پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
دانلود مقاله شبکه client server 134 صفحه
بخش اول:
برقرار کردن زیر بنای شبکه
اگر تا به حال از یک تلفن سیار استفاده کرده اید یا به تماشای تلویزیون پرداخته اید،از یک شبکه استفاده کرده اید و شاید اصلاًٌمتوجه این موضوع نشده اید،بخش اعظم زیربنای ارنباطاتی دنیای مدرن که شامل تلفن های سیم دار و بی سیم،پخش برنامه های تلویزیونی چه بصورت کابلی و چه معمولی و اینترنت میباشد،همگی به شبکه ها بستگی دارند.
Windows server 2003 نیز به یک شبکه نیاز دارد،چون سرورها برای این بوجود آمده اند تا خدماتی نظیر فایل،چاپ،دایرکتوری،وب،امنیت.غیره را از طریق شبکه و با استفاده از windows server 2003 به سرویس گیرنده ها ارئه دهند.بدون یک شبکه این فاز همانند استفاده از تلفنی است که به دیوار وصل نشده است.اگر چه آن دستگاه تلفن می تواند به عنوان هنر انتزاعی(abstract art)دارای ارزش باشد،ولی ارزش واقعی آن در اتصال شما به سرویس های دیگر است.همین موضوع برای windows server 2003 نیز صادق است.
مطالبی که باید در باره یک شبکه دانست:
یک شبکه نیازمند حداقل دو کامپیوتر است که به گونه ای به هم متصل شده باشند تا برایشان امکان صحبت کردن با یکدیگر وجود داشته باشد.اغلب شبکه ها از نوع خاصی از سیم های الکترونیکی برای ارسال علائم و داده ها بین کامپیوترها استفاده میکنند.اگر چه،انواع متعدد رسانه های شبکه شامل فن آوریهای بی سیم و کابل های فیبر نوری نیز ارتباطات شبکه ای را پشتیبانی می نمایند.اجزاء کلیدی یک شبکه،همیشه شامل برخی انواع اتصالات فیزیکی است که به کامپیوترها امکان صحبت کردن(یا گوش دادن)به برخی واسط های ارتباطاتی را می دهند.
حتی اگر آن واسط شبکه بی سیم باشد،یک چیزی باید وجود داشته باشد تا کامپیوترها را به طور فیزیکی به یک آنتن یا وسیله ای مشابه وصل کند تا به کامپیوترها امکان دهد به ارسال و دریافت علائم مبادرت ورزد.
اما شبکه بندی،بسیار مفصل تر از سخت افزار است.با وجود این که کابل ها و اتصالات ضروری هستند؛ولی نقش ضعیفی دارند و بدون نرم افزار قادر به سرویس دهی هدفمند نیستند.
سخت افزارهای لازم برای یک شبکه:
در ابتدا بیش از هر چیز،شبکه بندی نیازمند اتصالات سالم برای قادر ساختن کامپیوتر ها در برقراری ارتباط با یکدیگر است.سخت افزار شبکه بندی نیازمند اتصالات مابین کامپیوتر ها و یک شبکه را ایجاد میکندو واسطی را تعریف می کند که امکان میدهد اطلاعات از ارسال کننده به سمت دریافت کنندهجریان یابد.
سخت افزار شبکه بندی دامنه وسیعی رااز ابزارها را شامل می شود،که اکثر آنها را میتوان در شبکه ها یافت.از ابتدایی ترین دیدگاه،کامپیوترها نیازمند سخت افزارهای زیر هستند تا در یک شبکه کلی با یکدیگر مرتبط شوند.
یک کارت رابط شبکهNIC.درون یک کامپیوتر جای می گیرد و به یک کابل شبکه متصل می شود (یا یک واسط، در صورتی که چیز دیگری به کار رود).این کارت بیتهای کامپیوتر را بعه علائمی بر روی سیم تبدیل می کند تا به خارج ارسال شود و علائم ورودیرا به بیت هایی برای داده ورودی تبدیل میکند.
