اجرای انواع قرنیز و ازاره
سایبان بالای پنجره ها یا درهای ساختمان را در اصطلاح بنایی، قرنیز می گویند. به قسمت پایین دیوار که آن را با سنگ، سیمان و … می پوشانند و از قسمت های دیگر متمایز باشد، ازاره می گویند.
جلوگیری از نفوذ آب باران و برف به دیوارها و در نتیجه محافظت از آن ها به عنوان وظیفه اصلی قرنیز و ازاره محسوب می شود.
انواع قرنیز و ازاره
مصالح تشکیل دهنده قرنیز و ازاره باید در مقابل باران، برف و ضربه های احتمالی دارای مقاومت کافی باشد. برای ساخت قرنیز می توان از بتن، سنگ، آجر، موزاییک، فایبرگلاس، انواع ورق های گالوانیزه، آلومینیوم، سفال و چوب استفاده نمود. مصالح مورد مصرف در ازاره معمولا سنگ، چوب، موزاییک و فایبرگلاس است.
قرنیز چوبی
طریقه اجرای چند نوع قرنیز
– اجرای قرنیز بتنی دست انداز پشت بام و دیوار حیاط
حداقل ضخامت قرنیز بتنی روی دیوار ۴ سانتی متر با شیب حداقل ۵ درصد به صورت یک طرفه و دو طرفه ساخته می شود. سیمان مورد مصرف در هر متر مکعب بتن ۲۵۰ کیلو گرم است. برای جلوگیری از نفوذ آب باید در لبه آن یک آب چکان مثلثی یا نیم دایره ایجاد نمود. آب چکان های مثلثینسبت به آب چکان های نیم دایره مناسب تر می باشند. برای ساخت قرنیز بتنی باید از قالب چوبی یا نبشی فلزی استفاده نمود.
قالب ها را با استفاده از آجر و گچ، در کنار دیوار نگه می دارند. برای اجرای آب چکان، باید در کف قالب از تخته های مثلثی شکل یا نیم دایره استفاده نمود. پس از بتن ریزی درون قالب، باید بتن را متراکم نمود.
پس از خودگیری کامل بتن، قالب را باز می کنند و با استفاده از تخته ماله، یک لایه اندود پودر و خاک سنگ و سیمان بر روی آن می کشند.
قرنیز
– اجرای قرنیز سنگی دیوار حیاط و جان پناه پشت بام
برای نصب سنگ پلاک بر روی دیوار باید ضخامت ملات ماسه سیمان مصرفی برابر ۲۰ سانتی متر باشد. برای اینکه سنگ با ملات دارای درگیری بیشتر شود باید در پشت سنگ، شیارهایی ایجاد نمود. ضخامت سنگ در لبه، ۵ سانتی متر و شیب آن حداقل ۳ درصد است. با استفاده از دستگاه فرزدر زیر قرنیز، شیار آب چکان اجرا می شود. سنگ مصرفی باید در برابر مواد محلول در آب باران و برف، همچنین در برابر گرما و سرمای شدید و نوسانات دمایی منطقه مقاوم باشد.
– اجرای قرنیز آجری روی دیوار
در دیوارهایی که دارای نمای آجری هستند می توان قرنیز آجری را اجرا نمود. آجرهای مصرفی باید مرغوب بوده و کاملا پخته باشند. شیب مناسببرای هدایت آب ۱۰ درصد است. این نوع قرنیز باید حدود ۵ تا ۶ سانتی متر نسبت به دیوار پیش آمدگی داشته باشد.
قرنیز
– اجرای قرنیز با ورق های فلزی روی دیوارها
۱- بر روی دیوار یک قشر ملات به ضخامت ۴ سانتی متر می کشند.
۲- تکه های چوب را به شکل هرم ناقص در ملات به صورت غوطه ای قرار می دهند. فواصل میان چوب ها از یکدیگر بین ۵۰ تا ۶۰ سانتی متر در نظر گرفته می شود.
۳- تسمه های آهنی خم داده شده به عرض ۲ تا ۳ میلی متر را به وسیله پیچ به چوب های داخل ملات محکم می کنند.
۴- ورق های فلزی گالوانیزه خم داده شده به ضخامت ۰٫۶ و ۰٫۷۵ میلی متر را به تسمه ها متصل می کنند.
– اجرای قرنیز کف پنجره
برای قرنیز کف پنجره می توان از بتن، سنگ، آجر یا ورق فلزی استفاده نمود. شیب قرنیز خارجی کف پنجره برابر ۳ درصد در نظر گرفته می شود که نسبت به دیوار باید ۵ سانتی متر دارای پیش آمدگی باشد. حداقل سیمان مورد مصرف در قرنیزهای بتنی در هر متر مکعب برابر ۲۵۰ کیلوگرم است. برای قرنیز چوبی از قالب بتنی یا نبشی فلزی استفاده می شود که آن را به وسیله آجر و گچ دستی به دیوار می چسبانند. پس از بتن ریزی درون قالب، آن را به آرامی می کوبند تا کاملا متراکم گردد. پس از خودگیری بتن، قالب ها را باز می کنند و بر روی بتن یک لایه ملات پودر و خاک سنگ و سیمان می کشند.
– اجرای قرنیز بالای پنجره
قرنیز بالای پنجره دارای شیب یک طرفه به عرض ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر و ضخامت ۸ سانتی متر به علت اینکه قسمت بالای پنجره تحت کشش و قسمت پایین آن تحت فشار است، لذا در قسمت بالای قرنیز برای افزایش مقاومت کششی آن از چند میلگرد استفاده می شود.
نصب ازاره چوبی پای دیوار و روش نصب آن ها
در ابتدا باید در پای دیوار یک لایه اندود مایه سیمان لیسه ای کشید. پس از خشک شدن ملات، پس از خشک شدن ملات، با استفاده از پیچ و رولپلاک ازاره چوبی را به دیوار متصل می کنند. برای اینکه گل پیچ ها در نمای کار به چشم نخورد، باید سوارخ ها را به صورت توگرد ایجاد کرد و پس از نصب ازاره به دیوار به وسیله پیچ، سوراخ ها را با بتونه پر کرد. پس از سنباده زدن بر روی چوب رنگ زده می شود.
ازاره سنگی
– اجرای ازاره در پای دیوارهای خارجی
در قسمت خارجی دیوار در محل اتصال به کف، به دلیل تماس مستقیم با آب باران، برف، رطوبت کف و احتمال ضربه باید از مصالحی با مقاومت بیشتر مانند پلاک های سنگی یا بتنی یا سنگ های قواره استفاده نمود. حداقل ارتفاع آن ۳۰ سانتی متر است که به مقدار بارندگی و میزان رطوبت منطقه بستگی دارد. حداقل ضخامت پلاک های سنگی برابر ۳ سانتی متر در نظر گرفته می شود.