درجه بندیهای اقامتگاهها مزایایی را به همراه دارد: درجه بندی منتشر شده راههایی را برای پیشرفتها، ارائه راهنما برای امکانات و اطمینان از پاسخگویی استانداردها به انتظارات، ایجاد می‌کند. همچنین درجه‌بندی استانداردها و انگیزه‌هایی برای بالا بردن سطح کیفیت و ایجاد تصویری از اطمینان برای هدفی خاص به وجود می‌آورد.

در جایی که تعداد زیادی از هتل‌های در حال کار وجود دارند، ممکن است مشکلاتی در معرفی یا تغییر یک سیستم بروز کند. بعضی برنامه‌ها استانداردهای اصلاحی یا جبرانی برای املاک موجود و سایر گونه‌های سنتی شامل مهمانخانه‌ها را شامل می‌شوند. (مانند ریوکانس در ژاپن ) سایر ملاحظات عبارتند از:

1. زیرساختهای محلی- نیازهای بنیادی مانند منبع آب تصفیه شده، امکانات بهداشتی که معمولاً اجباریند، در کشورهای در حال توسعه ممکن است نیاز به مشخص کردن آنها باشد.
2. کیفیت کلی- برخی املاک با وجود نداشتن برخی از تسهیلات، ممکن است ویژگیهای قابل توجهی داشته باشند (از لحاظ تاریخی، مکان، کاراکتر). برخی جدولهای ارزیابی بر مبنای امتیاز شکل می‌گیرند.
3. مبنای اصلی- همه جدولها شامل موارد قابل لمس می‌باشند (فضاها، امکانات، مطابقتها، خدمات تأمین شده). جنبه‌های کیفی (نحوه عملکرد، خدمات شخصی) که شامل قضاوتهای شخصی می‌شوند می‌توانند متنوعتر باشند. بعضی جدولها به گونه‌ای هستند که دو نوع امتیاز دارند (کُره)، سایرین یک سیستم مرکب از امتیازات دارند (چین).
4. نیازهای بازار و مکان- خواسته‌های مراجعین از هتل‌های تفریحی با هتل‌های درون شهری متفاوت است. ممکن است استانداردهای متفاوتی ارائه شود. (اتریش)
5. نگهداری- کیفیت هتل بستگی به استانداردهای نظافت، حفاظت و نگهداری آن دارد که می‌تواند به آسایش و امنیت موجود لطمه بزند، ولی ممکن است کنترل آن مشکل باشد.