اتصال دهنده ها(connectors).امکان اتصال یک رابط شبکه را به یک واسط شبکه فراهم می آورد.برای رسانه بی سیم،اتصال دهنده ها،آنتن یا دستگاه های پخش(broadcast) دیگر را به رابط ها متصل میکنند.اتصال دهنده ها،تمامی اجزاء جداگانه سخت افزار شبکه را گرد هم می آوردتا بتواند با یکدیگر صحبت کنند.
کابل ها.علائم را از فرستنده به گیرنده می رساند و برای این کار از علائم الکتریکی برای کابل های سیمی یا پالس های نوری برای کابل فیبر نوری استفاده می کند.در موردرسانه بی سیم،رسانه شامل فرکانس های broadcast به کار رفته برای انتقال اطلاعات میان فرستنده ها و گیرنده ها است.
دستگاه های جانبی شبکه.شبکه های بزرگ تر و پیچیده تر را به یکدیگر متصل می نمایند.این دستگاه ها از هاب های نسبتاً ساده برای اتصال چندین رابط در شبکه های سیمی ستاره ای تا تکرارکننده های(repeaters) به کار رفته برای اتصال اجزاء هر کابل،و همچنین پل ها،Router(مسیریاب ها)ودروازهها(gateways)گسترده اند.
سخت افزار نقش مهمی را در شبکه بندی ایفا می نماید.نه تنها کامپیوترها را به یک شبکه وصل می کند،بلکه چندین شبکه را در جهت مدیریت چگونگی و تعیین زمان جریان داده از یک شبکه به دیگری،وصل می کند.
نرم افزار های لازم برای یک شبکه:
نرم افزار به کامپیوترها امکان می دهد تا به سخت افزار دسترسی پیدا کرده و از آن استفاده کنند،خواه آن سخت افزار برای کارهای مرتبط با شبکه بندی بکار رود و خواه برای اهداف دیگر.
سخت افزار اتصالات ضروری را فراهم می آورد که شبکه بندی را میسر می سازد،و نرم افزار ارتباطات و سرویس هایی را که برای دسترسی به سخت افزار وشبکه ای که سخت افزار به آن متصل است،مورد پشتیبانی قرار می دهد.
انواع متنوع نرم افزار نقش دوم را در هنگام شبکه بندی کامپیوتر های مدرن ابفا میکنند.این نرم افزار شامل برنامه های تک منظوره به نام درایورهای وسایل است(device drivers) که به کامپیوتر امکان می دهد رابط یک شبکه را نشانه بگیرد و با آن رابط،داده تبادل نماید.مجموعه نرم افزار همچنین شامل برنامهکاملی است که می تواند به داده بر روی یک کامپیوتر محلی یا یک سرویس دهنده در شبکه،با اعتماد به نفس برابر دسترسی پیدا کند.نرم افزار همچنین شامل تعدادی از موارد دیگر است که بین درایور های وسایل و برنامه های کاربردی قربر می گیرد.
ایستگاه های کاری
یکی از مزایای اولیه شبکه بندی این است که شبکه آنچه را که در میز کار خود انجام می دهید،بر عهده می گیردو به شما امکان می دهد با ایجاد امکان تعادل با داده و منابع راه دور با کلاس بیشتری عمل کنید.این به آن معنی است که،می توانید به بک فایل روی یک سرور به گونه ای دسترسی یابید که انگار بخشی از درایو دیسک خودتان است، کاری برای چاپ به یک چاپگر ارسال کنید که در جای دیگری به شبکه متصل استو این کار چاپ رابه گونه ای انجام دهید که گویا مستقیماً به کامپیوتر خودتان متصل است و غیره.اشتراک منابع از عمده ترین فوائد شبکه بندی است،زیرا کامپیوتر desktop شما را به ذخایر فایل،چاپگرها،برنامه های کاربردی و منابع اطلاعاتی متصل می کند که جهت اضافه کردنبه هر کامپیوتر desktop غیر قابل دسترس یا بسیار پر هزینه خواهد بود.
واژه های network clint ،desktop computer و workstation در دنیای شبکه بندی کمابیش در یک معنا به کار می رود.اهمیتی ندارد شما آنها را چه می نامید،این ماشین ها مکان هایی هستند که کاربران بخش اعظم کارشان را در آنجا انجام می دهند.
یکی از اهداف کلیدی که شبکه بندی را وادار می کند تاdesktopهای یک سازمان را به هم متصل کند،خواه سیستم عامل های Linux،UNIX،Windows،DOS و خواه Macimtosh، این است تا بتوانند منابع را به اشتراک گذاشته و با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
برخی از منابع اشتراکی توسط ایستگاه های کاری شامل آرایه های دیسک بزرگ،چاپگرهای لیزری یا رنگی گران قیمت،همچنین CD-ROM و اتصالات اینترنت با سرعت بالا است.
در اکثر شبکه ها نسبت ماشین های desktop به کاربران تقریباً یک به یک است.به زبان دیگر،هر کاربر دارای دسترسی به یک ایستگاه کاری متصل به شبکه است، حتی اگر آن کاربر تنها شخصی نباشد که روی آن ماشین کار می کند.چون در ایستگاه های کاری است که درخواست سرویس ها داده می شود،به چنین ماشین هایی سرویس گیرنده های شبکه،یا تنها سرویس گیرنده (client ) می گویند.
وقتی یک چنین ماشینی را ایستگاه کاری می نامید،قابلیت آن را در پشتیبانی از یک کاربر یا چند کاربر با استقلال کمتری خاطر نشان می کند.وقتی یک چنین ماشینی را client یا سرویس گیرنده می نامید،روی اتصال آن به شبکه تمرکز می کنید.آن را هر چیزی که نام گذاری کنید، ماشینی است که روی میز کار شما قرار میگیرد و به شبکه متصل است.
سرور در خدمت شما است
شبکه بندی برای دسترسی به سرویس های اشتراکی است.چون شبکه ها تنها در صورتی که بتوانید با آنها کاری انجام دهید با فایده هستند،دسترسی به خدمات آنها تمام آن هدفی است که شبکه بندی آن را دنبال میکند.در شبکه های مدرن،سرورها قابلیت های لازم برای به دست آوردن دسترسی به منابع یا انجام کارهیی را ارائه میکنند.برای مثال،هنگامی که شما یک کار چاپی را به یک چاپگر شبکه ای ارسال می کنید، می توانید فرض کنید که در جایی در پس زمینه، یک سرویس دهنده چاپ این کار را بر عهده می گیرد.به همین شکل،وقتی فایلی را از یک درایو شبکه درخواست می نمایید، یک سرویس دهنده دایرکتوری رشته ها را بیرون می کشد. برای هر سرویس، انواع ی از سرورها به درخواست ها پاسخ می دهند و از عهده انها بر می آیند. گاهی اوقات، یک سرور منفرد سرویس های متعددی را ارائه می نماید؛ در موقعیت های دیگر، یک سرویس دهنده تنها یک سرویس منفرد را ارائه می دهد.
کامپیوترهایی که سرویس ها را به سرویس گیرنده ها ارائه می دهند، به طور کلی سرور (server)خوانده می شوند. وظیفه یک سرور این است که به درخواست های سرویس گیرندگان گوش فرا دهد و هر سرویسی را که درخواست می کنند،در صورتی که درخواست معتبری باشد پاسخ دهد. در واقع تعیین اعتبار درخواست های سوریس یک بخش مهم از کار سرور ها است.
شبکه بندی به طریقه Client/server
برای اکثر برنامه های کاربردی،استفاده از windows server 2003 در یک محیط شبکه بندی شده به معنای اسیر شدن در یک مدل client/server است.برای کمک به شما در یادگیری این مدل، که بهترین تعریف را برای لزوم وجود windows server 2003 دارد، ما مدل Client/server را در زیر به تفصیل بررسی می نماییم.
