دانلود جداول بررسی چالشهای مربوط به تغییر آب و هوا و پیاده سازی مطالبات کنوانسیون در کشور

·         عدم توانمندی و کمبود ظرفیت نهادی در تلفیق دانش بومی (مثلا قنات) و جدید در سازگاری با تغییر اقلیم

·         ضعف در مطالعات و پیوستگی تحقیقات، آموزش و پژوهش (پایه و کاربردی) در زمینه اثرات تغییر اقلیم و سازگاری با آن در بخش کشاورزی

·         کمبود تکنولوژی­های لازم به منظور توسعه کشاورزی سازگار با اثرات تغییر اقلیم

·         ضعف در برنامه‌های ترویجی و اشاعه‌ای و آکاه‌سازی ذی‌مدخلان از اثرات تغییر اقلیم و نحوه سازگاری با آن

·         کمبود قوانین به منظور توسعه کشاورزی سازگار با اثرات تغییر اقلیم در سطح ملی و محلی

·         ناهماهنگی ساختاری و نهادی در توزیع وظایف مرتبط با سازگاری در بخش کشاورزی بین دستگاه‌ها و وزارتخانه‌های مرتبط

·         عدم توجیه‌پذیری سیاست‌ها، برنامه‌ها و طرح های سازگاری با توجه به هزینه و فراهمی اقلام پایه همانتد آب و انرژی

·         عدم وجود زیرساخت­های انعطاف­پذیر در راستای دستیابی به پایداری در تولید کشاورزی

·         عدم وجود سیستم یکپارچه حساب­های اقتصادی-زیست محیطی و سیستم حسابداری منابع طبیعی کشور

·         ضعف نهادی و ساختاری در توسعه کشاورزی سازگار با اثرات تغییر اقلیم در شرائط موجود (عدم اعلام الگوی کشت در کشور منطبق بر اقلیم مناطق، عدم زیرساخت کشاورزی صنعتی و فراوانی الگوی سنتی)

·         وجود ضایعات فراوان در بخش کشاورزی و نبود مدیریت جامع در آن

·         عدم وجود برنامه مدون در بازچرخانی، استفاده از آب مجازی و نامتعارف در بخش کشاورزی

·         عدم استفاده صحیح از کود و عدم تناسب بین الگوی کودهای شیمیایی، زیستی و آلی در فرآیند کشاورزی

·         ضعف در بهره گیری و مدیریت سرمایه اجتماعی در رفع تعارضات منطقه ای

·         بازده پایین و ریسک بالای سرمایه در بخش کشاورزی و عدم توانایی آن در رقابت با سایر بخش‌های اقتصادی برای جذب سرمایه و منابع مالی

·         عدم انطباق برخی از سیاست‌های حمایتی و قیمت‌گذاری محصولات کشاورزی در جهت سازگاری بخش کشاورزی با تغییر اقلیم

·         افزایش ریسک تولید با توجه به حرکت به سمت تک کشتی شدن و افزایش کشت در اراضی حاشیه‌ای

·         توانمندی متخصصین کشور در بخش‌های مختلف کشاورزی

·         اولویت کشاورزی از منظر امنیت غذایی در برنامه‌های ملی

·         وجود اسناد بالادستی متضمن تولید منعطف با شرائط محیطی و اقلیم مناطق

·         حمایت مادی و معنوی دولت از راه­کارهای سازگاری با تغییر اقلیم

·         وجود شبکه‌های مختلف کشاورزان و بهره‌برداران در قالب غیر دولتی (بمنظور ظرفیت‌سازی و توانمدسازی در خصوص اقدامات سازگاری با تغییر اقلیم)

·         وجود پتاسیل پژوهشی بالا به منظور بررسی اثرات تغییر اقلیم و ارائه راه­کارهای سازگاری در بخش کشاورزی

·         تکلیف در ایجاد هماهنگ برای اجرای عملیات فنی و زیر بنایی (اجرای همزمان طرح­های تامین آب و طرح های مکمل و تجهیز و نوسازی)

·         وجود اهداف و الزامات کمی برای ارتقاء راندمان آبیاری در برنامه‌های توسعه کشور (مثلا 25% در قانون برنامه چهارم و حداقل 40%  در قانون برنامه پنجم)

·         الزام به تدوین و روزآمدسازی الگوی کشت منطقه­ای با تحویل حجمی آب بر اساس الگوی کشت و با مشارکت بخش غیر دولتی و شرائط محیطی

·         گسترش مبارزه تلفیقی با آفات و مبارزه زیست شناختی (بیولوژیکی) و توسعه کشت ارگانیک، مدیریت تلفیقی تولید و اعمال استانداردهای ملی کیفی تولیدات کشاورزی در راستای پوشش حداقل 25% سطح تولید تا پایان برنامه

·         گسترش پوشش بیمه کشاورزی و عوامل تولید تا حداقل 50% تولیدات تا آخر برنامه

·         الزام به گسترش صنایع تبدیلی-تکمیلی در بخش کشاورزی

·         تکلیف قانونی دولت در حفظ آب و خاک، تقویت و احیای آبخوانها، کنترل فرسایش بادی و آبی و سایر عوامل متاثر از اقلیم با استفاده از عملیات آبخیزداری و آبخوانداری در سطح کشور

·         الزام به اعمال شاخص‌های پایداری محیطی

·         الزام دولت و وجود احکام قانونی در حفظ تعادل بین اقلام پایه و تولید در زیر بخش‌های مختلف کشاورزی

·         اختصاص حداقل 25 % از منابع قابل تخصیص صندوق توسعه ملی برای توسعه سرمایه­گذاری در بخش کشاورزی توسط بخش غیردولتی

·         الزام به افزایش سهم محصولات ویژه کشور (محصولاتی که بازده بیشتر به نهاده­های مصرفی دارند) از بازار دنیا به 10 درصد

·         اعطای پاداش بهره­وری به کشاورزان با بهره‌وری بالا و رعایت مسائل زیست محیطی

·         (بند 32 قانون بهره وری) از طریق پرداخت مستقیم به تولیدکنندگان با بهره وری بالا و دارای روند افزایشی در بهبود شاخص های بهره وری رعایت موارد زیست محیطی در تولید و همچنین تولید با کیفیت منطبق بر برنامه های الگوی کشت پارادش بهره وری پرداخت نماید

·         ظرفیت بالقوه در ارتقاء سطح بهره‌وری در مصرف اقلام پایه و تولید محصول سالم بیشتر با توجه به ظرفیت‌های مورد استفاده در بخش آب و خاک و همچنین تولید محصول

·         وجود راهنمای تعیین ارزش اقتصادی آب برای مصارف کشاورزی