نورمن فاستر


 

سر لرد نورمن فاستر ، در اول ماه ژوئن در شهر منچستر متولد شد . در 1953 پس از اتمام دوره متوسطه ، به صورت نیمه وقت و به عنوان منشی در تالار شهر منچستر شروع به کار کرد . سپس به خدمت سربازی رفت و در حین خدمت در نیروی هوایی ، در زمینه مهندسی الکترونیک مهارت یافت و اطلاعاتی در مورد هواپیما کسب کرد . در نهایت ، به دلیل علاقه به هواپیماهای گلایدر به یک خلبان ماهر تبدیل شد . 1955 پس از اتمام دوره دوساله سربازی ، در دفتر دو تن از معماران منچستر مشغول به کار شد.

1956 با ثبت نام در دانشگاه معماری منچستر ، به فراگیری دروس نسبتا سنتی ( در مقایسه با دروس و و رویکرد های متفاوت در انجمن معماران لندن و مدرسه ی معماری لیورپول ) پرداخت . با این حال ، در این سال ها توانست مهارت های منحصر به فردی در زمینه ی فنون ترسیم و ارائه به دست آورد.

او در این سال دیپلم معماری و مجوز طراحی شهری خود را دریافت کرد . در همان زمان ، مدال هی وود و مدال برنز انجمن معماران منچستر به وی اهدا شد . علاوه بر این ، با قبولی در بورسیه ی تحصیلی انجمن ساختمان سازان ، به فلاوشیپ هنری نایل شد . پس از آن برای گذراندن دوره دو ساله ی تخصصی در دانشگاه ییل به آمریکا رفت . وی در آنجا تحت تاثیر پل رادولف ، سرج چرمایف و وین سنت اسکالی قرار گرفت و در همین زمان با ریچارد راجرز ( که مانند خود او دانشجوی بورسیه بود ) و جیمز استرلینگ ( که برای مدت کوتاهی در همان مدرسه تدریس می کرد ) ملاقات کرد . 1962 فاستر مدرک فوق لیسانس معماری را با موفقیت دریآفت کرد . سپس گردش معماران را از سواحل شرقی ایالات متحده تا کالیفرنیا آغاز کرد و در این سفر ، روند توسعه ی معماری مدرن را از فرانک لوید رایت تا چالز آیمز بررسی و دنبال کرد .

در 1963 پس از بازگشت به انگلستان با همکاری ریچارد راجرز ، گروه طراحی ” گروه 4 ” را در لندن تشکیل داد . دیگر همکاران آنها در این گروه عبارت بودند از : سور راجرز ، همسر ریچارد راجرز ، و جورجیا والتون که با راجرز در انجمن معماران لندن تحصیل کرده بود . مدتی بعد ، وندی چیزمن ( فارغ التحصیل مدرسه معماری بارتلت دانشگاه لندن که بعدها همسر فاستر شد ) نیز به آنها ملحق شد . البته از همان آغاز ، عضویت جورجیا بالتون ( که دفتر اصلی او در هامپ استید بود ) حالتی ظاهری داشت و تاثیر چندانی بر رابطه آنها نداشت.
1964 در این سال با وندی چیزمن ازدواج کرد که ثمره آن ، دو فرزند به نام های ” تی ” و ” کال ” است . 1966 در این سال به عضویت انجمن معماران سلطنتی انگلستان در آمد.
1967 فاستر همراه با ” گروه 4 ” ساختمانی را طراحی کرد که وی را به شهرت جهانی رساند . این ساختمان ، کارخانه رلیانس در سوئد بود که آخرین بنای ساخته شده توسط این گروه است زیرا این گروه در همان سال منحل شد . سپس نورمن و وندی فاستر با هدف ایجاد یک مرکز برای طراحی و تحقیقات ، دفتر معماری فاستر و همکاران را تاسیس کردند . در این دفتر در مجاورت باغ کوونت قرار داشت.
1968 در حین طراحی پروژه تئاتر ساموئل بکت ، با ریچارد باکمینیستر فولر آشنا شد که بعد ها ، تاثیر عمیقی در اندیشه و کارهای فاستر گذاشت . آشنایی ، سر آغازی بود برای دوستی و همکاری طولانی پر ثمری که تا زمان مرگ این استاد آمریکایی ( یعنی سال 1983 ) ادامه داشت .

در سال 1971 ، دفتر معماری فاستر و همکاران به طبقه همکف ساختمانی در خیابان فیتزروی ( که فقط چند صد متر از برج اداره پست فاصله داشت ) منتقل شد. تجهیز و طراحی داخلی این دفتر ، بستری بود برای بررسی و آزمایش مفاهیم و مصالحی که بعده ها هسته اصلی فلسفه کار فاستر را شکل داد .

در 1974 فاستر به عنوان نایب انجمن معماری انتخاب شد . شرکت او که قبلا با یک شرکت نروژی به نام ” شرکت خطوط کشتی رانی فرداولسن ” همکاری داشت ، دفتری در اوسلو تاسیس کرد و ابتدا کارهایی برای این کار فرمای نروژی انجام داد ؛ سپس با کارفرماهای دیگر در نقاط مختلف کشور همکاری کرد.

1975 در این سال ، ساخت دفترهای شرکت بیمه ویلیس ، فابروداماس در ایپسوویچ به پایان رسید و این پروژه ، شرکت فاستر را به شهرت جهانی رساند.

1978 ساخت مرکز های هنرهای تجسمی سانز بوری ، آغاز مرحله ی مهم و درخشانی در زندگی حرفه ای او شد . پروژه های ارزشمند دیگری را برای او و همکارانش به ارمغان آورد.

در 1979 در این سال شرکت بانکداری هنگ کنگ و شانگهای از وی دعوت کرد که همراه شش شرکت بین الملی دیگر ، در مسابقه ای محدود با موضوع طراحی دفتر مرکزی این بانک شرکت کند . با انتخاب طرح فاست به عنوان طرح برگزیده ، اجرای این پروژه به شرکت وی واگذار شد.

1980 فاستر در این سال به عضویت انجمن معماران آمریکایی در آمد ، علاوه بر این ، در همین سال دکترای افتخاری دانشگاه انجلیای شرقی به او اعطا شد . در بیست و چهارم ژوئن نیز ، در مراسم اهدا مدال طلای سال 1980 به جیمز استرلین سخنرانی کرد.

1981 در این سال با شرکت در مسابقه محدود طراحی ورزشگاه سرپوشیده فرانکفورت آمین ، جایزه طرح برگزیده را دریافت کرد . در همین زمان ، معماری او در یکی از برنامه های مستند هنری Bbc معرفی شد و مورد بررسی قرار گرفت .

در 1982 ، دفتر آنها به خیابان گریند پورتلند و در مجاورت دفتر های شرکت Reba منتقل شد . همچنین به عنوان یکی از اعضای هیئت علمی دانشکده صنعتی هنر لندن انتخاب شد.

در 1983 ، فاستر بالاترین رتبه این حرفه را از آن خود کرد و ” مدال طلای سلطنتی ” رشته معماری را دریافت نمود . این مدال ، جایزه بین الملی ارزشمندی است که در سال 1848 ، ملکه ویکتوریا برای پیشرفت حرفه معماری در نظر گرفته بود . در مراسم اهدا این جایزه ، با کمینیستر فولر سخنرانی کرد . فاستر در این سال به عضویت دانشگاه سلطنتی در آمد . پس از برگزاری یک مسابقه ی محدود با شرکت گروه منتخب معماران ، از فاستر برای طراحی مرکز جدیدی برای Bbc در منطقه ی پورتلند دعوت شد. این مرکز در مقابل کلیسای آل سولز اثر جان ناش قرار دارد .

1984 در مسابقه محدودی که شورای شهر نایمز برای طراحی یک مدیاتک و مرکز هنرهای معاصر در آن شهر برگزار کرد ، طرح فاستر برنده شد . در همین سال اتحادیه ی بین المللی معماران ، جایزه آگوست پره را به وی اهدا کرد .

1986 دانشگاه بت ، دکترای افتخاری علوم را به فاستر اعطا نمود. در همین سال ، دو نمایشگاه مهم از کارهای او برپاشد : یکی در انجمن معماران فرانسه در پاریس ( بازگشایی در ژانویه ) و دیگری در دانشگاه سلطنتی لندن ( بازگشایی در اکتبر ) . وی جایزه موسسه طراحی ژاپن را به خود اختصاص دا . شرکت او نیز در همین سال در مسابقه تغییر شکل و بازسازی یک سایت 48 هکتاری در منطقه کینگزکراس در لندن برنده شد . این پروژه ، در نوع خود بزرگترین و وسیع ترین طرح شهر سازی در اروپا است و شامل تفکیک طیف وسیعی از عملکردهای مختلف می باشد. از جمله این عملکردها می توان به ایستگاه تونل راه آهن متصل به پارک بزرگ اشاره کرد که اطراف آن از ساختمانهای مسکونی و اداری پوشیده شده است . این پروژه و پروژه ی چهارراه پاترنوستر ، آغاز مرحله جدیدی از اجرای پروژه هایی در مقیاس شهری بود . در سال بعد ، این شرکت طرح های شهری مختلفی برای شهرهای زیر طراحی و اجرا کرد: کمبریج ( 1989 ) ؛ نایمز، کانس و برلین ( 1990 ) ؛ گرینویچ ( 1991 ) ؛ روتردام ، لودن شید و یوکوهاما ( 1992 ) ؛ بافت تاریخی چارترس ، کورفو و لیسبون ( 1993 ) . هم اکنون این شرکت در حال انجام پروژه ای برای تغییر شکل و بازسازی قسمت وسیعی از مرکز شهر بارسلون است که مساحت سایت آن بیش از 220 هکتار است.

1988 ظرفیت بالای این شرکت باعث شد که بتواند به مجموعه ی وسیعی از برنامه ها و پروژه های کلان مقیاس پاسخگو باشد . یکی از این پروژه ها ، برج مخابرات بارسلون است که به منظور آماده سازی شهر برای مسابقات المپیک در نظر گرفته شده است . نمونه های دیگر این پروژه ها ، مترو شهر بیلبائو ، پل دره گذری در منطقه ی رنس در فرانسه و ایستگاه زیرزمینی کاناری وارف در لندن ( 1991 ) است .

سال1989 مصادف بود با فوت زود هنگام وندی ( همسر نورمن ) که آغازفعالیت حرفه ای نورمن همراه او بود و پس ازهمکاری در” گروه 4 ” ، یکی از موسسان دفتر معماری فاستر و همکاران بود .

1990 سازمان حفاظت از محیط زیست انگلستان ، ساختمان شرکت بیمه ویلیس ، فابر و داماس در ایپسوویچ ( 74-1973 ) را جزء ساختمان های ارزشمند ( از نظر تاریخی ، معماری و سازگاری با محیط زیست ) اعلام کرد و مدال معتمدین Riba را به نورمن فاستر اعطا نمود . در همین سال ، فاستر عنوان ” سر ” گرفت . در این زمان ، دفتر معماری فاستر و همکاران ( که از این پس دفتر معماری سر نورمن فاستر و همکاران نامیده خواهد شد ) به ساختمان نوسازی در کیلومتر 22 جاده ی هستار در نزدیکی رودخانه تیمز نقل مکان کرد . در این دفتر جدید ، تمام عملکرد های گوناگون مربوط به کارگاه ماکت سازی و مصالح ، بایگانی پرونده ها ، کتابخانه و آرشیو فیلم های ویدئویی و عکس ، همگی زیر سقف گرد آمده اند.

1991 دانشگاه معماری فرانسه ، به وی مدال افتخار اعطا کرد . در همین سال ، چندین پروژه ی جدید و ارزشمند را به اتمام رساند ؛ از جمله فرودگاه استانزتد، مرکز تلویزیونی آی تی ان ، نگارخانه های ساکلر ( که ملکه الیزابت دوم آنها افتتاح کرد) و برج سده در توکیو که همه آنها علاوه بر دریافت جوایز متعدد ، مورد ستایش تمام جهان قرار گرفت . در مراسم بازگشایی ساختمان کرسنت وینگ ، مرکز هنر های تجسمی سانزبوری نمایشگاهی بر پا کرد که حاصل شش سال فعالیت حرفه ای فاستر را به نمایش گذاشت . در نمایشگاه دو سالانه ی ونیز ، غرفه ی بریتانیا نیز تعدادی از طرح های فاستر و پنج معمار دیگر انگلیسی را به نمایش در آورد .


1992 دانشگاه و موسسه ی هنر و ادبیات آمریکا در نیویورک ، جایزه یادبود آرنولد برونر را به وی اعطا نمود . دانشگاه هامرساید به او دکترای افتخاری داد. برپایی چندین نمایشگاه در شهرهای پاریس ، بوردوکس ، رنس و آرسن سنان ، بر ارزش و اعتبار فاستر در اروپا افزود . در همین سال ، وی در چندین مسابقه معماری برنده شد که مهمترین آنها عبارتند از : فرودگاه جدید هنگ کنگ ، پارک مشاغل برلین ، مجموعه تسهیلات المپیک در منچستر و قسمت الحاقی آن به موزه ی ماقبل تاریخ در پرووانس .


1993 وسعت پروژه ها و تعدد قراردادهای بین المللی باعث شد که این شرکت ، دفتر هایی در شهر های برلین ، فرانکفورت ، هنگ کنگ ، نایمز و توکیو دایر کند . شرکت معماری سرنورمن فاستر و همکاران در آلمان ، در مسابقه طراحی پارلمان جدید برلین برنده شد . از دیگر موفقیت های وی در مسابقات معماری می توان به طرح موزه جنگ در هارتل پول و طرح مجموعه ی نمایشگاهی در لیسبون اشاره کرد . پروژه ی مرکز هنرهای معاصر در شهر نایمز فرانسه افتتاح شد . این پروژه به دلیل مشکلاتی که برای برگزاری مسابقه ( 1983) بوجود آمد ، با مدتی تاخیر انجام شد . ولی این مشکلات در ساخت مدرسه ی متوسطه شهر فرژو وجود نداشت . طراحی این مدرسه ، در سال 1991 به مسابقه گذاشته شد . انجمن معماران آمریکایی نیز ، در همین سال مدال طلای خود را به سر نورمن فاستر اعطا نمود.

دفتر مرکزی سویس ری

لندن ، انگلستان2004 /1997

. زیربنا : 76400 مترمربع

. ارتفاع : 180 متر / 41 طبقه

. ایجاد اولین برج اکولوژیکی پایتخت

. پلان شعاعی با محیط دایره ای شکل

. سازه : بادبندهای مورب در دیوار ساختمان /فضای بدون ستون در طبقات

. محیط سرسبز / ایجاد خرد اقلیم مناسب/باغ مارپیچ شکلی در فضا / شش های ساختمان


 پـل هـزاره

لندن ، انگلستان 2000/1996

با همکاری مجسمه سازی به نام آنتونی کارو و

گروه مهندسی سازه آروپ ساخته شده است.

. پل عابر پیاده / بر روی رودخانه تیمز / در امتداد کلیسای جامع سنت پل

. پل معلق / دو تکیه گاه / 8 کابل / چندین بازوی عرضی در فواصل 8 متری.


