاد میهمان در دانشگاه هنر هامبورگ (Hochschule für Bildende Künste)، مدرسه معماری نولتن (Knolton)، استودیوی اوهایو و کارشناسان ارشد (Ohio and the Masters) در دانشگاه کلمبیا، نیویورک، تدریس نموده است. علاوه بر این، او عضو افتخاری آکادمی هنر و ادبیات آمریکا و همکار انستیتوی معماری آمریکا می‌باشد. وی در حال حاضر استاد دانشگاه هنرهای کاربردی وین در اتریش و دستیار درس طراحی معماری ائرو ساآرینن (Eero Saarinen) در ترم بهار 2004 دانشگاه ییل (Yale)، نیوهون (New Haven)، است.
حدید معماری است که پیوسته مرزهای معماری و طراحی شهری را گسترش می‌دهد. او در کارهایش با بهره گیری از مفاهیم فضایی جدیدی که تقویت کننده مناظر شهری موجود هستند، زیبایی شناسی نظری ای (غیرعملی) را پیگیری و تجربه می‌کند که تمام زمینه های طراحی از طراحی شهری تا طراحی داخلی و مبلمان را در برمی‌گیرد. با اینکه شهرت زاها حدید بیشتر بخاطر اصلی ترین کارهای ساخته شده اش می‌باشد، اما علایق و دل مشغولی های عمده او مستلزم اشتغال همزمان وی به فعالیت حرفه ای، تدریس و پژوهش است.

حدید اساس معماری را در نحوه فکر کردن به آن می‌داند. طرح های ساختمانی حدید که به صورت نقاشی عرضه می‌شوند، در ٢۵ سال گذشته، نقش مهمی در تحول معماری معاصر داشته‌اند. این آثار در موزه ها و گالری های معروف جهان از جمله موزه گوگنهایم و موزه هنرهای مدرن نیویورک به نمایش درآمده و بخشی از کلکسیون دائمی آنهاست.

مشهورترین پروژه های ساخته شده زاها حدید عبارتند از:
ایستگاه آتش نشانی Vitra، Weil am Rhein، آلمان (1993)
ساختمان نمایشگاهی Lfone، Weil am Rhein، آلمان (1999)
منطقه ذهن (Mind Zone) در گنبد هزاره، گرینویچ، لندن، انگلستان (1999)
پارک سوار هونهایم شمالی، استراسبورگ، فرانسه (2001)
جایگاه اسکی پرش Bergisel، Innsbruck، اتریش (2002)
مرکز هنرهای معاصر Rosenthal، سین سیناتی، اوهایو، ایالات متحده (2003)

در حال حاضر نیز در دفتر زاها حدید بر روی پروژه های متنوعی کار می‌شود:
مرکز ملی هنرهای معاصر (MAXXI)، رم، ایتالیا
موزه گوگنهایم، Taichung، تایوان
مرکز علمی Phaeno، ولفسبورگ، آلمان
ایستگاه قطار سریع السیر Napoli-Afragola، ناپل، ایتالیا
طرح کلی ناحیه Zorrozaurre، بیلبائو، اسپانیا
ساختمان مرکزی BMW، Leipzig، آلمان

آثار:
برج لیلیوم در ورسا – لهستان
ایستگاه آتشنشانی شهر دانشگاهی ویترا در سال ۱۹۹۴ در آلمان
غرفه ی ویدئو موزیک گرونینگن در هلند
بار رستوران مونسون در ژاپن
مرکز مگی در بیمارستان ویکتوریا در سال ۲۰۰۶، کرکالدی، اسکاتلند
ایستگاه قطار سریع السیر ناپل در سال ۲۰۰۶، ناپل، ایتالیا
ساختمان مرکزی ب ام و در سال ۲۰۰۵ ، لیپزیگ آلمان
ترن هوایی در سال ۲۰۰۷ ، اینسبورگ اتریش
مرکز علمی فائنو در سال ۲۰۰۵ ، ولفسبرگ آلمان
سکوی پرش اسکی برسگیل در سال ۲۰۰۲ ، اینسبورگ اتریش
پل مسکونی لندن روی رودخانه ی تمز در سال ۱۹۹۶
مرکز هنر معاصر رزنتال در سین سیناتی آمریکا در سال ۱۹۹۸
ترمینال تراموا و پارکینگ اتومبیل در استراسبورگ فرانسه در سال ۲۰۰۱
ساختمانی برای پیست اسکی برگیزل در اینسبورگ اتریش در سال ۲۰۰۲
موزه هنر معاصر در کاگلیاری ایتالیا در سال ۲۰۰۷
برجی در مارسی در سال ۲۰۰۹
پلی در زاراگوزای اسسپانیا در سال ۲۰۰۸
ترمینال سالرنوی ایتالیا
کتابخانه ی دانشگاه سویل
دانشگاهی در مکزیک
پلی در ابوظبی
سالن اپرا در دبی
موزه امپرسیونیسم کوپنهاگن
موزه هنر جدید دانشگاه میشیگان در سال ۲۰۱۰
دپارتمان هنر اسلامی لوور در پاریس
مرکز ورزشی المپیک آبی لندم در سال ۲۰۱۲
مجتمع هنرها در رم
سالن اپرای کاردیف در سال ۱۹۹۹

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *