بیوگرافی سید هادی میرمیران

سید هادی میرمیران

مهندس سید هادی میرمیران (۲۳ اسفند ۱۳۲۳، قزوین – ۲۹ فروردین ۱۳۸۵ برلین) استاد دانشگاه و معمار ایرانی بود.

زندگی :

سید هادی میرمیران در ۲۳ اسفند ۱۳۲۳ در شهر قزوین به دنیا آمد. تحصیلات خود را در رشته مهندسی معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به انجام رساند و با ارزشیابی عالی فارغ‌التحصیل شد. از سال ۱۳۴۳ تا سال ۱۳۵۷ در دفتر فنی شرکت ملی فولاد ایران مشغول به کار گردید. پس از انقلاب از سال ۱۳۵۸ با عنوان مدیر طراحی در شرکت خانه‌سازی ایران (اصفهان) به طراحی پروژه‌های شهرسازی پرداخت. در سال ۱۳۶۴ به همراه گروهی از همکارانش شرکت مهندسان مشاور نقش جهان-پارس را تاسیس نمود و تا واپسین روزهای حیات در این شرکت مشغول به کار بود.

وی در شامگاه ۲۹ فروردین ۱۳۸۵ پس از یک دوره ده ساله نبرد با بیماری سرطان، درگذشت.

سخنان دیگران

• علیرضا قهاری رئیس انجمن مفاخر ایران: انتخاب اصفهان به عنوان پایتخت دائمی فرهنگی ایران و نیز تأسیس موزه ملی معماری، دو پیشنهاد اساسی و مهم میرمیران در روزهای پایان حیاتش بوده است. او به جمعیت، انجمن، شهر و استان خاصی تعلق ندارد، بلکه یک معمار ملی است، با ایده‌های شرقی و پشتوانه باشکوه معماری فاخر و اصیل ایرانی.

هادی میرمیران به نظر ایرج اعتصام سرآغاز نسل جدید معماری ایران است، در کشوری که سنت معماری غنی و دیرینه دارد، سنتی که میرمیران آن را عمیقا می‌شناسد و به آن عشق می‌ورزد ولی هرگز حاضر به تقلید سطحی و شکلی گذشته آن نسیت بلکه با تمام وجود خصوصیات را حس می‌کند و به آن بها می‌دهد که خواه ناخواه در محصولات معماری آن منعکس شده و خواهد شد.

مهمترین ویژگی‌ها در آثار میرمیران

• حفظ روح معماری کهن ایران با روش‌های نوین طراحی.

• توجه و تأکید بر «زمینه» و «تاریخ»، با هدف احیای فرهنگ ایرانی ـ اسلامی

• ایجاد پیوند و بهره‌گیری از میراث گذشته حرکتی مستمر از «صورت» به «معنی»، یا از «فرم» به «مفهوم»

• رهایی از قید «فرمها و الگوها»ی گذشته

• توجه و تأکید بر «فضا» به عنوان جوهر اصلی و مهمترین موضوع معماری

• تکیه بر الگوها و فرمهای تاریخی

 

رویکرد شکلی معماری هادی میر میران

آثار معماری میر میران را می‌توان در سه گرایش شکلی دسته بندی کرد:

۱. استفاده از دیاگرام فرم، آثار معماری میر میران در پروژه‌های ابتدای دههٔ هفتاد خورشیدی، از این روش در طراحی کارهای معماری خود استفاده کرده است. در این روش، او با انتخاب دیاگرام فرم یک اثر معماری، طراحی را آغاز کرده _ یا به تعبیر بهرام شیردل، معماری را از معماری شروع می‌کند_ و در روند طراحی، گاهی پروژه تا آخر تحت تأثیر همان دیاگرام اولیه باقی مانده و گاهی دچار تغییرات شگرفی شده است مانند پروژه یکتابخانهٔ ملی ایران(۱۳۷۳).

طرح کتابخانه ملی ایران

۲. استفاده از دیاگرام فرم اثار هنری و طبیعت، در این مرحله میر میران با استفاده از فرم‌های موجود در طبیعت یا آثار هنری موجود شروع به طراحی کرده اما، در روند طراحی، کاملاً از آنها فاصله گرفته و به پروژه‌ای با دیاگرام متفاوت دست می‌یابد. او در پروژه ی موزهٔ ملی آب ایران(۱۳۷۴) از خواص شکلی دو عنصر آب و خاک استفاده می‌کند و در پروژهٔ بانک توسعه صادرات ایران (۱۳۷۶) از فرم مکعبی شکل استفاده کرده که شکافی در آن قرار دارد و یاد آور فرم گاو صندوقی است که درش اندکی باز مانده است.

طرح موزه ملی آب ایران

۳. استفاده از دیاگرام دو فرم و فضای بینابین این دیاگرام را می‌توان در آثار گذشتهٔ میرمیران هم مشاهده کرد، اما در چند پروژهٔ متأخر نقش اساسی را در ساماندهی پروژه‌ها به عهده می‌گیرد. خصوصیت اصلی این فضای بینابین ترکیب شدن با فضاهای عمومی و شهری است. مانند پروژهٔ کانون وکلای دادگستری تهران(۱۳۸۰_۱۳۷۴)از جمله آثاری است که در آن از دیاگرام دو فرم و فضای بینابین استفاده شده است.

ساختمان کانون وکلای دادگستری تهران

 

آثار میرمیران :

او چهار دهه فعالیت حرفه‌ای کرد. از میان آثار وی می‌توان به طراحی شهر جدید بهارستان در اصفهان، ساختمان کانون وکلای دادگستری مرکز، ساختمان کنسولگری ایران در فرانکفورت، ساختمان مرکزی بانک توسعه صادرات ایران، ساختمان مجموعه ورزشی رفسنجان، طرح ساختمان کتابخانه ملی ایران (اجرا نشده)، طرح ساختمان فرهنگستان‌های ایران (اجرا نشده) و طرح ساختمان موزه ملی آب (اجرا نشده) اشاره کرد. از مهمترین ویژگی‌های او حفظ پیوستار و روح معماری کهن ایران با روش‌های نوین طراحی بود.

ساختمان سرکنسول گری ایران در فرانکفورت

ساختمان مرکزی بانک توسعه صادرات ایران

طرح مجتمع مسکونی ایل گلی تبریز– ۱۹۹۳

[[زمین این مجتمع مسکونی را در جنوب شرقی شهر تبریز و در شمال غربی باغ ملی ایل بیگی واقع شده است . . در طراحی این مجموعه مسکونی کوشش شده است که از امکانات متناسب دید و منظر طبیعی و حضور باغ ملی ایل گلی که در مجاورت آن قرار دارد استفاده شود. در این مجتمع مسکونی که به صورت آپارتمانی است واحدهای مسکونی یک تا چهار خوابه، مراکز اداری و خدماتی، فروشگاهها و سالن اجتماعات طراحی شده است. الگوی اصلی طراحی مجموعه استقرار واحدهای مسکونی در اطراف یک فضای باز مرکزی، هم محور با باغ ایل گلی است. این فضای باز به صورت صفه‌ای در نظر گرفته شده است که در زیر آن مراکز خدماتی و سرویس مجموعه قرار گرفته است و دیدی عالی بر تمامی شهر تبریز را دارد. واحدهای مسکونی به صورت دو نوار ساختمانی و طبقه در اضلاع این فضا قرار گرفته و در میان آنها یک برج پانزده طبقه پیش بینی شده است که دید عالی به شهر تبریز و مجموعه استخر ایل گلی دارد. در دل این برج یک گشادگی وسیع در نظر گرفته شده که دید به تبریز را از روی صفحه امکان‌پذیر سازد. کل زیربنای این مجموعه ۱۷۵ هزار هکتار متر مربع است که ۷۲ درصد به مسکونی و بقیه به فضاهای کمکی دیگر از قبیل خدمات، ارتباطات، پارکینگ و جز آن اختصاص یافته است.]]

طرح شهر جدید بهارستان – ۱۹۹۳

[[ بهارستان اولین شهر جدید پس از انقلاب اسلامی و یکی از بزرگترین شهرهای جدید کشور که بعنوان یکی از موفق ترین پروژه‌های بزرگ مسکونی در بین شهرهای جدید کشور مطرح است.

موقعیت شهر جدید بهارستان در فاصله ۱۵کیلومتری جنوب اصفهان و در محورشرقی جاده اصفهان – شیراز قرارگرفته است.

ویژگی‌های شهری کاربری‌های در نظر گرفته شده برای شهر مساجد، کتابخانه، سینما، مراکز تاریخی، مراکز ورزشی، بانک‌ها، ایستگاه آتش‌نشانی، بوستان‌ها، مرکز انتظامی، مراکز درمانی، داروخانه‌ها، دکه‌های روزنامه فروشی، نانوایی‌ها، پمپ بنزین‌ها، نمایندگی‌های خودرو، پمپ بنزین‌ها، نمایندگی‌های خودرو، سازمان‌های دولتی، دانشگاهها، مدارس، مسیرهای ایاب و ذهاب به شهر اصفهان.

امکانات آموزشی و تفریحی این شهر دارای چند کتابخانه، سه دانشگاه و چند مدرسه در مقاطع دبستان، راهنمایی و دبیرستان، یک بوستان در دامنه کوه و یک دریاچه مصنوعی بنام دریاچه زیتون در این شهر وجود دارد. معضلات شهر نبود بیمارستان، با توجه به جمعیت زیاد این شهر، آسفالت خراب این شهر، کمبود وسایل نقلیه در فازهای ۲ و ۳، ساخته نشدن محور میانی، نداشتن قبرستان، نداشتن سینما و تئاتر، کمبود فضای سبز و نبود پارک و تفریحگاه در فاز ۲ و 3]]

مجموعه ورزشی رفسنجان – ۱۹۹۴

مجموعه ورزشی رفسنجان یکی از سه ساختمان مجتمع فرهنگی، ورزشی رفسنجان است. بنا دارای دو بخش اصلی است: استخرهای سرپوشیده و روباز و سالنهای ورزشی. بافت به هم پیوسته و کویری رفسنجان عناصری مانند حیاط مرکزی، اب انبار و یخچال را در خود جای می‌دهد. دستمایه اصلی طرح مجموعه فرهنگی – ورزشی با الهام از کالبد یکی از بناهای شاخص معماری سنتی منطقه در حومه رفسنجان شکل یافته است. این بنا که یکی از یخچال‌های قدیمی رفسنجان است با تدابیر معماری که شکل و کارکرد نوینی برای آن ایجاد کرده و به شکل حاضر در آمده است.

کالبد مجموعه از دو قسمت متمایز تشکیل شده است: • بخش غیر شفاف و بخش شفاف. • بخش غیر شفاف که برگرفته از مخازن گنبدی شکل یخچال است، حجمی به شکل مخروط ناقص دارد و بخش شفاف که تداعی دیواره بلند یخچال را دارد با پوشش مورب کاملا شفاف است، تضاد این دو بخش در کالبد بنا از ویژگیهای اصلی معماری آن است. پیوند دهنده این دو بخش دیواره و مخروط، ورودی و فضای اصلی تقسیم مجموعه است. دو جلوه خارجی متضاد درون را به هم متصل و با هم یکپارچه می‌کند و دیوار بلند و کشیده تکیه گاه سقف استخر پس از ایفای نقش مفهومی خود در تکمیل معماری، از مرکز مخروط شروع می‌شود و با گسترش چادری بزرگ وشفاف بر روی زمین، بازوی خود را در پاسخ انحنای مخروط خم می‌کند و می‌بندد نکته درخورد توجه اینکه تنوع فضاهای مورد نیاز مانند سونای خشک و بخار، اتاق ماساژ، بدنسازی، رختکنها، دوشها وسرویسها، انبار، موتورخانه و تصفیه خانه در زیرزمین، بوفه، فروشگاه، جایگاه تماشاچیان، اتاق مربی، و قسمت اداری در همکف و رستوران در نیم طبقه‌ای مشرف به استخر فضای کلی و خالصی را که از ترکیب یک دیوار بلند و طویل با یک مخروط حاصل شده است مخدوش نکرده‌اند. سادگی بیرونی بنا در کل فضای درونی و در تقسیمات بسیار متنوع آن نیز تبلور یافته و حضور متشخصی را معرفی و عرضه می‌کند

 

برخی از اثار :

:: طرح توسعه مجموعه حرم مطهر حضرت معصومه (س) – [قم – 1999] – [طراحی های شهری]

:: طرح احیای منطقه تاریخی تبریز – [تبریز – 1995] – [طراحی های شهری]

:: طرح احیای منطقه تاریخی-فرهنگی شیراز – [شیراز – 1993] – [طراحی های شهری]

:: طرح بهسازی و نوسازی مجموعه میدان کهنه و مسجد جامع عتیق اصفهان – [اصفهان – 1991] – [طراحی های شهری]

:: طرح بدنه شرقی چهارباغ اصفهان – [اصفهان – 1989] – [طراحی های شهری]

:: طرح مجتمع مسکونی ایل گلی تبریز – [تبریز – 1993] – [طرح های مجتمع های مسکونی]

:: طرح مجتمع مسکونی غرب تهران – [تهران – 1992] – [طرح های مجتمع های مسکونی]

:: مرکز هماهنگیهای فناوریهای ریاست جمهوری – [تهران – 2001] – [طرح های معماری]

:: سر کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در فرانکفورت – [آلمان – 2000] – [طرح های معماری]

:: سفارت جمهوری اسلامی ایران در بانکوک – [ – 1999] – [طرح های معماری]

:: ساختمان مرکزی صنعت نفت ایران – [تهران – 1998] – [طرح های معماری]

:: طرح کتابخانه ملی ژاپن – کانسای کان – [ژاپن – 1996] – [طرح های معماری]

:: طرح مجتمع مرکزی وزارت نیرو – [تهران – 1996] – [طرح های معماری]

:: طرح ساختمان استانداری تهران – [تهران – 1996] – [طرح های معماری]

:: طرح موزه ملی آب ایران – [تهران – 1995] – [طرح های معماری]

:: طرح فرهنگستانهای جمهوری اسلامی ایران – [تهران – 1995] – [طرح های معماری]

:: طرح ساختمان کتابخانه ملی ایران – [تهران – 1995] – [طرح های معماری]

:: طرح ساختمان کانون وکلای دادگستری مرکز – [تهران – 1995] – [طرح های معماری]

:: طرح مجموعه ورزشی رفسنجان – [رفسنجان – 1994] – [طرح های معماری]

:: طرح موزه مرکز اسناد ریاست جمهوری رفسنجان – [رفسنجان – 1994] – [طرح های معماری]

:: طرح آماده سازی 200 هکتار اراضی سپاهان شهر – [اصفهان – 1994] – [طرحهای آماده سازی]

:: طرح آماده سازی 380 هکتار اراضی شهر جدید بهارستان – [تهران – 1992] – [طرحهای آماده سازی]

:: طرح آماده سازی برزن C پولادشهر – [اصفهان – 1990] – [طرحهای آماده سازی]

:: طرح آماده سازی 550 هکتار اراضی منطقه مرکزی شهر جدید بهارستان – [تهران – 1900] – [طرحهای آماده سازی]

:: طرح توسعه و احیای منطقه شرق اصفهان (تامشا) – [اصفهان – 1996] – [طرحهای شهرسازی]

:: طرح احیای مجموعه کریمخانی شیراز – [شیراز – 1994] – [طرحهای شهرسازی]

:: طرح شهر جدید پولادشهر – [اصفهان – 1994] – [طرحهای شهرسازی]

:: طرح شهر جدید بهارستان – [تهران – 1993] – [طرحهای شهرسازی]

:: طرح جامع منطقه اصفهان – [اصفهان – 1991] – [طرحهای شهرسازی]

:: طرح جامع شهر اصفهان – [اصفهان – 1991] – [طرحهای شهرسازی]

:: طرح جامع (راهبردی) خرمشهر – [خوزستان – 1990] – [طرحهای شهرسازی]

:: طرح جامع شهر شیراز – [شیراز – 1989] – [طرحهای شهرسازی]

پیشینه آموزشی :

• مدرس مدعو معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران، ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۵
• مدرس مدعو معماری، دانشکده معماری، دانشگاه علم و صنعت ایران، ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۵
• مدرس مدعو معماری، دانشکده معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز و همدان از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵

افتخارات :

•مشاور برگزیده وزارت مسکن و شهرسازی بعنوان “بهترین مشاور شهرسازی”- ۱۳۷۰

• جایزه اول در مسابقه شرکت خانه سازی ایران برای ” مجتمع ایل گلی تبریز”- ۱۳۷۱

• مقام اول (جایزه آبادی) در مسابقه برگزار شده توسط مرکز مطالعات و پژوهشهای معماری و شهرسازی برای”طرح لحیاء مجموعه کریمخانی شیراز” -۱۳۷۲

• مقام اول در مسابقه برگزار شده توسط مرکز مطالعات و پژوهشهای معماری و شهرسازی ایران برای ” طرح آماده‌سازی اراضی شهر جدید بهارستان”-۱۳۷۲

• جایزه نخست و مقام اول در مسابقه فرهنگستانهای جمهوری ایلامی ایران- ۱۳۷۳

• جایزه نخست و مقام اول برای طرح موزه مرکز اسناد ریاست جمهوری، رفسنجان-۱۳۷۳

• جایزه نخست و مقام اول در مسابقه طراحی بدنه شرقی چهار باغ اصفهان-۱۳۷۴

• جایزه دوم در مسابقه طرح ساختمان کتابخانه ملی ایران- ۱۳۷۴

• تقدیر نامه افتخار (HONORABLE MENTION) بعنوان طرح برگزیده در مسابقه بین‌المللی برای طرح کتابخانه ملی شورای شهر کانسای- کان ژاپن- ۱۳۷۵

• رتبه اول در مسابقه طراحی ساختمان استانداری تهران-۱۳۷۵

• طرح برتر در مسابقه طراحی ساختمان جدید وزارت نیرو- ۱۳۷۵

• لوح تقدیر طرح برگزیده اولین جشنوارخ مهندسی ساختمان برای طرح بهسازی و نوسازی میدان کهنه و مسجد جامع عتیق اصفهان- ۱۳۷۵

• لوح تقدیر طرح برگزیده اولین جشنواره مهندسی ساختمان برای طرح موزه ملی آب ایران- ۱۳۷۵

• رتبه اول در مسابقه طراحی ساختمان جدید بانک توسعه صادرات ایران- ۱۳۷۶

• رتبه اول در طرح اتصال مجموعه حرم حضرت رضا (ع) به بافت اطراف- ۱۳۷۷

• طرح برگزیده در مسابقه بین‌المللی طرح موزه تاریخ کالیفرنیا، فرزنو- ۱۳۷۸

• دریافت نشان معماری ایران (استاد پیرنیا) در اولین دوره- ۱۳۷۹

• طرح برگزیده در مسابقه طرح سفارت جمهوری اسلامی ایران در برلین-آلمان-۱۳۷۹

• کسب مقام دوم جایزه بزرگ معمار ۱۳۸۰ برای اثر مجموعه ورزشی رفسنجان

• طرح برگزیده در مسابقه طرح خانه مولانا تهران-۱۳۸۰

• طرح برگزیده در مسابقه مرکز همکاریهای فن آوریهای ریاست جمهوری تهران- ۱۳۸۰

• لوح تقدیر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام حجه الاسلام هاشمی رفسنجانی برای مجموعه ورزشی رفسنجان – ۱۳۸۰

• لوح تقدیر جامعه مهندسان مشاور ایران، برای شناسایی و معرفی معماری ایران- ۱۳۸۰

• برنده جایزه مهراز- ۱۳۸۱

• انتخاب شده بعنوان پیشکسوت معماری توسط سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور- ۱۳۸۱

• کسب مقام اول جایزه بزرگ معمار ۱۳۸۲ برای اثر کانون وکلای دادگستری مرکز

• رتبه دوم در مسابقه بزرگ طرح مجموعه آتی سنتر- تهران- ۱۳۸۲

• دریافت لقب شهروند افتخاری اصفهان- ۱۳۸۳

• دریافت لوح تقدیر و تندیس از جامعه مهندسان مشاور ایران- ۱۳۸۳

• دریافت نشان درجه یک فرهنگ و هنر از ریاست محترم جمهوری وقت – ۱۳۸۳

• تقدیر نامه افتخار (HONORABLE MENTION) بعنوان طرح برگزیده در مسابقه بین‌المللی طرح ساختمان کنفرانس کشورهای اسلامی در جده- عربستان – ۱۳۸۴

• دریافت نشان معماری ایران از انجمن مفاخر معماری ایران- 1385.