سازمان اجتماعی دوران هخامنشی اشرافیت دودمانی: در شهر-دولت و یا شار پارسی مقام می گیرد. مغان و روحانیون: نظارت بر روابط اجتماعی-فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و تولیدی جامعه اشرافیت دهقانی: نشان یگانگی کار اجتماعی. بازرگانان و پیشه وران: تولید صنعتی و مبادله