او فارغالتحصیل رشته معماری از ایتالیا است که از سال ۱۹۸۶به فعالیتهای پژوهشی و حرفهای در ایتالیا و سپس در ایران اشتغال داشته است.
افشارنادری از سال ۱۳۷۲ به مدت ۷ سال در دانشگاه آزاد تدریس کرده و به مدت ۳ سال سمینارهای آزاد متدولوژی طراحی معماری را برگزار کرده است.
عضو هیئت مدیره موسسه معمارنشر، نگارش کتابهای نهادهای عمومی در شهرهای اسلامی و معماری ایران (با همکاری نصرالله کسرائیان) و چاپ حدود هشتاد مقاله در زمینههای نقد و تئوری معماری از جمله فعالیتهای او هستند.
از میان کارهای او میتوان به مدیریت پرژه سفارت ایران در برزیل، طرح و مدیریت پروژه دفاتر مرکزی کمپانی شل در تهران و مدیریت مطالعات مقدماتی پروژه سفارت ایتالیا در تهران اشاره کرد.
همچنین انجام پروژههای متعدد پژوهشی برای وزارت مسکن و شهرسازی، شهرداری تهران و تبریز و سازمان میراثفرهنگی کشور از دیگر کارهای افشار نادری به شمار میآیند.
این هنرمند معمار عقیده دارد:”معماری، انتظامی است با طبیعتی پیچیده که مباحث مختلف از فلسفه و جامعهشناسی تا ریاضیات و تکنولوژی در آن مطرح هستند.
معماری به دلیل ارتباط مستقیم با زندگی عینی انسانها، مملو از عناصر و فضاهایی است که دارای معنای عمیق فرهنگی و القا کننده احساساتی بسیار قوی است.
معماری بحث طراحی فرم است و نیازمند آن است که بین تأثیرات لحظهای حسی و ادراک پایدار فضای هستی، تعادل برقرار کند.
معماری هنر به نظم آوردن فضا است”.