نشانه های زندگی انسان در دوران آغازین دیرینه سنگی هنوز در ایران یافت نشده است ولی ابزار انسان در ماورائ قفقاز و کشورهای جنوب باختری آسیا دیده شده است. در نزدیکی مرزهای ایران در کردستان – ایران و عراق زیستگاه آشل مورد بررسی قرار گرفته است . اثار این دوره در ارومیه –دشت کیسروبیشترازهمه درلرستان وکردستان یافت شده که همه انها در غارها ودرحفره های زیر خرسنگها پیداشده است .
غارکوه بیستون یا بهستون همان کوهی است که در ان سنگ نبشته ی داریوش اول کنده شده ودرمیان اثار دوران دیرینه ی سنگی درایران ازهمه شناخته شده تربوده ودرسال (1949) میلادی مورد برسی قرار گرفته است .
این کوه سنگ های اهک در کناره راهی است که بین النهرین را در روزگار باستان به ایران ارتباط می داد ودر میان کرمانشاه و همدان درکنار جلگه وبالای چشمه ای که آبش یخ نمی زند قد علم کرده است .
3/2درصد استخوان های جانورانی که شکارچیان دوران موستیه در این غار بر جای گذاشته اند استخوانهای گوزن و نزدیک به 3/1درصد آن استخوان های اسب های وحشی بوده است .در بیستون گنجی ودر دیگر غارهای ایران تیغه هایی (که آنها را بر سر نیزه وصل میکردند) و بیلچه هایی برای کندن پوست حیوانات جهت ساختن جامه و کاردهایی یافت شده که در روزگار خود بسیار مرغوب بوده اند .
از لایه های زیرین غار کمربند و غار خاتو بازیافتهای اساسی درباره ی این روزگار در خاور ایران بدست آمده است . اندکی پیش از اینکه این غارها زیستگاه مردمان شوند سطح دریای مازندران پایین تر رفته بود اما دریا دیرگاهی همچنان در نزدیکی غارها بود وساکنین غارها ماهی دریایی وسگ آبی میگرفتند ودرجنگل گوزن شکار میکردند . آنها سگ داشتند و ازکمان نیز استفاده میکردند .
نزدیک به نیمه ی نخست هزاره ی هشتم پیش از میلاد در غار خاتو مردمانی بودند که خوراک گوشتی آنها جوندگان کوچک بوده است .
زیستگاه آغازین روستایی
روند رو به رشد اقتصادی به خصوص نمایانگر آسیای جنوب باختری از جمله باختر ایران است که در آنجا در صنعت سنگ و سپس بدست آوردن فلزات نوآوری هایی شده بود .
کشت و زرع و دامداری پیش از همه در مناطق کوهستانی زاگرس – تاور – باختر و شرق ایران – روسیه و فلسطین شروع شد و پا گرفت .
نزدیک به هزاره یازدهم پیش ازمیلاد در ایران و بخشهای همجوارش هوا گرمتر و خشک تر شد(نزدیک به همان زمان در شمال آسیا و اروپا دوران یخبندان به پایان رسیده بود) پیشینیان ما از گیاهان مورد مصرف از جمله گندم و جو که اساس کشت زرع بود استفاده میکردند . به خصوص کشت این محصولات در کردستان و لرستان و سوریه و فلسطین رایج گردید .دامداری نیز برای اولین بار در این مناطق پدیدار گشت در آن روزگار مردم در کلبه ها یا در زاغه هایی می زیسته اند که سنگفرش شده بودند.
در کردستان و لرستان صنایع بافندگی نیز رشد کرده بود و دوک های نخ تابی در اتاق ها و خانه ها یافت می شده اما تهیه ی سفال بیش از پیش اختصاصی تر و در بعضی جاها مکان هایی برای تولید آن اختصاص داده شده بود .
دانلود تحقیق ایران باستان: