استاندارد های مسیرهای حرکتی هتل
مسیرهای جابجایی
تأمین یک مسیر باز برای جابجایی داخل ساختمان ضروری است. هر مسیر جابجایی باید عرض لازم برای حرکت افراد با صندلی چرخدار، وسایل کمکی برای حرکت معلولین و یا راه رفتن دو نفر در کنار هم را داشته باشد. علاوه بر اینها باید به فضای لازم برای حرکت و چرخش وسایل کمکی حرکتی توجه کرد. برای مثال در حالیکه ممکن است عرض یک راهرو به اندازه حرکت مستقیم برای صندلی چرخدار مناسب باشد ولی امکان چرخش با آن برای تغییر مسیر وجود نداشته باشد. دسترسیهای درجه1 دارای حداقل عرض مسیر حرکت در داخل ساختمان است. سطوح بالاتر دسترسی با افزایش عرض مسیرها حاصل میشود. استفاده از تضاد رنگی و یا سطوح با پوششهای قابل لمس (برجسته) به همه کمک می کنند تا المانها و مسیرهای مهم را تشخیص دهند و به خصوص برای افرادی که مشکلات بینایی دارند مفید است.
ابعاد و خصوصیات حرکت صندلی چرخدار و سایر وسایل کمکی حرکتی با توجه به افرادی که از آنها استفاده میکنند تنوع پیدا میکند. دسترسیهای درجه 1 دیدگاه محافظه کارانه و حداقلی به امکان مانور و حرکت صندلی چرخدار در حد پاسخگویی به استفاده کنندگان بر روی یک صندلی چرخدار با ابعاد متوسط دارند. برای مثال، حداقل فضای خالی لازم برای جای دادن یک صندلی چرخدار بیحرکت، غیر برقی 760* 1200 میلیمتر است. دسترسیهای درجه های بالاتر با توجه به حرکت پویای افرادی که از صندلی چرخدار یا وسایل کمکی حرکتی دیگری استفاده می کنند، به فضای بیشتری نیاز دارند. استانداردهای درجه 4 با دقت بیشتری تنوع تجهیزات کمکی حرکتی را با توجه به دامنه زیاد توان استفاده کننده آنها، در نظر میگیرد.
اشیا متصل به دیوار (پیش آمده)
ایجاد مسیرهای حرکتی خالی از اشیا پیش آمده (متصل به دیوار) یا آزاد، برای همه کاربران ساختمان مهم است. شیء پیش آمده از دیوار، بالاتر از ارتفاع قابل تشخیص توسط عصا، برای افراد با مشکلات بینایی، یا حتی افراد در حال صحبت (بدون دقت به اطراف)، خطرناک است. سطوح قابل تشخیص اطراف موانع آزاد، برای تمامی افرادی که از مسیر استفاده می کنند مفید است.
رمپها
مسیرهای مقابل دسترسی معلولین، شامل رمپها، پلهها، آسانسورها و یا سایر وسایل بالا برنده در جایی که تغییر تراز سطح وجود دارد، میباشند. رمپها باید خوب طراحی شوند تا ایمنی همه استفاده کنندگان را تضمین کند – کسانی که از صندلی چرخدار استفاده میکنند، کالسکه هل میدهند یا چرخدستی برای حمل بستهها دارند. رمپها با شیب تند (شیب بیشتر از 1 به 12) بالا رفتن را، وقتی که از صندلی چرخدار استفاده میشود مشکل می کنند، خطر بازگشت به عقب را افزایش میدهد.
از شیب عرضی باید اجتناب کرد چرا که باعث افزایش توان مور نیاز برای طی کردن رامپ میشود. جانمایی رمپ نیز برای کارا بودنش مهم است. فضایی در پایین رمپ برای کاهش سرعت افراد پایین آمده از آن لازم است. به طور مشابه، سطوح مسطح در نقاطی در طول رمپهای طولانی امکان کم کردن سرعت و استراحت به افراد می دهد. سطوح زبر (بافت دار)، دستگیره ها و محافظت در لبهها از لحاظ ایمنی نقش مهمی دارند.
