تحقیق در عملیات یا پژوهش عملیاتی (Operations Research, Operational Research به اختصار OR )، شاخهای میانرشتهای از ریاضیات است که برای یافتن نقطه بهینه در مسائل بهینهسازی، از گرایشهایی مانند برنامهریزی ریاضی، آمار و طراحی الگوریتمها استفاده میکند. یافتن نقطه بهینه براساس نوع مسئله مفاهیم مختلف دارد و در تصمیم سازیها استفاده میشود. مسائل تحقیق در عملیات بر بیشینهسازی (ماکزیممسازی) -مانند سود، سرعت خط تولید، تولید زراعی بیشتر، پهنای باند بیشتر و غیره- یا کمینهسازی (مینیممسازی) -مانند هزینه کمتر و کاهش ریسک و غیره، با استفاده از یک یا چند قید تمرکز دارند. ایدهٔ اصلی تحقیق در عملیات یافتن بهترین پاسخ برای مسائل پیچیدهای است که با زبان ریاضی مدلسازی شدهاند که باعث بهبود یا بهینهسازی عملکرد یک سامانه میشوند.
== خلاصه عبارت تحقیق در عملیات (که گاهی علم مدیریت یا تحقیق در عملیات نیز نامیده میشود) معمولاً مخفف به صورت OR به کار میرود. معمولاً علم مدیریت ارتباط نزدیکی به مسائل مدیریت تجارت دارد. تحقیق در عملیات یکی از زیرشاخههای ریاضیات کاربردی است و جنبههای کاربردی آن در مهندسی صنایع نیز مورد توجه قرار میگیرد. ریاضیات کاربردی به متخصصان امکان میدهد تا جنبههای نظری تحقیق در عملیات را بررسی کرده و آنرا گسترش دهند و توانایی ایجاد و توسعه تحقیق در عملیات را فراهم کنند. مهندسی صنایع با استفاده از جنبههای کاربردی تحقیق در عملیات سعی میکند تا آنرا در صنعت و تجارت به کار گیرد. ابزارهای اصلی استفاده شده توسط تحقیق در عملیات مدلسازی ریاضی، بهینهسازی، آمار، نظریه گراف، نظریه بازیها، نظریه صف، آنالیز تصمیمگیری و شبیهسازی است. به دلیل ماهیت محاسباتی این شاخه، OR با علوم کامپیوتر پیوند دارد و تحلیلگر تحقیق در عملیات معمولاً از نرمافزارها یا کدهای اختصاصی استفاده میکنند که توسط خودشان یا همکارانشان ایجاد شدهاند. نرمافزارهای تجاری تحقیق در عملیات معمولاً با عنوان ابزارهای حل مساله شناخته میشوند و قابلیت استفاده در نرمافزارها و کدهای خودنوشته را دارا هستند. ویژگی بارز تحقیق در عملیات نگاه کلی آن به سیستمها و بهبود آن است و به جای آنکه بر یک یا چند جزء سیستم تمرکز کند تمام سیستم را مد نظر قرار میدهد. تحلیلگران تحقیق در عملیات معمولاً با مسائل جدیدی مواجه میشوند و باید تشخیص دهند که کدامیک از روشها بیشتر با ساختار سیستم، اهداف بهبود و قیدهای زمانی و توان محاسباتی منطبق است. به همین دلیل (و دلایل دیگر) نقش نیروی انسانی در تحقیق در عملیات حیاتی است. همانند ابزارهای دیگر، تکنیکهای OR به تنهایی قادر به حل مسائل نیستند.
قلمرو تحقیق در عملیات
برخی از نمونههای کاربرد تحقیق در عملیات به شرح زیر است:
مدیریت بهینه حمل و نقل کالا و مواد در شبکههای ارتباطی جادهای، دریایی، هوایی و لولههای انتقال
ارزیابی بهرهوری، کارایی و اثربخشی
برنامهریزی زمانی جلسات مختلف در مدارس، دانشگاهها و کنفرانسها با هدف کاستن از زمانهای تلف شده و افزایش اثربخشی آموزش
تخصیص بهینه نیروهای کاری به مشاغل
بودجهریزی بهینه با هدف استفاده موثر از هزینهها
طراحی ساختار کارخانهها با هدف جریان بهینه مواد و کالاها
ایجاد شبکههای ارتباطی با کمترین هزینه و اطمینان از کیفیت خدمات
مدیریت ترافیک خیابانی و جادهای
طراحی ساختار چیپهای کامپیوتری با هدف کاهش زمان تولید (و بنابراین کاهش هزینهٔ تولید)
مدیریت جریان مواد و کالا در زنجیره تامین
زمانبندی:کارکنان
مراحل تولید
مدیریت پروژه
انتقال دادهها در شبکهها
رویدادهای ورزشی و پوشش تلویزیونی
تحقیق در عملیات به طور گسترده در سازمانها و موسسات دولتی و خصوصی مورد استفاده قرار میگیرد و به دلیل ماهیت آن، تحلیلگران تحقیق در عملیات میتوانند با استفاده از دانش خود در حوزههای تخصصی دیگر وارد شوند.
تاریخچه
از اواسط دهه پنجاه به بعد، همگام با گسترش کاربرد پژوهش در عملیات در نتیجه جنگ جهانی دوم تعاریف متعددی از پژوهش در عملیات توسط انجمنهای تخصصی پژوهش در عملیات و نویسندگان ارائه شدهاست اما هنوز تعریف واحدی از آن وجود ندارد 1- تعریف انجمن پژوهش در عملیات بریتانیای کبیر (ویلکس ،1980) : پژوهش در عملیات عبارتست از کاربرد روشهای علمی در مسائل پیچیده پدید آمده برای هدایت و مدیریت سیستمهای بزرگ شامل انسان، ماشین، مواد و پول، در صنعت، تجارت، دولت و دفاع . رویکرد متمایز پژوهش در عملیات، توسعه مدلی علمی از سیستم به همراه اندازهگیری عواملی مانند شانس و خطر برای پیشگویی و مقایسه پیامدهای تصمیمات، استراتژیها یا کنترلهای جانشین میباشد . هدف، کمک به مدیریت در تعیین سیاستها و اقدامات به صورت علمی است.
کتاب ها
یکی از دروس رشته مهندسی صنایع که کتاب های بسیاری در آن زمینه نوشته شده است درس تحقیق در عملیات می باشد.برای
مراجع
آریانژاد، میربهادرقلی. ۱۳۷۱. برنامهریزی خطی و الگوریتم کارمارکار. تهران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران.
اصغرپور، محمدجواد. ۱۳۷۲. تصمیمگیری و تحقیق عملیات در مدیریت. جلد اول. چاپ هفتم. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
اکاف، آر. ال. ۱۳۷۷. روش علمی: بهینهسازی تصمیمات در پژوهشهای کاربردی. ترجمه منصور شریفی کلویی. تهران: آروین.
مهرگان، محمدرضا. ۱۳۷۸. پژوهش عملیاتی: برنامهریزی خطی و کاربردهای آن. ویرایش سوم. چاپ دهم. تهران: نشر کتاب دانشگاهی.