مجموعه الفیصلیه
ریاض ، عربستان 2000/1993

زیربنا : 240000 مترمربع

. ارتفاع : 267 متر

. اولین آسمان خراش ریاض

. پلان مربع شکل

. سازه : هسته مرکزی و 4 ستون در گوشه ها


پارلمان جدید آلمان ، ریشتاگ
برلین ، آلمان

. بازسازی برمبنای 4موضوع :

1) اهمیت به بانداستاگ

2) توجه به دسترسی عموم

3) حساسیت نسبت به تاریخ

4) توجه به محیط پیرامون

. ایجاد رمپ مارپیچ بر بالای سر نمایندگان

. توجه به مصرف انرژی


دفتر مرکزی صنایع الکترونیک دوو

1995 ، سئول ، کره

. ایجاد نمادی متناسب برای شهر سئول

. ارتفاع : 166 متر

. شکل برگ / کشتی های بادبانی کره ای

. سازه : 2 ستون بیرونی و 2 ستون داخلی (تابع انحنا)

 برج خیار شور

. توجه به اقلیم

مرکز نمایش ها و همایش های اسکاتلند/ گلاسکو1997/1995

. گنجایش بیش از 3000 نفر

. فرم نمادین

. هدف : ادغام تمام اجزا یک مجموعه وسیع در قالب یک ساختمان

. فضاها : تالار سخنرانی/سالن های نمایشگاهی و سایر فضاهای عمومی


مرکز توزیع رنو
سویندون ، انگلستان1983/1982

سازه کششی (ستون هایی به ارتفاع 16متر)

. شبکه های مربع 24*24

. انعطاف پذیری فضا

. ترکیب بندی پیمونی

. استفاده از سیستم های صنعتی

در ساخت

. قابلیت توسعه و الحاقات آتی

تالار شهر لندن


افزایش قیمت مواد سوختی، کاهش منابع انرژی، سیاست های صرفه جویانه و قوانین سخت گیر اتحادیه اروپا معماری کشورهای عضو این اتحادیه را به طور غیرمستقیم تحت تاثیر خود قرار می دهد. این روزها در اروپا، بهینه سازی و کاهش مصرف سوخت و انرژی فاکتوری مهم در طراحی های معماری آن سامان به شمار می رود. بر اساس همین خط مشی ها، معماری معاصر اروپا دستخوش تغییرات بنیادین شده و نظام مهندسی در اتحادیه اروپا به نظم و نسق تازه ای در بهینه سازی مصرف انرژی و پاک سازی محیط زیست، خو می گیرد. به این بهانه نگاهی داریم به بعضی از آثار نورمن فاستر انگلیسی، یکی از بزرگ ترین معماران حال حاضر جهان که از پیشگامان رعایت استانداردهای مصرف انرژی و دمیدن وجه هنری و روح زیبایی شناسانه در کالبد معماری، در تعامل با محیط زیست به شمار می رود.

زمانی که تونی بلر در انگلستان بر سر کار آمد گفت: «این دولت نماینده بازگشت به مدرنیسم است.» او از جامعه ای سخن میگفت که نگاهش رو به آینده است. بر اساس همین دیدگاه بحث ایجاد ساختمانی در لندن به عنوان شهرداری لندن مطرح گردید که نماد چنین تفکری باشد.

تالار شهر یا (city hall)
مکانی است برای کلیه امور اجتماعی شهر. این تالار در درجه نخست فضای استقرار انجمن ها و شوراهای شهر و سپس مرکزی برای گردهم آیی های عمومی و ارتباط و تعامل میان مردم در عرصه مسائل شهری است. نقش این فضا در دنیا گردهمآوری شهروندان و ترغیب آنها برای مشارکت در امور شهری است. تالار شهر متعلق به همه مردم شهر است و نماد معمارانهای از دموکراسی است. (متأسفانه در ایران تالار شهر وجود ندارد)


   در میان شلوغی حاشیه جنوبی رود تیمز، یک سازه عجیب و غریب می بینید که به یک سفینه فضایی بیش تر شباهت دارد تا یک ساختمان دولتی. این طرح هوشمندانه و بازیگوشانه که توسط یکی از مشهورترین و پرکارترین معماران حال حاضر بریتانیا طراحی شده، هشتاد و یک میلیون دلار برای دولت تونی بلر هزینه داشته است.

