پرتو عمر چراغی ست که در بزم وجود          به نسیم مژه بر هم زدنی، خاموش است سایر مشهدی   پدرم گفت و چه خوش گفت که در مکتب عشق       هر کسی لایق آن نیست که بردار شود شالبافان   پرخاش که از هر دهنی تلخ چو زهر است       چون از لب شیرین تو افتاد شکر شد ابوالحسن ورزی   پدر، آن تیشه که بر خاک تو زد دست اجل        شیشه ای بود که شد باعث ویرانی من پروین اعتصامی   پروانه صفت دیده به او دوخته بودم        وقتی که خبر دار شدم سوخته بودم عاشق اصفهانی   پروانه به یک سوختن آزاد شد از شمع       بیچاره دل ماست که در سوز و گدازست وصال شیرازی   پرواز من …

به صحرا بنگرم صحرا تو بینم       به دریا بنگرم دریا تو بینم بابا طاهر عریان     بر آستان جانان گر سر توان نهادن        گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد حافظ   با آنکه ز ما هیچ زمان یاد نکردی         ای آنکه نرفتی دمی از یاد، کجایی؟ حزین لاهیجی   با این عطش تا چشمه، دیگر دیر خواهد شد        دریا اگر باشد دلت تبخیر خواهد شد محمد علی بهمنی   با خدا باش و پادشاهی کن        بی خدا باش و هر چه خواهی کن مجلسی   باران که در لطافت طبعش خلاف نیست        در باغ لاله روید و در شوره زار خس سعدی   بار درخت علم نباشد مگر عمل        با علم اگر عمل نکنی شاخ بی بری سعدی   …

اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد     گناه بخت پریشان و دست کوته ماست حافظ ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست     منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست حافظ   ای غایب از نظر به خدا می سپارمت    جانم بسوختی و به دل دوست دارمت حافظ   از خدا جوییم توفیق ادب     بی ادب محروم ماند از لطف رب سعدی   از دل تنگ اسیران قفس یاد کنید     ای که دارید نشیمن به لب بامی چند عاشق اصفهانی   از دوست به یادگار دردی دارم     کان درد به هزار درمان ندهم مولوی   از عشق من به هر سو در شهر، گفتگویی ست من عاشق تو هستم، این گفتگو ندارد شهریار   از گلوی خود بریدن وقت حاجت همت …

آتش از برق نگاهت ریختی بر جان من       خواستی تا در میان شعله ها آبم کنی مهدی سهیلی     آتش پر از قهر تو می گفت: برو          جذبه ی چشم پر از مهر تو می گفت بایست بهروز یاسمی   آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش        این چراغی است کزین خانه به آن خانه برند حافظ   آخر از راه دل و دیده سر آرد بیرون        نیش آن خار که از دست تو در پای من است فرخی یزدی   آخر به اسارت دل حسرت زده خو کرد         شادم که دگر یاد گریز از قفسم نیست فریدون توللی   آخر چه شد که این همه نامهربان شدی         چیزی که خوش نداشتم ای دوست، آن شدی شعبان کرم دخت …

میکروبیولوژی (Microbiology) علمی است که درباره میکروارگانیسمها یا جانداران ذره ‌بینی بحث و گفتگو می‌کند. جانداران ذره‌ بینی به کلیه موجوداتی اطلاق می‌شوند که به علت کوچک بودن ابعاد فقط با ذره بین یا میکروسکوپ قابل مشاهده هستند. دید کلی تنوع بیولوژیکی در میکروارگانیسمها بیش از سایر موجودات می‌باشد. میکروارگانیسمها موجوداتی هستند که با چشم غیر مسلح مشاهده نمی‌شوند. شکل ، عمل و خصوصیات بیوشیمیایی یا مکانیزم ژنتیکی آنها ، بر اساس محدودیتهای مولکولی بنا شده است. میکروبیولوژی راههای مفیدی را برای شناسایی میکروارگانیسمها فراهم ساخته است. در طبقه بندی موجودات زنده ، ارگانیسمهایی را که حاوی هسته بوده و هسته توسط غشایی احاطه شده است، از پروکاریوتها که DNA آنها بطور فیزیکی از سیتوپلاسم جدا نشده است، مجزا کرده‌اند. …