پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
دیوارهای جداکننده و انواع آن
دیوار جداکننده یا پارتیشن چیست؟
مهمترین عملکرد دیوارها، جداسازی کامل یا تقریبی فضاهای مختلف از یکدیگر است. این عملکرد که در نوع خودش بسیار ساده و با کاربردی از پیش تعیین شده است، در محیط‌های مسکونی، اداری و دیگر فضاها می‌تواند نقش مهمی را دردکوراسیون ایفا کند. با تقسیم فضا از طریق دیوارها و دیوارکشی بین مقاطع مختلف کاری، می‌توانید فضایی با چند کاربری طراحی کنید. در سیستم طراحی سنتی، چه در منازل و چه در محیط‌های کاری و اداری، هر فضا به‌وسیله چهار دیوار محصور و فعالیت‌ها در داخل چهار دیواری‌ها انجام می شود. در عصر حاضر با تغییراتی که در سبک زندگی و تکنولوژی روز و به تبع آن در اندازه و مساحت فضاها ایجاد شده، تعریف چارچوب فعالیت‌ها نیز تغییر کرده است. امروزه تقسیم فضا به‌صورتی انجام میشود که جریان سیال انرژی و سبک معماری و طراحی داخلی در کل مجموعه، قابل حرکت و رویت باشد و وحدت طراحی فضا به‌وسیله دیوارهای بلند جدا کننده، از بین نرفته است. این‌گونه تقسیم‌بندی، به ویژه در سیستم‌های اداری که مجزا هستند اما اشراف مدیریت به کل سیستم وجود دارد، تقسیم‌بندی شناور نامیده میشوند و نوع جداسازی را پارتیشن‌بندی شناور می‌نامند. پارتیشن(partition) به معنی جداسازی و قسمت‌بندی است. در دهه‌های گذشته این پارتیشن‌ها که اغلب از چوب ساخته می‌شدند به صورت مجموعه‌ای بلند تا سقف امتداد می‌یافتند و در نهایت، طبقات آن، فضایی برای قرار دادن اشیاء تزئینی که از دو سو قابل رویت بودند به‌شمار می‌رفت. این جداکننده ها اغلب در میان دو فضای پذیرایی و نشیمن تعبیه می شدند.
برای ایجاد پارتیشن در فضا، پلان فضای مذکور را ترسیم کنید، مقیاس را در اندازه و محل قرارگیری پارتیشن مدنظر قرار دهید؛ پس از بررسی سیرکولاسیون (محدوده تردد و رفت و آمد) در پلان و تطبیق اندازه پارتیشن با متراژ فضا و تصمیماتی درباره رنگ و فرم آن، می‌توانید پارتیشن را در فضا اجرا کنید.
کاربری پارتیشن در فضاهای مسکونی
- جداسازی فضای ورودی از فضاهای دیگر
- جداسازی فضای هال و پذیرایی
- جداسازی پذیرایی از غذا خوری
- پنهان کردن قسمت‌های قناس فضا، ستون‌های قرار‌گرفته در مرکز یا فضاهایی با دیوار کج
- برای فضاسازی در اتاق خواب‌های بزرگ و تبدیل آن به دو اتاق تو در تو مثلا اتاق کار و فضای کار یا قسمت خواب و فضای تعویض لباس و…..
انواع دیوارهای جداکننده
دیوارهای جداکننده بر اساس دو عامل تقسیم بندی میشوند.
- بر اساس موقعیت
- توسط مصالح تشکیل دهنده
تقسیم بندی دیوارها بر اساس موقعیت
به دیوارهایی که داخل قاب قرار دارند میانقاب و به دیوارهای خارج از قاب تیغه می‌گویند.
تقسیم بندی بر اساس مصالح تشکیل دهنده
این دیوارها نیز به دو دسته گسسته همانند دیوارهای آجری، سفالی ،بلوکی و … و دیوارهای پیوسته همانند دیوارهای ۳D پانل پیش ساخته و دیوارهای گچی تقسیم بندی میشوند.
میانقاب‌ها به دو نوع سازه‌ای و غیر سازه‌ای تقسیم بندی میشوند.
میانقاب‌های سازه‌ای
پانلی که در هر چهار ضلع بطور کامل با قاب محیطی خود در تماس باشد، میانقاب سازه ای است و عضو اصلی و باربر جانبی تلقی میشود.
میانقاب‌های غیر سازه‌ای
اگر میانقابی به نحوی از قاب پیرامون آن جدا شود به گونه‌ای که در هنگام تغییر مکان جانبی سازه دچار تغییر شکل نشود و در باربری جانبی نقش ایفا ننماید، میانقاب، غیر سازه‌ای تلقی میشود. میانقاب‌های غیر سازه‌ای از سه طرف با فاصله از قاب پیرامون خود اجرا میشوند. لیکن با توجه به مشکلات اجرایی و ضعف در ایستایی دیوار در هنگام اعمال بار خارج از صفحه پیشنهاد میشود جدا سازی از طرفین دیوار صورت پذیرد.
