پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
برنارد چومی یکی از مهم‌ترین چهره‌های معماری در ارتباط با نظریه. چومی در سال ۱۹۸۲ در کنکور بین‌المللی پارک دولاویلت (De la Villette) انتخاب شد. او بر اساس نظریات ژاک دریدا و همچنین برخی از نویسندگان همچون ژرژ باتای و با توجه به بعضی از هنرها مانند سینما، به طراحی گونه نوینی در معماری نائل آمد. چنانکه اقبال زیادی از این گونه نوین به عمل آمد و برخی از مراکز فرهنگی و آموزشی را طراحی و اجرا کرد. چومی به طرح واحدهای نیمه مستقل و نیمه وابسته در این پارک دست زد که کارکردهای گوناگونی همچون تالار موسیقی، محل ورزش و بازی، کارگاه و…
دارند و هر کدام به شیوه‌ای با هم مرتبط می‌شوند که از مرکزیت یافتن عناصر جلوگیری می‌کند و هر واحد می‌تواند توسعه و گسترش یابد، بدون اینکه به طرح کلان لطمه‌ای وارد کند. به بیان دیگر، متن پارک هنوز باز است و بر خلاف معماری و متن ساختارگرایی، متن واسازانه تن به تثبیت نمی‌دهد و بسته نخواهد شد. از جنبه واژه شناسانه، او برای این واحدها از واژه فولی (Folies) استفاده کرد. فولی از واژه‌های چندمعنایی است که معناهایی همچون جنون، ساختمان و … را دربر می‌گیرد. این واژه که فوکو نیز از آن بسیار استفاده کرد، برای نامگذاری واحدها و عمارت‌های پارک به کار گرفته شد. مجموعه پارک موجب ایجاد نوعی پویایی و گوناگونی میشود. چینش مجموعه عناصری که مخاطب عادت به این شکل به دیدن آنها عادت ندارد و حضور رنگ‌های جالب توجه به‌ویژه رنگ‌های سرخ برای عناصر فلزی از خصوصیات این مجموعه است. در این‌گونه، علاوه بر مرکزیت‌زدایی فضایی، چومی با واسازی و ساخت‌شکنی اصول معماری سنتی کوشید تا زمان و حرکت را که در معماری گذشته نسبت به آن بی‌توجهی شده بود، مورد توجه قرار داد. مکان نیز که در معماری همواره محل ثبات بود، با نظریات چومی به معماری افزوده گردید. از سال ۲۰۰۰ به بعد چومی به سوی طراحی برج بیشتر جلب شد. او برج دیاوتای (۲۰۰۶-۲۰۰۴ پکن) و بلو تاور (۲۰۰۶-۲۰۰۴ نیویورک) را طراحی و به انجام رسانید.
این فایل پاورپوینت در 32 صفحه به خدمتتون ارئه میشود.