پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
فهرست مطالب
عنوان صفحه
مقدمه 1
بخش اول : تعاریف و مفاهیم
فصل اول :معنای لغوی تبعید 2
فصل دوم :معنای اصطلاحی تبعید 2
فصل سوم :تعریف حقوقی تبعید 3
بخش دوم :ماهیت تبعید در قانون مجازات اسلامی ایران
فصل اول : ماهیت تبعید به لحاظ مجازات یا اقدام تامینی بودن 4
فصل دوم : ماهیت تبعید به لحاظ حدی و تعزیزی یا بازدارنده بودن 6
فصل سوم : ماهیت تبعید به لحاظ قانونی بودن 10
بخش سوم:تبدیل تبعید به حبس
فصل اول : حبس در تبعید 20
فصل دوم : بررسی مجازات نفی بلد و حبس تبعیدی در محل تبعید 22
فصل سوم : بررسی تبعید به عنوان کیفر اصلی و تکمیلی در قانون مجازات اسلامی 24
بخش چهارم : بررسی تبعید از دیدگاه فقها
فصل اول : کاربرد تبعید در متون فقهی 27
فصل دوم : نظر فقهای شیعه و سنی 29
فصل سوم : مصادیق تبعید در قرآن 29
نتیجه گیری 32
منابع و مآخذ 35
مقدمه :
فقها از تبعید برداشت های متفاوتی دارند: دور کردن، حبس کردن، غرق کردن، نابود کردن که با لحاظ قانون ایران، تبعید محلی تحت نظارت مقید به محدودیت های خاصی است. از آنجا که شارع مقدس خصوصیاتی برای محل تبعید بیان نکرده است حدود آن بستگی به عرف و نظر حاکم دارد، لذا تبعیدگاه و انضباط آن مذکور در ماده 5 قانون اقدامات تامینی و تربیتی نسخ نشده و می تواند مورد توجه باشد. در صورتی که مجرم به انواع مجازات ها محکوم شود، تبعید بعد از اجرای دیگر مجازات ها قابل اجرا است. قاضی تنها بعد از شروع به اجرای حکم و عدم تمکین محکوم به ادامه تحمل تبعید، مجاز است که مجازات تبعید را به یکی از مجازات های زندان یا جزای نقدی تبدیل کند. میزان این مجازات ها در قانون معین نشده است که از این جهت مخالف اصل قانونی بودن مجازات هاست ولی می-تواند در راستای اصل فردی کردن مجازات ها توصیف شود. ماهیت تبعید و چگونگی تعیین میزان مجازات های جایگزین و خصوصیات تبعید مهم ترین مباحث این تحقیق هستند.
بخش اول : تعاریف و مفاهیم
فصل اول :معنای لغوی تبعید
تبعید، از ریشه «ب ـ ع ـ د» و در لغت به معنای دور کردن است. تبعید در لغت به معنای دور کردن، راندن (از شهر و جائی) و نفی بلد می‌باشد.[1]
فصل دوم :معنای اصطلاحی تبعید
این واژه در زبان فارسی در اصطلاح فقه و حقوق عبارت است از بیرون کردن مجرم از محل ارتکاب جرم یا اقامت‌گاه وی و به تعبیر دیگر، مجازاتی است که به موجب آن فرد مجرم از اقامت در وطن و شهر خود ممنوع شده، برای مدتی معین به سکونت در محلی دیگر محکوم گردد. تبعید در اصطلاح یعنی بیرون راندن کسی از شهر یا آبادی معین به نقطۀ دیگر از کشور است که غالباً به صورت اقامت اجباری در نقطۀ معین یا ممنوعیت از اقامت در محل معین اعمال می‌‌‌‌‌‌گردد.[2]
اجبار کردن شخصی توسط یک حکومت برای زندگی در یک محل خاص را تبعید می‌نامند. در زمان تبعید شخص باید خود را به طور دائم به مقامات تعیین شده معرفی کند و نباید در تمام مدت زمان تبعید اقدام به ترک محل تبعید نماید
تبعیدگاه؛ مرکز یا مؤسس‌های است که از طرف دولت به منظور نگهداری مجرمین به‌عادت یا افراد شرور تأسیس گردیده است.
فایل ورد 35 صفحه ای