از هر کس بپرسید دوست دارد ساختمان شورای شهر محل اقامتش چه شکلی داشته باشد، بعید است یک سازه تخم مرغی شکل در حال فروافتادن یا یک بستنی قیفی در حال آب شدن را بپسندد.


نورمن فاستر به همراه تیمی گسترده از مهندسین، سازه ی تخم مرغی شکلی طراحی کرد که شهرداری و شورای شهر لندن را در خود جای داده اند. ساخت این پروژه از سال 2000 شروع شد و تا سال 2002 ادامه یافت. از زمان شروع این پروژه آشکار بود که تیم طراحی و ساکنان آتی آن بر آنند تا ساختمانی پدید آورند که مثالی برای یک ساختمان با مصرف پایین انرژی باشد. مصرف انرژی در این بنا تا 75 درصد نسبت به ساختمان های مشابه کمتر است.

 موفقیت جهانگیر فاستر در سایه اعتقاد عمیق او به نگرش هنری و بار معنایی تکنولوژی روز در معماری به دست آمده است. اولین برخوردهای او با پدیده های تکنولوژی معاصر در معماری، زمانی به وجود آمد که فاستر در اوایل دهه 60 با دانشکده معماری دانشگاه ییل در چند پروژه انبوه سازی همکاری کرد. این دیدگاه تلفیقی هنری – تکنولوژیک در پروژه هایی چون فرودگاه چک لاپ کوک و دفتر مرکزی بانک شانگهای (هر دو در هنگ کنگ) همان قدر مشهود است که در آثاری از قبیل محوطه وسیع موزه بریتانیا در لندن. در دهه های 70 و 80 میلادی فاستر با طراحی ساختمان های بهره گرفته از فن آوری جدید معماری و سیستم های تهویه طبیعی هوا و ترکیب آن با زیبایی شناسی معماری، شهرت فراوان پیدا کرد.

در تالار جدید شورای شهر لندن، فاستر بر سر دو هدف اولیه با کارفرما به توافق رسید. اول کاستن از میزان مصرف انرژی و تقلیل آن به حدود یک چهارم میزان معمول برای یک ساختمان رسمی اداری و دوم، جامه عمل پوشاندن به وعده دولت بریتانیا مبنی بر ایجاد دولت شفاف و برقراری و تسهیل ارتباط بین مراجعان و مدیران دولتی.

    مهندسان مشاور فاستر و شرکا که بیش از 300 آرشیتکت مجرب را در استخدام خود دارد، به واسطه تلاش در دستیابی به امکانات بالقوه کاهش مصرف انرژی، شهرت و اعتبار روزافزونی به دست آورده است. اوج این اعتبار در ساختمان کومرتس بانک آلمان در شهر فرانکفورت و به سال 1997 به دست آمد. آن جا که فاستر با تعبیه یک بادگیر بلند در وسط ساختمان 60 طبقه این بانک و اجرای یک سازه چند طبقه با عنوان «باغ های آسمانی» در مقابل ورودی ساختمان، با هدف استفاده از تهویه طبیعی هوا به جای دستگاه های عظیم و آلوده ساز تهویه مطبوع، انقلابی نوین در طراحی امکانات تهویه هوا در ساختمان های بلندمرتبه به وجود آورد. همچنین در بازسازی فرمانداری برلین به سال 1999 فاستر با استفاده از لوله های به هم چسبیده بلند برای تالار جلسات رسمی دولت محلی، امکانات تصفیه طبیعی هوا را فراهم ساخت و با تعبیه یک نورگیر شیشه ای عظیم و سه طبقه برای دریافت نور روز از گنبد شیشه ای جدید این ساختمان موفقیتی قابل ذکر کسب کرد.
    فاستر با جسارت، این ایده که ساختمان های اداری و دولتی باید کارکرد تعریف شده شان مبلغ بازگشت به طبیعت و استفاده از امکانات طبیعی موجود باشند را در محافل معماری اروپا جا انداخت. در چنین شرایطی فاستر برای طراحی ساختمان جدید شورای شهر لندن برگزیده شد. او که در واقع ساختمان های عمومی و دولتی را به محلی برای تحقیق و نوآوری با هدف احداث سازه هایی با حداقل میزان انتشار گازکربنیک درآورده در طراحی تالار شورای شهر لندن، مخروطی کروی شکل را برای راس سازه و محل برگزاری جلسات شورای 24 نفره شهر لندن در نظر گرفت.
    
     با توجه به این واقعیت ریاضی و هندسی که یک کره، 18 درصد سطح دیوار کم تری از یک فضا با دیوارهای تخت و مساحت مساوی دارد، میزان تابش نور و گرمای خورشید بر سطح سازه کاهش محسوسی یافته است.
    
    ضمنامایل بودن نمای سازه به سمت جنوب در حالی که بعضی از طبقات انگار از روی هم لغزیده و جابه جا شده اند در این کاهش سطح برخورد با اشعه خورشید موثر است.
    
    در بخش دوم توافق با کارفرمای دولتی، فاستر محافظه کاری سنتی ارگان های دولتی و سیاست مداران انگلیسی را به چالش طلبید و با طراحی یک رمپ معلق که از طبقه هشتم و از گنبد تخم مرغی عظیم ساختمان به پایین لغزیده و دسترسی راحت و آسان مراجعان به اعضای شورای شهر مستقر در طبقه هشتم را تسهیل می کند، شفافیت حرف های دولتمردان را در عمل به شعار دولت شفاف و ارتباط نزدیک با ارباب رجوع به بوته آزمایش می گذارد.


    
موضوع اصلی در طراحی پوشش این ساختمان محدود کردن بارهای سرمایش و گرمایش بود. هندسه نامتعارف سازه
GLA طوری طراحی شده که هر دیواره شیشه ای با زاویه متفاوتی نسبت به دیگری قرار گیرد. این دیواره ها با استفاده از تحلیل های نورپردازی سه بعدی و روش شبیه سازی نور روز طراحی شدند. هدف این بود که بیشترین جذب گرمای خورشیدی درنما وجود داشته باشد.


هوای تازه از طریق دریچه های مشبک جاسازی شده در کف سطوح اداری تأمین می شود. در زمستان یک چرخه حرارتی رطوبت پذیر برای رطوبت دهی به هوای مکیده شده استفاده میگردد. در تابستان وقتی دمای هوای خارج از هوای داخل زیادتر است، همان چرخه حرارتی هوای تازه ورودی را از قبل خنک می سازد. تهویه کنندههای بازشویی در محیط اداره ها نیز تهویه طبیعی را به عهده دارند. دیوار های عایقبندی شده هم نقشی مناسب خود ایفا می کنند.



آب گرم این ساختمان توسط دو گرم کننده گازی با کارایی بالا تأمین می شود. آب گرم با روش همرفت بخش های اداری، اتاقهای جلسات و لابی ورودی را گرم می کنند.

در تابستان علاوه بر چیلر برقی، درجه حرارت توسط تیرهای سرد خنک نگهداشته میشود. این تیرها در سقف قسمت اداری قراردارند. آب اصلی خنک شده از اعماق چاه ها توسط دو پمپ زیر آبی تأمین میگردد و بعد از خنک سازی ساختمان در فلاش تانک های سرویس بهداشتی و آبیاری فضای سبز بیرون به کار می رود. آب مازاد به درون رود تایمز تخلیه می گردد.