پله ها
پله برای بزرگسالان راحت است، ولی ممکن است برای کودکان و سالمندان دشوار باشد. پیشانی بد طراحی شده پله ها، خطر افتادن برای افرادی که مشکلات حرکتی دارند یا از عصا استفاده می کنند، را زیاد می کند. وجود نشانه هایی برای آگاه کردن افرادی که مشکل بینایی دارند از پله هایی که به پایین می روند و ایجاد تضاد رنگی در لبه پله ها بسیار مهم است. تنها در صورتی پلهها میتوانند مطابق این مشخصات نباشند که علاوه بر آن، آسانسور، رمپ یا وسایل دسترسی عمومی دیگری برای ارتباط آن دو سطح وجود داشته باشد.
نرده ها
نرده ها باید خوب و با توجه به طیف وسیع کاربران طراحی شود. یک نرده باید گونه ای طراحی شود که به راحتی برای بزرگسالان و کودکان قابل گرفتن باشد. این مسایل در مورد ارتفاع نرده هم صادق است. امتداد نردهها در بالا و پایین پلهها همراه با استفاده از رنگهای متضاد، راهنمای مهمی برای همه افراد به خصوص افرادی که مشکلات بینایی دارند محسوب می شود و تضمین ایمنی و ثبات در قدمها پیش از بالا رفتن و پایین آمدن از پله ها ایجاد می کند. فضای خالی بین دیوار و نرده نیز ضروری است. این فضا باید مناسب برای دست و بند انگشتها باشد ولی نباید فضا در حدی باشد که در هنگام افتادن یا لغزیدن، دست به داخل آن گیر کند.
سطوح هشدار دهنده قابل تشخیص
سطوح هشدار دهنده قابل تشخیص، برای افرادی که مشکلات بینایی دارند نشانه های مهمی به منظور راحتتر کنار آمدن با محیط اطرافشان به حساب می آیند. این سطوح، افراد با مشکلات بینایی را از خطرهای احتمالی مثل وجود تقاطعها در مسیر یا پله مطلع میسازند. سطوح مناسب شامل تغییر جنس و تضاد رنگی می شوند، اما نباید خطر لغزندگی داشته باشند. سطوح هشدار دهنده قابل تشخیص باید به طور سازگار و هماهنگ در کل ساختمان استفاده شوند.
استانداردهای طراحی
C |
مسیرهای حرکتی |
درجه1 |
درجه2 |
درجه3 |
درجه4 |
C1 |
پوشش کف طبقات و زمین باید محکم، ضدلغزش، ضد خیرگی و عاری از طرحهای شلوغ باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C2 |
تغییر سطح در طول مسیرهای دسترسی معلولین مطابق با ضوابط ذکر شده در جدول 3 باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
خیز عمودی (میلیمتر) |
مشخصات |
6-1 |
می تواند عمودی باشد. |
13-7 |
مایل – اما شیبی تندتر از 1 در 2 (50٪) نداشته باشد. |
بالای 13 |
شیبی تندتر از 1 در 12 (3/8٪) نداشته باشد. |
C |
مسیرهای حرکتی |
درجه1 |
درجه2 |
درجه3 |
درجه4 |
C3 |
شیبهای عرضی در مسیرهای دسترسی معلولین نباید تندتر از 1 در 50 (2٪) باشند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C4 |
در مسیرهای حرکتی معلولین شبکه های فلزی وجود نداشته باشد. یا طول سوراخهای شبکه های فلزی که در مسیر دسترسی معلولین قرار می گیرد عمود بر جهت حرکت باشد و اندازه سوراخها در یک جهت بیش از 13 میلیمتر نباشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C5 |
مسیرهای دسترسی معلولین با فرش و موکت پوشیده نشود. یا فرش یا موکت، دارای پرز یا بافت کوتاه، محکم و هم سطح باشند. ارتفاع پرزها بیش از 13 میلیمتر نباشد.(مطابق با جدول 3) |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C6 |
حداقل عرض مفید 920 میلیمتر در طول مسیرهای دسترسی معلولیت تأمین شود. (یادداشت: عرض مفید ممکن است تا 810 میلیمتر برای تورفتگی های کوتاه تا طول 600 میلیمتر (مانند محل درها) کاهش یابد.) |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C7 |
