پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
بررسی قطار های مغناطیسی و امکان سنجی آن در ایران
مقدمه
از زمانی که خصوصیات و مشخصات فنی اصلی سیستم های ریلی طرح گردیده تا کنون همواره سعی بر این بوده که مشکلات این سیستم رفع گردد و یا حتی الامکان بهبود یابد. در این زمینه تلاش های مختلفی به صورت جدی و یا به صورت مقطعی صورت گرفته است. در عصر حاضر بیشتر توجه بر روی کاهش نیاز به تماس چرخ و ریل متمرکز شده است چرا که این امر باعث فرسودگی چرخ و ریل و ایجاد آلودگی صوتی می گردد.
یکی از راه حل هایی که تا کنون جهت کاهش تماس چرخ و ریل صورت گرفته ، استفاده از سیستم شناوری مغناطیسی(مگلو) است. در این سیستم هیچ گونه تماسی میان وسیله نقلیه و خط وجود ندارد و نیروی مغناطیسی به وجود آمده قطار را از زمین بلند کرده و در فضای مغناطیسی میان آن دوحرکت می کند.
قطار مگلو دارای چرخ و محور نمی باشد و با جایگزینی اجزای مکانیکی با قطعات الکترونیکی بدون سایش ، بر محدودیت های تکنولوژی چرخ-ریل غلبه و سرعت این قطار ها را تا 581 کیلومتر بر ساعت با سرنشین می رساند. این قطار نصف انرژی هواپیما را مصرف کرده و با همان سر عت نیز حرکت می کند.
تاریخچه
مگلو از همامیزی دو واژه ی انگلیسیMagnetic(مغناطیس) و Levitation (شناوری) تشکیل شده است. اولین طرح قطار مغناطیسی را رابرت گدار در نوامبر سال 1909 مطرح کرد ، او پیشنهاد کرد بین شهر بوستون و نیویورک تونلی ایجاد شود که درآن قطارهای معلق با نیروهای مغناطیسی حرکت کند. چند سال بعد در سال 1912 یک مهندس فرانسوی به نام امیل باشه طرحی راپیشنهاد کردکه شباهت زیادی به وسیله مغناطیسی فعلی داشت. وسیله آزمایشی 15 کیلوگرمی او در اثر وجود آهن ربای برقی تغذیه شده با جریان متناوب از زمین بلند شده و به حرکت در آمد ، ولی در اثر بر خورد با دیوار آزمایشگاه از بین رفت.
فایل پاورپوینت 30 اسلایدی