مشکلی که صاحب این قلم با آن روبروست،میزبانی از دو شخصیت نامدار در خانه ی گمنام و بیرونق مقاله ی خویش است.کمی بضاعت میزبان و شکوه دو میهمان،پذیرایی را دشوار کرده است،آنهم میهمانانی سحر کار که شنیدن گفتارشان تاب از کف میرباید و اختیار از قلم.رویاروی دیدن دو چهره هنری ایران،که به ظاهر شباهتی ندارند،مجلس پر هیجانی به وجود آورده است:یکی موسیقی ایران با اکنونی پر جنبوجوش، گذشتهاش ناروشن و آینده ی امیدبخش،و دیگری معماری ایران با گذشتهای پر بار و آیندهای یکسره تاریک.موسیقی ایران سرزنده به نظر میآید.او دیگر با مسأله ماندگاری روبرو نیست،بلکه برای چگونه ماندن مبارزه میکند؛اما معماری ایران چهرهای گرفته دارد،زیرا امیدی به ماندن ندارد. چون نقلی نیست،میزبان باب سخن را با نقل داستانی میگشاید تا فضایی دلپذیر برای گفتوگو فراهم شود
[download id=”76249″]