حداقل عرض مفید 1100 میلیمتر در طول مسیرهای دسترسی تأمین شود. (یادداشت: عرض مفید ممکن است تا 950 میلیمتر برای تورفتگی های کوتاه تا طول 600 میلیمتر (مانند محل درها) برسد.) |
|
|
٭ |
٭ |
C8 |
حداقل عرض مفید 1500 میلیمتر در طول مسیرهای دسترسی معلولین موجود باشد. |
|
|
|
٭ |
C9 |
محدوده های پر رفت و آمد حداقل عرض مفید 1500 میلیمتر را داشته باشند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C10 |
محدوده های پر رفت و آمد حداقل عرض مفید 1830 میلیمتر را داشته باشند. |
|
|
|
٭ |
C11 |
در مسیرهای دسترسی معلولین در جایی که ممکن است نیاز به چرخش باشد، یک فضای مانور حداقل به ابعاد 1500 میلیمتر * 1500 میلیمتر تأمین شود. (مثلاً در راهروهایی که انتهایش بسته است.)
|
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C12 |
در مسیرهای دسترسی معلولین در جایی که ممکن است نیاز به چرخش باشد، دارای یک فضای مانور حداقل به ابعاد 2000 میلیمتر × 2000 میلیمتر تأمین شود. (مثلاً در راهروهایی که انتهایش بسته است) |
|
|
٭ |
٭ |
C13 |
میزان روشنایی در طول مسیرهای دسترسی معلولین حداقل 100 لوکس باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C14 |
حداقل ارتفاع خالص در طول مسیرهای دسترسی معلولین 2030 میلیمتر باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C15 |
حداقل ارتفاع خالص در طول مسیرهای دسترسی معلولین 2100 میلیمتر باشد. |
|
٭ |
٭ |
٭ |
C16 |
هیچ فضایی در مجاورت مسیرهای دسترسی معلولین ارتفاعی کمتر از آنچه در C14 یاC15 مشخص شده است نداشته باشد. یا جایی که ارتفاع در فضاهای پیاده اطراف مسیرهای دسترسی معلولین از آنچه در C14 یا C15 مشخص شده است کمتر است، یک حفاظ یا مانع دیگر که پایین لبه جلوی آن بلندتر از 680 میلیمتر نباشد، قرار داده شود. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C17 |
اشیا متصل به دیوار در مسیرهای دسترسی معلولین نباید پیش آمدگی بیش از 100 میلیمتر داشته باشد. یا اشیا متصل به دیوار در مسیرهای دسترسی که پیش آمدگی بیش از 100 میلیمتر دارند، ارتفاع لبه پایینشان نباید بلندتر از 680 میلیمتر باشد تا با عصا قابل تشخیص باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C18 |
فضاهایی برای استراحت معلولین و توقف بلند مدت صندلی چرخدار در طول مسیرهای حرکتی طولانی در نظر گرفته شود – فاصله این فضاها نباید بیش از 30 متر باشد. |
|
٭ |
٭ |
٭ |
C19 |
کلیدها و سایر ابزار کنترل در ارتفاع 400 تا 1200 میلیمتر از زمین باشد و فضای بازی حداقل به ابعاد 760 × 1370 میلیمتر در مقابل آن پیش بینی شود. (ابزار کنترل در وسط فضای باز قرار داده شود) |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C20 |
کلیدها و سایر ابزار کنترل با استفاده از یک دست و بدون محکم گرفتن، فشار دادن و یا چرخش زیاد مچ قابل استفاده باشند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C21 |
کلیدها و سایر ابزار کنترل با سطحی که بر روی آن قرار گرفتهاند تضاد رنگی داشته باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C22 |
میزان روشنایی در محل کلیدها و سایر ابزار کنترل حداقل 100 لوکس و در جاهایی که نیاز به مطالعه است 200 لوکس باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C |
مسیرهای حرکتی ( رمپ ها) |
درجه1 |
درجه2 |
درجه3 |