ساختمان در جهت شمالی و جنوبی متقارن است. انحنای این ساختمان در جهت شمالی جنوبی به گونهای است که حداقل سطح را در ضلع جنوبی در معرض تابش مستقیم خورشید داشته باشد. همچنین در این ضلع، حالت پله ای طبقات موجب می شود هر طبقه روی طبقه زیری خود سایه بیندازد و تابش مستقیم تعدیل شود.

سازه نگهدارنده این فرم حاصل تعامل معماران و مهندسان است. ستونهای مایل نیروهای بزرگیکه به این شکل منحنی با شیب تند وارد می شوند را کنترل میکنند. شبکهای از تیرهای فولادی به هسته بتنی مرکزی بسته شده است، نیروهای افقی مورد نیاز برای تثبیت ستونها را تحمل میکند. در سازه فولادی از گره دوکی استفاده شده است.

پوسته شفاف و شیشه ای ساختمان نماد شفافیت دولت است. مردم می توانند در داخل ساختمان حرکت کنند از قسمت های تفریحی آن استفاده کنند در رمپ 500 متری آن حرکت کنند و نمایندگان خود را در حال کار ببینند.


نورمن فاستر در واقع ساختمان های عمومی و دولتی را به محلی برای تحقیق و  نوآوری با هدف احداث سازه هایی با حداقل میزان انتشار گاز کربنیک درآورده در طراحی تالار شورای شهر لندن،مخروطی کروی شکل را برای راس سازه و محل برگزاری جلسات شورای بیست و چهارنفره شهر لندن در نظر گرفت باتوجه به این واقعیت ریاضی و هندسی که یک کره، ۱۸ درصد سطح دیوار  کمتری از یک فضا با دیوارهای تخت و مساحت مساوی دارد، میزان تابش نور و گرمای خورشید بر سطح سازه کاهش محسوسی یافته است.


ضمناً مایل بودن نمای سازه به سمت جنوب درحالی که بعضی از طبقات انگار از روی هم لغزیده و جابجا شده اند در این کاهش سطح برخورد با اشعه خورشید موثر است.در بخش دوم توافق با کارفرمای دولتی، فاستر محافظه کاری سنتی ارگان های دولتی و سیاستمداران انگلیسی را به چالش طلبید و با طراحی یک رمپ معلق که از طبقه هشتم و از گنبد تخم مرغی عظیم ساختمان به پائین لغزیده و دسترسی راحت و آسان مراجعان به اعضای شورای شهر مستقر در طبقه هشتم را تسهیل می کند.


    افکار و ایده های فاستر در دو ساختمان برلین، ارزش های اساسی و عرف های بنیادین هنر و اعتقادات ژرمن ها مبنی بر شعار «هنر در خدمت ترقی جامعه» را زیر سوال برد. اعتقاداتی که باعث شعله ورشدن آتش دو جنگ جهانی از آن خطه شد. در طراحی و معماری داخلی ساختمان شورای شهر لندن هم، فاستر زیبایی را فدای ایده آل ها نکرده است. در سالن زیبای جلسات، چشم انداز شمالی از ورای شیشه هایی مخصوص با مقطع سفید و آبی رنگ (مقطع شیشه های معمولی سبزرنگ است) نوری زلال، طبیعی و ملایم، درست مثل نقاشی های ورمیر را به درون تالار پاشیده است.
    ساختمان شورای شهر لندن همچنین به یادآورنده عادات اروپاییان در صرفه جویی مصرف انرژی و کاهش میزان گازهای گلخانه ای است. در حالی که معماران آمریکایی در بند فرم های ناموفق دهه 80 خود گیر کرده اند، اروپا سال هاست که در تعامل با نیازهای اقتصادی و زیست محیطی تطابق پذیر نشان می دهد. فاستر 68 ساله همچنان در پروژه های متعدد حال حاضر خود از تکنیک های بهینه سازی مصرف سوخت و کاهش مصرف انرژی بهره می جوید و در این زمینه پیشتاز است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *