پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
برنارد چومی متولد 25 ژانویه 1944 معمار،نویسنده و معلم سوئیسی است. وی معمولا با دیکانستراکتیویست ها همکاری میکند. او در پاریس و نیویورک زندگی و کار کرده است. برنارد چومی مدرک معماری خود را در سال 1969 از Eth زوریخ دریافت نموده است. و به تدریس معماری در دانشگاههای لندن، انگلستان، نیویورک پرداخته است.
در طول زندگی حرفه ای او به عنوان معمار ، نظریه پرداز ، و یک آکادمیک ، برنارد چومی نقش معماری را در تجربه آزادی های فردی و سیاسی دگرگون ساخته است.از سال 1970، چومی پیرامون اینکه هیچ رابطه ثابتی بین فرم معماری و عملکرد هایی که درون آن اتفاق می افتد وجود ندارد بحث کرده است.
الزامات اخلاقی و سیاسی که باعث شده در کارهای خود روی ایجاد یک معماری فعال که درگیر نوعی توازن غیر سلسله مراتبی است از طریق دستگاه های برنامه ریزی فضایی تأکید کند. در تئوری چومی، نقش معماری بیان یک ساختار موجود اجتماعی نیست ، بلکه به عنوان یک ابزار برای سوال کردن درباره ساختار موجود و در نتیجه اصلاح آن است.
در می 1968 قیام و فعالیت های بین المللی باعث شد وی به طراحی استودیو ها بپردازد و همچنین مشغول تدریس و برگزاری سمینارها در انجمن معماری لندن در اوایل 1970s شد. در آن چهار چوب آموزشی او فیلم و نظریه ادبی را با معماری ترکیب کرد، و کار متفکرانی مانند رولان بارت و میشل فوکو را به منظور دوباره امتحان کردن مسئولیت معماری در تقویت روایت بلامنازع فرهنگی گسترش داد.
نظریه ها و رسم نمودار ساختاری که توسط فیلمبردار روسی سرگئی آیزنشتاین برای تولید فیلم های خود انجام میداد تاثیر بسزایی بر چومی گذاشت. وی روش دیاگرامی آیزنشتاین را به وضعیت بینابینی بین عناصر یک سیستم وفق داد که این سیستم شامل: فضا ، حادثه ، و حرکت (یا فعالیت).
بهترین مثال سخنان خود چومی است : “بازیکن فوتبال در سراسر میدان جنگ اسکیت بازی میکند!”
در این بیانیه ساده او هرچیزی که از مکان خود خارج شده است و هر گونه امکان خواندنی را برجسته کرده است؛ حاصل مشترک پروژه ای پساساختارگرا می باشد.
برنارد چومی و ایــرِنه چِنگ در مارچ 2003 با دعوت از 60 معمار و نظریه پرداز شناخته شده معماری کنفرانسی دو روزه در دانشگاه کلمبیا برگزار کردند، ماحصل این گفتارها در کتابی تحت عنوان “وضعیت معماری در اغاز قرن بیست و یکم” توسط انتشارات همان دانشگاه به چاپ رسید، انچه پی می اید مقدمه ایست که برنارد چومی برای اغاز همایش ارائه می دهد:
اگر به اغاز قرن بیستم فکر کنید، انچه به خاطرمان می اید سال های 1909 و 1912 و مانیفست فوتوریست هاست و انسان هایی همچون فیلیپو توماسو ماریــنِــتی که از جنگ در قامت هیجان انگیزترین چیزی که می تواند اتافاق بیافتد دفاع می کرد. این بارزه همراستاست با فروپاشی نهادها و ارزش هایی همچون خانواده، دولت و کلیسا.
امروزه در اغاز قرن بیست و یکم اگر از خودتان بپرسید چه ارزش هایی جاری است، احتمالا هیچکدام از شماهایی که این جا در این سالن جمع امده اید نخواهید
گفت جنگ، که همه ی ما شاهد بازگشتی هستیم به نهادهایی همچون خانواده، دین و دولت و حتی ملی گرایی ای که صد سال پیش فروریخته فرض می شدند و در نظر می امدند. چیزها انقدر که فکر می کنیم ساده نیستند، ما با یک تصویر سیاه و سفید مواجه نیستیم و همه چیز تحت شمول رابطه مستقیم یا معکوس پیش نمی رود.
اما حالا برای ما معماران به طور اخص و انسان های عادی ای که شهرها را دوست دارند به طور اعم مسئله این است که چگونه به قرن بیست و یکم بنگریم
و اگر بخواهیم از شمول نستالژیک بیرون بیاییم بهتر است این سئوال را اینگونه مطرح کنم که چه پیش خواهد امد، چه مباحثی طی ده یا بیست سال اینده مبتلا به معماری خواهد بود، فکر می کنم این برایند تمام مباحثی باشد که در این کنفرانس و در درس گفتارهای بی نهایت فشرده پنج تا ده دقیقه ای اش پی گرفته خواهد شد، برای ان هایی که مرا نمی شناسند خودم را معرفی می کنم، من برنارد شــُمی هستم و این لحظه، لحظه شروع کنفرانس وضعیت معماری در استانه قرن بیســـــت و یکم است.
برنارد چومی نظریه پرداز سبک آوانگارد و معماری است که برای نگارش کتاب ” معماری و انفصال” و همچنین تجربه های خود در زمینه ی این گونه ساختارشکنی ها بسیار مشهور است . کتاب ” معماری و انفصال” که دربردارنده ی مقالات او از سال 1975 تا 1990 است، انالیزی واضح و برانگیزاننده از مسائلی کلیدی است که مباحثِ معمارانه ی بیش از دو دهه ی گذشته را مورد نقد و بررسی قرار می دهد؛ از تئوری دیکانستراکتیو گرفته تا آخرین درگیری ها، به همراه مفاهیم واقعه وبرنامه ریزی هایش در این کتاب گنجانده شده است.
این فایل پاورپوینت در 39 صفحه به خدمتتون ارئه میشود.