درجه4 |
C23 |
شیب رمپها تندتر از 1:12 (3/8٪) نباشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C24 |
شیب رمپها تندتر از 1:20 (5٪) نباشد. |
|
|
٭ |
٭ |
C25 |
حداکثر فاصله افقی بین توقفگاه های رامپها 9000 میلیمتر باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C26 |
شیب جانبی در رامپها تندتر از 1:50 (2٪) نباشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C27 |
عرض رمپ (بین دست اندازها) حداقل 920 میلیمتر باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C28 |
عرض رمپ (بین دست اندازها) حداقل1100- 950 میلیمتر باشد. |
|
|
٭ |
٭ |
C29 |
حداقل ابعاد توقفگاه رمپ ها 1500 میلیمتر (عرض) × 1500 میلیمتر (طول) در بالا و پایین رمپ و در جایی که رمپ تغییر مسیر میدهد باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C30 |
حداقل ابعاد توقفگاه رمپ ها 2000 میلیمتر (عرض) × 2000 میلیمتر (طول) در بالا و پایین رمپ و در جایی که رمپ تغییر مسیر می دهد باشد. |
|
|
|
٭ |
C31 |
سطوح رمپ و توقفگاههایش ثابت، سخت و غیر لغزنده باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C32 |
رمپها در دو طرف خود دستگیره داشته باشند. (برای استانداردهای طراحی مربوط به دستگیرهها به C44-C52مراجعه شود) |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C33 |
سطوح هشداردهنده قابل تشخیص در بالای رمپها، در هرتوقفگاه که ورودی به سیستم رمپ دارد و در توقفگاههایی که طول آنها از 2100 میلیمتر بیشتر است و دستگیره ممتد در طولشان ندارند، پیش بینی شود.پهنای باند سطوح هشداردهنده قابل تشخیص 920-900 میلیمتر باشد و در کل عرض رمپ ادامه یابد.
|
|
|
|
٭ |
C34 |
لبه رمپها و توقفگاههایش با محوطه مجاورش هم سطح در نظر گرفته شود و یا در مجاورت آن دیوار باشد. یا رمپها در کنار، جدولی به ارتفاع حداقل 75 میلیمتر داشته باشند یا مانع و یا نرده ای که لبه پایین آن بیش از 75 میلیمتر از سطح رمپ بالاتر نباشد در نظر گرفته شود. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C35 |
میزان روشنایی رمپها حداقل 50 لوکس باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C |
مسیرهای حرکتی ( نرده) |
درجه1 |
درجه2 |
درجه3 |
درجه4 |
C36 |
پله ها دارای ارتفاع (خیز پله) یک اندازه و کف پله یک اندازه باشند. (یک اندازه در هر سری پلکان) |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C37 |
فاصله دو پله (خیز) باز نباشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C38 |
پلهها لبه پیشامده نداشته باشند. یا لبه پلهها بیش از 38 میلیمتر پیش آمدگی نداشته و قسمت زیرین آنها بریده نباشد (مایل باشد) |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C39 |
لبه پلهها دارای نواری به عرض 40-60 میلیمتر، غیر لغزنده و در تضاد رنگی با کف و ارتفاع پله، در طول پله باشند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C40 |
پلهها دارای نرده های مناسب در دو طرف باشند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C41 |
میزان روشنایی در قسمت لبه پلهها حداقل 100 لوکس باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C42 |
پلهها به عنوان خروجی اضطراری مطرح نشده باشد. یا در صورتیکه پله ها برای خروج اضطراری استفاده میشوند، پلهها با علائمی که قابل لمس نیز هستند به عنوان مسیر خروجی مشخص شوند. (رجوع کنید به بخش M برای استانداردهای طراحی علائم قابل دسترسی برای معلولین) |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C43 |
پله ها در محفظه بسته قرار گیرند. یا دسترسی به پلکانها در طبقات، یا جایی که الگوی پله تغییر می کند و یا در پاگردهای با بیش از 2100 میلیمتر طول، لازم است سطوح هشدار دهنده و قابل تشخیص تأمین شوند. سطوح قابل تشخیص از عمق یک کف پله عقبتر در بالای پلهها شروع شوند، دارای عمق 920-900 میلیمتر، و طول کامل کف پله را میپوشاند. ( به C53– C56 مراجعه شود برای استانداردهای سطوح قابل تشخیص برای پله) |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C44 |
نردهها دارای مقطع دایره با قطر خارجی 30-40 میلیمتر و یا شکلی معادل آن، قابل گرفتن در دست باشند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C45 |
نردهها فاقد هر گونه المان تیز یا زبر باشند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C46 |
نردهها دارای سطح ممتد قابل دست گرفتن بدون قطع شدن با میله پایه یا هر گونه ساختار دیگر که مانع دست گرفتن باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C47 |
نردهها با دیوار یا سطح مجاورشان 35-45 میلیمتر فاصله داشته باشند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C48 |
نردهها توکار (عقب نشسته دردیوار) نباشند. یا تو نشستگیها که نرده در آنها واقع شدهاند، حداقل 450 میلیمتر بالاتر از نرده امتداد یابند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C49 |
نردهها با پس زمینه شان تضاد رنگی داشته باشند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C50 |
نردهها در انتها با چرخیدن به سمت دیوار، به سمت پایه شان یا به سمت زمین بدون ایجاد خطر تمام شود. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C51 |
بالای نردهها در ارتفاع 860-920 میلیمتر؛ بالاتر از لبه جلویی پلهها، بالاتر از سطح رمپ، و بالاتر از سطح کف قرار گیرند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C52 |
نرده ها ممتد باشند. یا جایی که نردهها ممتد نیستند در بالا یا پایین پله یا رمپ، موازی با سطح زمین تا 300 میلیمتر امتداد یابند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C |
مسیرهای حرکتی ( هشدارهای قابل تشخیص) |
درجه1 |
درجه2 |
درجه3 |
درجه4 |
C53 |
سطوح قابل تشخیص مستحکم و غیر لغزنده باشند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C54 |
سطوح هشداردهنده قابل تشخیص برای پله ها و رمپها تشکیل شدهاند از شیارهای عمود بر جهت حرکت، یا سطح بافت دار دیگری که توسط افرادی که از عصا استفاده می کنند قابل تشخیص باشد. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C55 |
سطوح هشدار دهنده قابل تشخیص دارای رنگ متضاد با سطوح مجاور باشند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C56 |
سطوح هشدار دهنده قابل تشخیص نباید خطرات حرکتی ایجاد کنند. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C |
مسیرهای حرکتی (خلاصه) |
درجه1 |
درجه2 |
درجه3 |
درجه4 |
C57 |
راههای قابل دسترسی معلولین بایستی برای ارتباط با همه امکانات عمومی در طبقه ورودی یک مجموعه، و بین طبقات توسط رمپها، آسانسورها، پله های برقی یا سطوح شیبدار متحرک تأمین شود. |
٭ |
٭ |
٭ |
٭ |
C58 |
مسیرهای قابل دسترسی معلولین برای ارتباط با همه امکانات عمومی فراهم شود. |
|
٭ |
٭ |
٭ |