پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
فهرست :
♣ مفهوم خود
♣ مفهوم خود پنداره
♣ اهمیت مفهوم خود و خود پنداره
♣ شکل گیری خود و خود پنداره
♣ علل پیدایش پدیده خود و خود پنداره
♣ رهنمود های عملی برای ارتقای مفهوم « خود »
♣ تفاوت عزت نفس با خود پنداره
♣ ناهمخوانی و ناهماهنگی خویشتن
♣ ویژگی های خود پنداره کارآمد
♣ خودپنداره قوی از عوامل پیروزی کارآفرینی
اگرچه امروزه نظریه پردازان روان شناسی بر کانونی بودن « خود SELF » و اهمیت آن در فرایند شخصیت تمرکز دارند، اما دیدگاه های مختلف ، از « خود » تعاریف متفاوتی کرده اند.
ویلیام جیمز از « خود » به عنوان « همه آنچه که بشر می تواند از آن خودش بداند » یاد کرده است.
راجرز ، به « خود » که مسئول سرنوشت خویش است و مازلو بر فرایند خودشکوفائی تأکید کردند.
کسانی مانند لکی، سنیگ، کامبز و کلی معتقدند که هر فرد نیاز به داشتن مفهومی از « خود » دارد ، همانند مفهومی که هر فرد برای اشیاء در زمینه ادراکی خود دارد.
دوفولف و فرارد – مکدفی می گویند که برای دانستن آنکه ما هستیم باید از دانش نسبت به « خود » و خودآگاهی برخوردار باشیم.
معمولاً خود را به انواع مختلفی نظیر خود فیزیکی ( Physical self)( تصوری که از جسم خود داریم ) خود روانشناختی ( Psychological self ) (تصورات ادراکی، شناختی، هیجانی ) ، خود اجتماعی ( Social self ) ( نقشی که در اجتماع داریم)، خود معنوی ( Spiritual self ) ( چیزی که رابطه با خداوند و رعایت اصول اخلاقی را ممکن می سازد ) تفسیر می نمایند.
ویلیام جیمز، یکى از پدیدآورندگان رشته روان شناسى، «خود» را به دو بخش تقسیم کرد:
خود مفعولى
خود :
خود فاعلى
« خود مفعولى » مجموعه چیزهایى است که شخص مى تواند آن را مال خود بنامد و شامل توانائی ها خصوصیات اجتماعى و شخصیتى و متعلّقات مادى است.
« خود فاعلى » خود داننده است. این جنبه خود دائم تجارب حاصل از ارتباط با مردم، اشیا و وقایع را به نحوى کاملا ذهنى، سازمان داده و تفسیر مى کند.
به عبارت دیگر، خود فاعلى در خود تأمّل مى کند و از طبیعت خود با خبر است ولی خود مفعولى داراى جنبه هاى مادى، فعّال، اجتماعى و روانى مى باشد.
تعریف « خودپنداره »
هر فرد در ذهن خود، تصویرى از خویشتن دارد; به عبارت دیگر، ارزشیابى کلى فرد از شخصیت خویش را «خودپنداره» یا «خودانگاره» مى نامند. این ارزشیابى ناشى از ارزشیابى هاى ذهنى است که معمولا از ویژگى هاى رفتارى خود به عمل مى آوریم. در نتیجه، خودپندارى ممکن است مثبت یا منفى باشد.
به طور خلاصه، مى توان گفت : خودپندارى، چارچوبى شناختى است که به واسطه آن به سازمان بندى آنچه درباره خویش مى دانیم، مى پردازیم و اطلاعاتى را که به خود مربوط مى شوند، بر پایه آن پردازش مى کنیم. این قبیل «طرحواره خود» در برگیرنده مؤلّفه هاى خاص نیز مى باشد که در نقش گرایش هاى شخصیت عمل مى کند. سه مورد از این مؤلّفه ها عبارتند از :
1- تفاوت هاى فردى در شیوه ارزشیابى خود
2- باور کردن خود براى تلاش در جهت دست یابى به اهداف مطلوب
3- علاقه نشان دادن به میزان اثر گذاشتن بر روى دیگران از طریق رفتارهاى خود
این فایل پاورپوینت در 29 صفحه به خدمتتون ارئه میشود.