شمار زیادی از راهکارهای موجود مقاومسازی لرزهای بسته به نوع و شرایط مختلف سازه موجود است. بنابراین انتخاب نوع مقاومسازی روند پیچیدهای دارد و تحت تاثیر تدوام فناوری و شرایط اقتصادی و اجتماعی قرار دارد.
راهکارهای مقاومسازی لرزهای
به طور کلی دو روش برای افزایش ظرفیت لرزهای سازههای موجود وجود دارد. اولین روش مقاومسازی سطح سازه است که شامل اصلاحات کلی سیستم سازهای است. اصلاحات کلی متداول شامل اضافه کردن دیوارهای سازهای، بادبندهای فولادی یا جداکنندههای پایه است. دومین روش مقاومسازی سطحی عضو میباشد. در این روش اعضایی که ظرفیت شکلپذیری ناکافی دارند ظرفیتشان به منظور برآورده کردن حالات حدی افزایش مییابد. مقاومسازی سطح عضو شامل روشهایی از قبیل اضافه کردن بتن، فولاد یا زرهپوش کردن ستون با الیاف پلیمری مرکب است.
اضافه کردن دیوارهای سازهای بتن مسلح
اضافه کردن دیوارهای سازهای یکی از متداولترین روشهای مقاومسازی سطح سازه برای تقویت سازههای موجود میباشد. به طور کلی تعمیر و ترمیم دیوار برشی موجود یا پرکننده برای یکی از دهانههای قاب استفاده میشود. علاوه بر آن به منظور کاهش زمان و هزینه از شاتکریت یا پانلهای پیش ساخته استفاده میشود. تحقیقاتی که در زمینه دیوارهای سازهای انجام شده است نشان میدهد که روند پرکنندگی نقش مهمی در پاسخ پانلها و سازههای دیگر ایفا کرده است. روند پرکنندگی با سخت کردن سازه میتواند برش پایه را افزایش دهد. اثرات واژگونی و برش پایه در محل پرکننده سختکننده متمرکز شده است. بنابراین در این محلها فونداسیون میبایست تقویت شود.