نکات اجرایی دیوارهای میانقاب
هنگام اجرای دیوارهای میانقابی بایستی موارد زیر لحاظ شود.
- حداکثر ارتفاع مجاز دیوارهای غیرسازه‌ای و تیغه‌ها از تراز کف مجاور ۳/۵ متر است. در صورت تجاوز از این حد باید با استفاده از مهارهای مناسب، پایداری بیشتری برای دیوار تامین شود.
- تیغه‌هایی که در تمام ارتفاع طبقه ادامه دارند باید کاملاً به زیر پوشش سقف مهار شوند. یعنی رگ آخر تیغه با فشار و ملات کافی در زیر سقف جای داده (مهر ) شود.
- لبه قائم تیغه‌ها نباید آزاد باشد. این لبه باید به یک تیغه یا یک دیوار عمود بر آن ، یکی از اجزای سازه و یا عنصر قائم (همانند یک ستون) که به همین منظور از فولاد، بتن آرمه و یا چوب ساخته شده، با اتصال کافی تکیه داشته باشد. چنانچه طول تیغه پشت بند کمتر از ۱/۵ متر باشد لبه آن می‌تواند آزاد باشد.
- در صورتی که دیوار و تیغه متکی به آن بطور همزمان یا بصورت لاریز و یا بصورت هشت گیر چیده شوند، اتصال تیغه به دیوار کافی تلقی میشود. ولی چنانچه تیغه بعد از احداث دیوار و بدون اتصال به آن ساخته شود باید در محل تقاطع به نحو مناسبی به دیوار متصل و محکم شود. در غیر این صورت لبه کناری تیغه آزاد تلقی شده و باید عنصر قائم در این لبه تعبیه شود. دو تیغه عمود بر هم باید با یکدیگر قفل و بست شوند.
- حداکثر طول مجاز هر دیوار غیر سازه‌ای بین دو کلاف قائم، نباید از ۶ متر یا ۴۰ برابر ضخامت آن دیوار (هر کدام کمتر شد) بیشتر باشد.
انواع دیوار جداکننده و طراحی دکوراسیون داخلی
درهای کشویی
درهای کشویی گزینه‌ای مناسب برای طراحی دکوراسیون داخلی منزل هستند. درهای کشویی در سبک‌ها و قیمت‌های بسیار متنوعی به فروش می‌رسند و از درهای ضخیمی که کاملاً جلوی دید را می‌گیرند گرفته تا درهای شفاف‌تر و شیشه‌ای را شامل میشوند.
قفسه‌های کاربردی
این وسیله خارق‌العاده سه کارایی همزمان دارد.
- محلی برای نگهداری وسایل
- بخشی از تزئینات خانه به شمار می‌رود
- جداکننده فضاهای اتاق است.
این گنجه و قفسه از نظر بصری فضای بزرگ و باز اتاق را تبدیل به یک اتاق نشیمن و یک اتاق غذاخوری جدا از هم کرده است و در عین حال یکپارچگی فضا را نیز حفظ می‌کند. این قفسه همچنین مکانی عالی برای به نمایش گذاشتن گلدان‌ها و وسایل تزئینی است. از گنجه زیر آن نیز می‌توانید برای نگهداری وسایل دیگر استفاده کنید.
پانل‌های شناور
در یک اتاق‌خواب مستر یا اتاق مهمان، دیواره جداکننده می‌تواند یک فضای بزرگ را به دو قسمت فضای خواب و فضای نشیمن تقسیم کند. با استفاده از این پانل‌های شناور، دیواری ساده و کارآمد برای ایجاد فضایی خصوصی ساخته میشود. دیواری که با سیم به سقف و کف اتاق وصل شده است. نوارهای نقره‌ای روی این پانل باعث روشن شدن فضا میشوند و از آنجایی که این دیواره تنها تا سه چهارم ارتفاع سقف بالا رفته است نور و یکپارچگی فضا همچنان در همه اتاق جریان دارد..
پرده‌هایی آویخته
این جداکننده‌های ارزان قیمت، موقت و قابل جابجایی به فضاهای بزرگ و باز رنگ بخشیده و در عین حال می‌توانند بخش‌هایی از فضا را نیز از نظر پنهان کنند. این پرده‌ها به سادگی از میله‌ای روی سقف آویخته شده‌اند. با ایجاد فضایی خصوصی امکان کار یا مطالعه در بخش دیگر اتاق را به شکلی راحت، موثر و بی‌دردسر فراهم آورده‌اند.
پارتیشن‌های طرح‌دار
با استفاده از جداکننده‌های طرح‌دار چوبی می‌توانید به سبک قدیم به اتاق خود زیبایی بخشیده و علاوه بر ایجاد فضایی خصوصی در اتاق‌خواب مستر جذابیت تزئینی اتاق را نیز افزایش دهید.
پانل‌های چوبی
در اینجا برای جداکردن اتاق غذاخوری از فضای نشیمن از چوب بازیافتی استرالیایی استفاده شده و به این ترتیب در هر دو بخش فضای خصوصی‌تری ایجاد شده است. هوا، فضا و نور همچنان از میان پانل‌ها جریان دارد و استفاده از گیاهان نیز زیبایی ارگانیک اتاق را تکمیل کرده است.
دیوارهای جداکننده کناف
دیوارهای جدا کننده‌ی کناف ، دیوارهای غیر باربری هستند که برای تقسیم فضاهای داخلی ساختمان استفاده میشوند. این ساختار شامل قاب‌های فولادی سبک ساخته شده با مقاطع U , C بوده که صفحات روکش‌دار گچی در یک یا چند لایه، به وسیله پیچ مخصوص بر روی آنها نصب میشوند. درزهای میان این صفحات به وسیله‌ی نوار و بتونه‌ی مخصوص درزگیری شده، به نحوی که در انتهای کار، سطحی یکپارچه و بدون درز که قابلیت رنگ آمیزی و کاشی کاری یا هر نوع پوشش نهایی دیگری خواهد داشت، حاصل میشود. فضای خالی داخل دیوار، امکان استفاده از انواع عایق حرارتی و صوتی را فراهم نموده و همچنین عبور و دسترسی به تأسیسات الکتریکی و مکانیکی را به راحتی میسر می‌سازد.
مزایای دیوارهای کناف
عملکرد لرزه‌ای مناسب
عملکرد لرزه‌ای دیوارهای جدا کننده‌ی کناف بدون شک مهمترین مزیت این نوع دیوار به ویژه در کشور لرزه خیزی مانند ایران محسوب میشود. دیوارهای کناف به خوبی می‌توانند در مقابل نیروهای زلزله در امتداد عمود بر صفحه‌ی خود مقاومت کنند. این نوع دیوار دارای رفتار میان قابی ایده آل بوده و کاملا انعطاف پذیر است. با اجرای اتصالات مناسب می‌توان این دیوارها را از قاب‌های سازه منفک نمود تا از اثرات متقابل بین دیوار و سازه به طور کامل جلوگیری شود. همچنین دیوار دچار شکست انفجاری نشده و آوار بر جای نمی‌گذارد.
سرعت اجرایی بالا
از ویژگی‌های اصلی ساخت و ساز خشک سرعت اجرایی بالا است. هم چنین دیوارها و سقف‌های کناف دارای قابلیت رنگ آمیزی بلافاصله پس از خشک شدن بتونه و یا گچ پوششی دارند که خود در کاهش زمان اجرای پروژه تاثیرگذار خواهد بود. سرعت اجرایی بالا در کاهش هزینه‌های زمان و بازگشت سریع سرمایه بسیار موثر است.
اجرای بسیار آسان
اجرای ساختارهای خشک تا حدی آسان است که در بسیاری از کشورهای دنیا، افراد معمولی، اجزای ساختار را از فروشگاه‌های مصالح ساختمانی خریداری نموده و با مطالعه‌ی دستورالعمل‌های مربوطه و با استفاده از ابزار ساده، خود نسبت به اجرای آن اقدام می‌کنند.
دقت بالا در اجرا
به طور کلی ساختارهای خشک، از مصادیق ساخت و ساز صنعتی بناها به شمار می‌روند. به دلیل روش اجرایی آسان و استاندارد، خطاهای اجرایی و هزینه‌های ناشی از آن کاهش یافته و عملیات اجرایی با دور ریز بسیار کم مصالح و صرفه جویی در مصالح، نیروی انسانی و زمان همراه خواهد بود.
کاهش بار مرده‌ی ساختمان
دیوارهای کناف به طور متوسط ۶۰ تا ۹۰ % نسبت به دیوارهای بنایی سبک‌تر هستند. به لحاظ اقتصادی، سبک سازی موجب میشود که مخارج تامین ایستایی سازه کاهش یابد. سبک کردن اجزایی غیر سازه‌ای، علاوه بر اینکه نیروهای جانبی ناشی از زلزله را کاهش می‌دهد، نیروهای قائم ناشی از بار مرده‌ی وارده بر ساختمان را نیز کاهش داده، در نتیجه پی و مقاطع مورد نیاز تیر و ستون بسیار بهینه و اقتصادی میشود.
