سازه های با کابل مضاعف به همراه مطالعه موردی ترمینال فرودگاه بین اللملی دنور


سازه های با کابل مضاعف به همراه مطالعه موردی ترمینال فرودگاه بین اللملی دنور

سازه های با کابل مضاعف به همراه مطاله موردی ترمینال فرودگاه بین اللملی دنور

سازه های با کابل مضاعف شبیه به سازه های با یک انحنا هستند با این تفاوت که کابل های تثبیت کننده در زیر کابل های معلق اصلی برای مقاومت در برابر نیروی رو به بالای باد به آن اضافه شده است .

اگر هر دو سری کابل ها در یک سطح باشند ، تعدادی کابل اضافی برای تامین پایداری جانبی ( عمود بر این دهانه ) باید استفاده شود .

مطالعات موردی سازه های با کابل مضاعف :

ترمینال فرودگاه بین المللی دنور (Denver International Airport) :

یک مثال کاربردی از سقف های کابلی با کابل های مضاعف و در خلاف جهت هم ، سالن اصلی ترمینال فرودگاه دنور است که بزرگترین سازه کششی سقف و بزرگترین فضای یکپارچه در جهان میباشد (۱۹۹۵ : دنور ، کانکتیکات ، مهندس معمار : فنترس ، بردبرن و همکاران ، مهندس سازه : سورود و همکاران ) .

سقف پارچه ای به علت سبکی و سرعت ساخت و به دلیل زیبایی آن انتخاب شده است .

مشابه قله های پوشیده از برف رشته کوه راکی ، قله های این ساختمان به وسیله ۳۴ ستون اصلی فولادی ، شامل ستون های ۱۵۰ فوتی ( ۴۵ متر ) با فاصله ۶۰ فوت (۱۸٫۳ متر) از یکدیگر ایجاد شده اند .

تصویر ۱- ساختمان ترمینال دالاس ، نمای پایه اصلی

انحنای پارچه ها، بین قله ها ۲۴۰ فوت (۶۳ متر) دهانه طول سالن اصلی را می پوشاند.

پوشش پارچه ای سقف به وسیله کابلهایی که از خط الرأسها و خط القعرها عبور کرده که بیشترین بارهای کششی را نیز تحمل می نمایند، مسلح شده اند.

کابل های خط الرأس معلق بارهای ناشی از وزن ساختمان و برف را تحمل می نمایند، در صورتی که کابلهای تثبیت کننده خط القعر در برابر نیروی باد مقاومت می نمایند.

سومین سری از کابل ها، کابلهای خط الرأس و خط القعر را در فاصله ۴۰ فوت (۱۲٫۲ متر ) سقف پارچه ای مسلح به هم متصل می کنند (لندکر Landeker ۱۹۹۴، استین ۱۹۹۳Stein، بلیک Blake 1995 ) .

تصویر۲ – سه مثال از سازه هایی با کابل های دوتایی ،

مسیر بارها را در کابل معلق ( سمت چپ ) و کابل تثبیت کننده ( سمت راست ) نشان میدهد

تصویر ۳ – کابل های معلق و کابل های تثبیت کننده در سطوح مختلف

 

بررسی سازه ای ترمینال فرودگاه دنور :

سقف، از پارچه دو لایه تشکیل شده است که جنس هر دو از فایبر گلاس با پوشش تفلون می باشند.

لایه بیرونی با ضخامت ۰٫۲۸ اینچ (۷ میلیمتر)، لایه سازهای اصلی است، در حالی که لایه داخلی مانعی آکوستیکی را فراهم کرده و یک لایه هوا برای جلوگیری از اتلاف انرژی ایجاد می کند.

جزئیات حساس و بحرانی در این ساختمان اتصال بین سقف پارچه ای قابل انعطاف و دیوارهای صلب زیر آن میباشد.

در بالای باجه های فروش بلیط یک پنجره مثلثی شیشه ای مربوط به بام وجود دارد که امکان دیدن آسمان را از کف سالن اصلی فراهم می نماید.

لبه بالایی پنجره بام به سقف پارچه ای متصل شده است.

سطح بام به اندازه ۳ اینچ (۷۵ میلیمتر) به وسیله لوله های پنوماتیک باز و بسته می شود و با حرکت پارچه سقف حرکت می کند.

پارچه و کابل ها، امتداد یافته و از روی دکلهای (دیرک ها) فولادی با مقطع لوله ای عبور می کنند تا به سازه موجود ساختمان در هر انتها مهار شوند.

این لنگرها در مقابل رانش داخلی که به وسیله فرم منحنی طنابی سقف پارچه ای ایجاد می شوند، مقاومت می نمایند دکلها فقط تکیه گاه عمودی را تأمین کرده و مانند اتصال مفصلی در تکیه گاهها رفتار می کنند.

 

نمای خارجی نوک چادرها را که شبیه قله های پوشیده از برف رشته کوه راکی است ، نشان میدهد

تصویر ۵ – ترمینال فرودگاه دنور ، شبکه ژئودزیک بام پارچه ای

تصویر ۷ – ترمینال فرودگاه دنور- مقطع از داخل سالن اصلی

۵ طبقه پارکینگ در هر طرف وجود دارد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *