مسجد جامع سمنان:
معماری:
1- ستونهای گرد و قطور آن نشان دهنده تعلق آن به شیوه خراسانی است.
2- ایوانهای این مسجد بسیار بزرگ است، که این خصوصیت یعنی بزرگی بیتناسب ایوان، از ویژگیهای این شیوه است.
3- ساختمان این مسجد از الگوی شبستان ستوندار پیروی می کند.
4- ساختمان محوری دارد که از محراب می گذرد.
5- منار آن مربوط به دوره سلجوقی است (شیوهرازی) و آجرکاری منار آشکارا با شیوه خراسانی متفاوت است، یعنی ظریفتر شده.
سازه:
1- گنبد پَخ و یک پوسته دارد که احتمالاً قبلاً دو پوسته بوده است.
2- تاغ کجاوه در آن بکار رفته است.
3- نیم گنبد ایوان ترکین است و گوشه سازی شکنج دارد.
آرایه:
1- نمای آجرکاری دارد (شیوه آذری).