افزایش سطح مفید بنا
ضخامت حداقل در دیوارهای آجر فشاری و یا بلوک سفالی به طور معمول حدود ۱۵ سانتی متر است. در حالی که ضخامت حداقل در دیوار کناف حدود ۵/۷ سانتی متر بوده که اختلاف قابل توجهی است. استفاده از دیوارهای کناف به طور متوسط باعث افزایش سطح مفید داخل ساختمان به میزان ۱۰% خواهد شد.
دستیابی به مشخصات فنی مورد نیاز طراح
رعایت کمیت‌های مرتبط با فیزیک ساختمان (مانند عملکرد صوتی، عملکرد حرارتی و مقاومت در برابر حریق و کمیت‌های مکانیکی مانند حداکثر ارتفاع مجاز، ظرفیت پذیرش بارهای طره‌ای و رفتار لرزه‌ای، نقش به سزایی در ایجاد شرایط آسایش و بهره برداری مناسب از فضا دارند. کمیت‌های مذکور در کلیه‌ی ساختارهای دیوار جدا کننده‌ی کناف مطابق با روش‌های استاندارد آزمایش شده و از طریق مدارک و اسناد فنی این شرکت ارائه میشود. به علاوه، برای دستیابی به کمیت‌های خاص، ساختارهای ویژه قابل طراحی هستند.
این ویژگی اجازه می‌دهد که طراحان و سازندگان، معیارهای فنی مورد نظر خود را در طراحی و اجرای ساختمان پیاده سازی نموده و کمیت‌هایی نظیر میزان عبور حرارت و صوت و مقاومت در برابر حریق را تحت کنترل در آورند (امکانی که غالباً برای ساختارهای بنایی وجود ندارد).
قابلیت ترمیم و تعویض
با استفاده از ابزار ساده می‌توان دیوارهای کناف را به راحتی ترمیم یا قطعات آن را تعویض نمود.
دسترسی و تعمیرات آسان تاسیسات
قرار گیری تاسیسات در فضای خالی دیوار و دفن نشدن آن در داخل دیوار، علاوه بر رفع مسئله‌ی خوردگی و کاهش هزینه تعمیرات، دسترسی به تاسیسات و تعمیرات و نگهداری را در مرحله‌ی بهره برداری از ساختمان نیز آسان می‌نماید.
انعطاف معماری بالا
این نوع دیوار و سقف قابلیت پذیرش انواع قوس و شکستگی‌ها را دارا است.
قابلیت اجرا بر روی کف تمام شده
از قابلیت‌های دیوارهای کناف، امکان اجرای آن بر روی کف تمام شده است. این قابلیت، تغییرات آتی معماری بنا را بسیار آسان می‌نماید.
حمل و نقل آسان و ارزان
مصالح ساختارهای خشک، بسیار سبک و دارای حجم کم بوده که این امر موجب کاهش هزینه‌های حمل تا کارگاه و تسهیل در جا‌به‌جایی مصالح در محل کارگاه میشود.
اجرای سطوح وسیع با حداقل مصالح مصرفی
این ویژگی در راستای تحقق توسعه پایدار در حوضه ساختمان سازی بوده و در جلوگیری از هدر رفت منابع فنا پذیر معدنی بسیار موثر است.
محدودیت سیستم کناف به عنوان دیوار در فضاهای مختلف
در سیستم کناف دو گروه دیوار وجود دارد که شامل دیوار های جدا کننده و دیوارهای پوششی است. و از نظر طرح معماری و قابلیت‌های ساختاری محدودیتی در انتخاب این سیستم‌ها وجود ندارد. دیوارهای جدا کننده به انواع مختلف دیوار جدا کننده ساده، دیوار با مقاومت مکانیکی، دیوار با عملکرد صوتی و دیوار تاسیساتی تقسیم میشوند. همچنین دیوارهای پوششی نیز به دو نوع دیوار پوششی با سازه و بدون سازه تقسیم شده‌اند.
ضریب انتقال حرارت دیوارها کناف
ضریب انتقال حرارت در ساختمان بسته به نوع ساختار آن ساختمان تعیین میشود. دیوارهای جداکننده عموماً در حد فاصل فضاهای کنترل شده (به لحاظ حرارتی) قرار می‌گیرند. ولی چنانچه در حد فاصل فضاهای کنترل نشده یا نیمه کنترل شده قرار گیرند، تعبیه عایق پشم معدنی در ساختار ضروری خواهد بود. عواملی همچون تعداد و ضخامت صفحات، اندازه استادها و ضخامت و خواص لایه عایق پشم معدنی مصرفی، در میزان عایق حرارتی دیوار موثر هستند. ارزش حداقل عایق حرارتی مجاز دیوار، با توجه به عملکرد ساختار، از مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان ایران قابل استخراج است. / منبع: همیار ناظر