در ابتدایی ترین سطح، یک سرویس گیرنده باید یک اتصال شبکه در دسترس برایذانتقال یک درخواست برای سرویس ها داشته باشد، که در آنجاست که یک سرویس دهنده میتواند یک چنین درخواستی را مورد توجه قرار داده و به آن پاسخ دهد.
ایجاد اتصال
برای درخواست سرویس های شبکه، یک سرویس گیرنده باید دارای سخت افزارهای زیر باشد:
کارت رابط شبکه(NIC). یکNIC به کمپیوتر امکان تعامل با شبکه را می دهد. پیش ار آن که NIC بتواند علائم را به واسط شبکه انتقال دهد و علائم را از واسط شبکه دریافت کند، باید آن را پیکر بندی نمایید.
اتصال فیزیکی. پیوند بین کامپیوتر و شبکه باید بطور مناسب کار کند. این به آن معنی است که سرویس گیرنده ها میتوانند علائم خروجی را انتقال داده و علائم ورودی را از طریق اتصال های شبکه خود دریافت دارند. به همین شکل، کابل بندی شبکه به تنهایی باید به طور مناسب پیکربندی شود و برای انتقال علائم از فرستنده به گیرنده به هم متصل شوند.
نرم افزار های سرویس گیرنده
نرم افزار موجود بر روی کامپیوتر سرویس گیرنده، ارتباطات و سرویس های لازم برای به کار افتادن شبکه را بر عهده می گیرد.در اینجا لیستی از نرم افر=زارهایی وجود دارد که شما به طور معمول بر روی کامپیوتر سرویس گیرنده شبکه بندی شده خود پیدا می کنید،و از سطح سخت افزار شروع و به ان دسته از برنامه های کاربردی منتهی می شوند که در خواست سرویس های شبکه را می دهند.
درایور شبکه.قسمتی از نرم افزار که با هدفی خاص، یک کامپیوتر را قادر می سازد تا به ارسال داده ازCPU کامپیوتر به NIC در هنگام آماده بودن پیام خروجی برای ارسال، مبادرت ورزد.درایور شبکه همچنین یک درخواست توجه فوری (به نام interrupt ) را هنگام رسیدن پیام ورودی forward مینماید. می توانید بگویید که درایور به PC امکان می دهد تا با NIC ارتباط برقرار کند، که NIC نیز به نوبه خود با شبکه ارتباط برقرار می کند.
پشته پروتکل. مجموعه ای از نرم افزارهای ارتباطاتی که نوعی «زبان اشتراکی» لازم برای شبکه بندی موفق را ارائه مینمایند . پشته پروتکل تعیین می کند که پیام های شبکه کدام قالبها را می توانند درنظر بگیرند و مجمو عه ای از قوانین را برای بر قراری ارتباط استفاده کنند . ما در فصل سوم پشته ها ی پروتکل را مفصلا شرح می دهیم .
Redirector . یک redirector یا نرم افزار معادل آن، درخواست هایی را برای منابع راه دور یا سرویس ها به پشته پرو تکل صادر می کند و پاسخ های ورودی را از پشته پروتکل دریافت می کند . با اجرای یک redirector درپس زمینه، برنامه های کاربردی نیازی ندارند به طور صریح از وجود شبکه آگاه باشند زیراredirerctor عهده دار اتصا لات شبکه است .
برنامه کاربردی Network-aware .برنامه های کاربردی Network-aware (آگاه از شبکه) می دانند چه موقع درخواست های سرویس می توانند به صورت محلی یا راه دور پاسخ داده شوند. در مورد آخر، یک redirector، ممکن است موجود باشد، اما لزوماً نمی تواند انواع خاصی از سرویس های شبکه را عهده دار شود (نظیر e-mail یا دسترسی به صفحه وب) هر چند، redirectorمی تواند انواع دیگری از سرویس های شبکه را عهده دار شود، نظیر ارائه دسترسی به یک فایل ذخیره شده در جای دیگری از شبکه که به عنوان الصاق به یک پیام e-mail اعمال می شود .در یک چنین حالتی،redirector یک کپی از فایل رادر شبکه می گیرد و آن را به پیام خارج شونده از e-mail الصاق می کند.
هنگامی که یک سرویس گیرنده درخواست یک منبع یا سرویس را می کند که نیازمند دسترسی به شبکه است، برنامه های کاربردی (اگر network-ware باشد)یا یک redirector (اگر برنامه کاربردی network-ware نباشد)یک درخواست رسمی برای یک سرویس راه دور می سازد. ارضاء درخواست ممکن است شامل انتقال یک مقدار کوچک از داده باشد(همانند زمان درخواست لیستی از یک دایرکتوری بر روی ماشینی در جای دیگر از شبکه). هر چند، این امکر ممکن است همچنین شامل انتقال یک مقدار بزرگ از داده ها باشد (مثل هنگام ارسال یک فایل بزرگ برای چاپ یا هنگام کپی یک فایل بزرگ از ماشین سرویس گیرنده به سرور). درخواست از طرق پشته پروتکل هایی انتقال می یابد که سرویس گیرنده و سرویس دهنده در اشتراک دارند. برای درخواست های کوتاه، تعدادی از پیام های کوتاه از سرویس گیرنده ارسال میشوند و توسط سرور مجدداً ساخته شده (reassembled) و handel (اداره) می گردند.
برای انتقال اطلاعات بزرگ، سرویس گیرنده فایل را به صدها یا هزاران بسته اطلاعاتی کوچک تقسیم می کند، که یکی از آنها در طی شبکه به طور جداگانه منتقل می شوند و در انتهای گیرنده مجدداً سرهم می شوند.پشته پروتکل به درایور شبکه می گویند تا بسته های کوچک داده (فریم یا بسته) را از کامپیوتر و از طریق NIC ارسال کند و در طول شبکه به گیرنده موردنظر برساند(سرور). در انتهای گیرنده، همین اتفاق رخ می دهدف به اضافه تمهیداتی اضافی که در قسمت زیر آنها را می بینید.
سرورها سرویس دهی می کنند
در قسمت قبل دریافتید که سرویس گیرنده ها درخواست سرویس می کنند و سرویس دهنده ها به درخواست آنها جامه عمل می پوشانند. آنچه که واقعاً معنی پاسخگویی به درخواست ها در طرف سرویس دهنده را دارد این است که یک بیت خاص از نرم افزار به نام listener process، به طور پیوسته برروی سرور اجرا می شود و به درخواست های یک سرویس خاص گوش فرا می دهد . وقتی که درخواستی از راه می رسد، listener processآن را به سریع ترین شکل ممکن handle (اداره) می نماید.
سرورها در درون انبوهی از درخواست ها
آنچه که واقعاً بر روی اکثر سیستم عامل ها- از جمله windows server 2003 – اتفاق می افتد این است که listener process به سادگی تشخیص می دهد که یک درخواست از راه رسیده است. listener process هویت آن را به همراه مجوز های مرتبط با سرویس گیرنده بررسی می کند و آنگاه در صورتی که سرویس گیرنده متعلق به کسی بود که ادعا می کند و دارای مجوزهای صحیح برای سرویس است، listener process درخواست وی را می پذیرد. این کار را با شروع یک پردازش موقت انجام ویندوز می دهد(که در زبان execution thread نام دارد) که تا موقعی که نیاز به اداره نمودن درخواست های سرویس دهنده می باشد وجود دارد که پس از آن پردازش موقت نا پدید می شود. استفاده از یک listener process برای ایجاد thread های اجرایی کم عمر، به یک سرور امکان میدهد تا شمار زیادی از درخواست ها را اداره نماید، زیرا listener process برای درخواست های فردی طولانی، مدت زیادی مشغول می ماند. به محض این که listener process یک thread را برای اداره نمودن یک درخواست ایجاد می کند،درخواست های معلق دیگر را نیز بررسی می کند ودر صورت نیاز آنها را نیز اداره می نماید. در غیره این صورت، listener process به گوش دادن به درخواست های ورودی جدید مبادرت می کند. به طور کلی، یک سرور، یک یا تعداد بیشتری listener process برای هر سرویس دارد که سرور از آنها پشتیبانی می نماید.
