پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
در این روش، مشابه روش شاتکریت با مخلوط خیس، ولی با سرعت بسیار کمتر، ملات از پیش تهیه شده جهت تعمیر قسمت‌های جدا شده، با فشار کم به محل مورد نظر پاشیده میشود. ملات با اسلامپ پایین، از طریق پمپ‌های کوچک بتن یا پمپ‌های مخصوص کارهای سنگین، درون شلنگ حرکت و پاشیده میشود. هوا هم در سر نازل به ملات اضافه میشود.
در این روش در مقایسه با روش شاتکریت با مخلوط خشک یا مرطوب، نازل به سطح تعمیر بسیار نزدیک‌تر است. بدین معنی است که می‌تواند برای فضاهای تنگ نیز مورد استفاده قرار گیرد. با توجه به ماهیت غلظت و چسبندگی مخلوط مورد نظر و فشار کمتر اعمال شده در این روش، واجهش به مراتب کمتری به سمت بیرون نسبت به شاتکریت با سرعت بالا وجود دارد. قبل از اینکه هر گونه تعمیری روی عضو بتنی انجام شود، علت خسارت باید ارزیابی و هدف از تعمیر مشخص شود.
دلایل متعارف اضمحلال بتن
- خوردگی فولاد
- حمله سولفات
- واکنش‌های قلیا- سنگدانه
- تغییرشکل‌های بیش از حد و خرابی حاصل از ذوب و یخ‌زدگی
- اجرای ضعیف در حین ساخت سازه اصلی
- فاصله گذاری نامناسب درز و عدم تعادل در بارگذاری
هدف از اجرای این نوع تعمیر
بسته به مخلوط ملات منتخب، پاشیدن با فشار کم برای اصلاحات و تعمیرات سطحی یا تعمیرات سازه‌ای بکار گرفته میشود. پاشش مخلوط با هدف دوام در برابر یخ زدن-ذوب شدن، مقاومت در برابر سولفات،کاهش نفوذپذیری و سایر ویژگی‌های مورد نظر یا مشخص شده می‌تواند فرمول‌بندی شود.
موارد استفاده
معمولاً ملات پاشی با فشار کم برای تعمیرات سطوح عمودی و بالای سر استفاده میشود. کاربردهای موفق آن شامل تعمیرات سازه‌ای پل‌ها، پایه‌های پل و ساختمان، سطوح زیرین دال‌های سازه‌ای، دیوارهای داخلی و خارجی مخازن، استادیوم‌ها، تونل‌ها و دیوارهای نگهبان است. استفاده از این روش در تعمیرات سازه‌ای زمانی به بهترین شکل صورت می‌گیرد که تحت نظارت و راهنمایی یک مهندس ذی‌صلاح انجام شود.
ضخامت لایه گذاری در هر بار پاشش می‌تواند بین ۱۳ تا ۱۰۰ میلی متر باشد. ضخامت‌های بیشتر از ۱۵۰ میلی متر با چند بار لایه گذاری ممکن است. چنانچه به ضخامت‌های بیش از ۱۰۰ میلی متر نیاز باشد، سایر روش‌ها ممکن است اقتصادیتر باشد.
عناصر تشکیل دهنده ملات بسیار گسترد‌ه‌اند و انتخاب آنها به موقعیت خاص تعمیر بستگی دارد. فرمول تهیه ملات ممکن است شامل موادی از قبیل مواد ضدخوردگی، ترکیبات هواساز و افزودنی‌های پیوندساز باشد.
در این روش هزینه‌های مصالح اولیه نسبت به روش شاتکریت معمولی بیشتر است اما هزینه‌های‌اجرایی اغلب کمتر یا با آن قابل مقایسه است زیرا در این روش به تمیزکاری کمتری نیاز است، واجهش مصالح کمتر بوده، همچنین به اپراتور بتن‌پاش ماهر نیازی نیست.
عوامل موثر در آماده سازی سطح
عوامل موثر در آماده سازی سطح که صرفاً به اینها هم محدود نمی‌شوند شامل موارد زیر است.
- نیمرخ ناهمواری مدنظر برای سطح آماده شده
- روش‌های اصلاح سطوح آلوده
- اشباع نمودن سطح زیرکار
- آرماتور مورد نیاز که از سوی تولید کننده ملات، مهندس طراح و یا کارفرما مشخص میشود.