در اواخر دهه سی میلادی، «میس وندرروهه»به لحاظ کاری در اروپا در اوج دوران حرفه ای خودبود. وی به تازگی طراحی مجتمع مسکونی در کوی معروف «وایسنهوف» در اشتوتگارت را به پایان برده بود و مشغول کار بر روی پاویون مشهور آلمان جهت نمایشگاه بین المللی در بارسلونا بود. در سال 1927 «فریتیز تاگندات»، برای طراحی ویلای شخصی خود و همسرش در جمهوری چک به میس وندرروهه مراجعه نمود. سایت مورد نظر در کنار تپهای با شیب ملایم و چشم اندازی فوقالعاده بر فراز شهر قرار داشت.
میس ون دروهه در مورد پیدا کردن نیروی کار مناسب در آن منطقه که بتوانند خواستههای وی را برآورده سازند بسیار مردد بود ولی پس از سفر و بازدید از سایت نه تنها نگرانی اش مرتفع گردید بلکه از موقعیت سایت بسیار خوشش آمد. بدین ترتیب در دسامبر 1937 طراحی بنا آغاز و در پایان سال 1930 عملیات اجرای اسعمان به اتمام رسیده و خانه به مشتریان تحویل داده شد.
خانه بر روی شیب تپه ساخته شده است و از دسترسی سواره بالای تپه فقط بخش بالایی بنا قابل مشاهده است. ساختمان به دو حجم تقسیم می شود که سطوح آنها با هم موازی هستند. یکی از آنها شامل فضایی خدماتی وگاراژ است. دیگری درب جلویی و سطحی که اتاق های خواب در آن قرار دارند را شامل می شود و در بین این دو قسمت فضای بازی طراحی شده است که به شهر دید دارد. پانل شیشهای نیمه استوانهای شکل که از جمله شاخصه های این بنا محسوب می شود در بیرون بنا ورودی را تعریف میکند و در داخل نیز راهرو و هال ورودی را روشن میسازد. امتداد راهرو و نحوه جانمایی اتاقها از الگوی سنتی واضحی پیروی می کند که در آن اتاقها رو به جنوب داشته و به تراسی که به باغ دید دارد، دسترسی دارند. در پایینترین سطح خانه فضایی به وسعت 700 متر مربع با ابعاد 15 در 24 طراحی شده است.
[download id=”85653″]