سرورها بر حسب تقاضا عمل می کنند.یعنی اینکه، کارشان پاسخگویی به درخواست سرویس سرویس گیرنده است. به ندرت سروری خودش آغازگر فعالیتی می باشد. این مد واکنش به عملیات سرور کمک می کند تا توضیح دهیم چرا مدل client/erver به عنوان یک معماری request/responseیا request/reply نیز شناخته شده است، که در آن سرویس گیرنده ها درخواست هایی می کنند و سرورها به آن درخواست ها پاسخ می دهند.
به غیر از listener process های الزامی و مجموعه ای از برنامه های کاربردی خدماتی که در واقع سرویس هایی را ارائه می کنند، سرورها نیازمند همان اجزا ء سخت افزاری هستند که سرویس گیرنده ها نیاز دارند.سرورها نیازمند یک یا چند NIC با یک اتصال سالم به شبکه هستند، تا به داده ها اجازه داده شود وارد سرور شده و از آن خارج شوند.
نرم افزار های سرویس دهنده (سرور)
در سمت سرور نیز، سرور ها نیازمند عناصر زیر هستند، تا سرویس هایشان در شبکه در دسترس همه باشد.
درایور شبکه. به سرور امکان می دهند تا با NIC ارتباط برقرار کند. این نرم افزار در پس زمینه کمین می کند و تنها برای متصل کردن کامپیوتر به NIC وجود دارد.
پشته های پروتکل.پیامها را در شبکه ارسال و دریافت می دارند ، این نرم افزار در پس زمینه کمین می کند و زبان مشترکی را با سرویس دهندگان به اشتراک دارد، که برای انتقال اطلاعات در شبکه به کار میرود.
برنامه های کاربردی سرویس. به درخواست های سرویس پاسخ می دهند و به آن درخواست ها جامه عمل می پوشانند این نرم افزار در پیش زمینه اجرا می شود و کار مفیدی را انجام می دهد. برنامه کاربردی سرویس شامل listener process، thread های اجرایی موقت و برخی انواع پیکر بندی ها یا کنسول مدیریت است به گونه ای که می توانند نصب شوند،پیکربندی شوند،و بر طبق نیاز تغییر یابند. برنامه های کاربردی خدماتی(service) به طور کلی شامل سرویس های دایرکتوری(Active Directory)، database engines(Oracle یا SQL Server) و سرورهای e-mail (برنامه Exchange ) می باشند.
اکثریت قریب به اتفاق نرم افزارهایی که بر روی سرور قرار دارند،network-aware هستند، زیرا انتقال اطلاعات در یک شبکه وظیفه اولیه یک سرور است.
کدگشایی یک مکالمه Client/server
مراحل مکالمه بین یک سرویس گیرنده و سرور به صورت زیر می باشد:
1-یک کاربر سرویس های چاپ را در برنامه spreadsheet با کلیک بر روی آیکون چاپگر یا با انتخاب file-print درخواست می نماید. فرض کنید که یک چاپگر شبکه به عنوان چاپگر پیش فرض کار چاپی مشخص شده،تنظیم شده است.
2-برنامه spreadsheetبه فرمت کردن spreadsheet می پردازد و سپس یک فایل چاپ مناسب را می سازد یک فایل چاپ شامل متن و تصاویری است که محتویات یک فایل را تشکیل می دهند. همچنین شامل دستورات چگونگی و مکان قرارگیری عناصری است که باید چاپ شوند.
3-برنامه spreadsheet فایل چاپ را به چاپگر ارسال می کند.
4-نرم افزار شبکه بندی محلی (با فرض اینکه redirector سیستم عامل windows XP باشد) تشخیص می دهد که چاپگر بر روی شبکه قرار دارد و یک درخواست چاپ برای چاپ آن فایل به سرور چاپ می فرستد. redirector به اطلاعات نام و آدرس شبکه از طریق یک سرویس شبکه بندی Windows دسترسی پیدا می کند تا تشخیص دهد که فایل چاپ را به کجا بفرستد.
5-در سمت سرور، listener process درخواست چاپ کاربر را تشخیص داده و آن را بررسی می کند.ما فرض خواهیم کرد که این درخواست یک درخواست مجاز است، از این رو listener process یک thread اجرایی موقت را ایجاد می کند تا انتقال بسته های فایل چاپی ورودی از سرویس گیرنده را بر عهده بگیرد. این thread موقت به سرویس گیرنده می گوید تا شروع به ارسال فایل چاپی نماید.
6- با گرفتن مجوز انتقال فایل، پشته پروتکل در سرویس گیرنده فایل را به قسمت های کوچکتر تقسیم می کندکه به thread موقت بر روی سرور انتقال می یابند.
7-thread موقتی بر روی سرور انتقال بین قاره ای فایل را انجام می دهد و آن را درون یک محل موقت قرار می دهد(که یک فایل spool نام دارد) و در آنجا سرور چاپ تمامی کارهای چاپی را در حالت تعلیق نگه می دارد. سرور چاپ کار را در صف چاپ قرار می دهد، که کارهای چاپی به ترتیبی که دریافت شده اند نگه می دارد.
8-وقتی که کار چاپ به ابتدای صف می رسد، سرور یک thread موقت دیگر را برای تحویل کار به چاپگر ایجاد می کند. در موارد متعددی، یک پروتکل دیگر، داده را از سرور به چاپگر منتقل می کندبه جای این که، از همان پروتکلی استفاده کند که سرویس گیرنده برای انتقال داده به سرور در درجه اول استفاده می کند.
9-در مرحله انتهایی که اختیاری است، سرورچاپ یک thread موقت دیگر را برای ارسال یک پیام به کامپیوتر سرویس گیرنده ایجاد می کند که حاکی ار اتمام کار چاپ است.
در اینجا، همین پروتکل به کار رفته برای انتقال فایل از سرویس گیرنده به سرور، اغلب برای ارسال مجدد این پیام به سرویس گیرنده به کار می رود.
آنچه که در اینجا هیچ ارزشی ندارد این است که،نوعی مکالمه بین سرویس گیرنده و سرور رخ می دهد. درخواست های سرویس دیگر نظیر دسترسی به یک پایگاه داده، یک سرور e-mail یا حتی یک سرور فایل، مشابه با تبادل قبلی است. در چنین مواقعی، مکالمه معمولاً با ارسال جدول داده،پیام یا فایل در پاسخ به درخواست اولیه سرویس گیرنده توسط سرور پایان می یابد. این ترتیب request/reply ، واقعاً آن چیزی است که شبکه های مدرن را به کار وا می دارد.
نرم افزارهای دسترسی به شبکه
با نظر به گذشته، برخی از اساسی ترین مشکلات در PCهای، مربوط به شبکه ها بودند. پیش از انکه windows for workgroups در سال 1993 به بازار بیاید، سیستم عامل های PC مایکروسافت شامل هیچ نوع تسهیلات شبکه بندی توکار نبودند، در نتیجه، برای قرار دادن PC ها در شبکه، کاربران نه تنها مجبور به نصب و پیکربندی NICها و نرم افزار درایوری بودند که آنها را به کار می انداخت، بلکه باید نرم افزار پروتکل شبکه بندی و نرم افزارهای سرویس شبکه بندی را می خریدند یا از فروشندگان می گرفتند. چون کاربرا و حتی خود مایکروسافت آن محصول را خودشان ارائه نکردند،این محصولات را اجزاء third-party (محصولات متفرقه) نامیدند.
| فرمت فایل: Word (قابل ویرایش) |
| تعداد صفحات: 134 |
| حجم: 5.99 مگابایت |