فیلیپو برونشلی

فيليپو برونشلي طلا ساز ماهر و مجسمه ساز و نقاش فعالی که تبدیل به یکی از بزرگترین معماران اوایل دوره ی رنسانس شد. او هرگز شکایتی در زمینه بی کاری نداشت. زیرا در ایالت فلورانس که شهر ثروتمندی به شمار می‌رفت اصناف و خانواده‌های با نفوذ بسیاری مشغول خلق تعداد بیشماری از آثار معماری با نام خود بودند.

در سال ۱۴۱۹ برونشلی که پدرش محضردار بود این افتخار را داشت که یکباره ۲ سفارش کاری مهم را دریافت کند.صنف سازندگان ابریشم سفارش ساخت یتیم خانه ای برای کودکان سرراهی فلورانس را به وی نمود. وی در خلق این اثر که(( ospedale degli Innocenti)) نام گرفت ، به بخش‌های کلاسیک بنا پرداخت که شامل کار روی تقارین طرح و بخش‌های موزون از اتاق‌های داخلی گرفته تا سردر بیرونی بنا می‌شد.

سفارش دوم او در این سال از جانب بالاترین مقام منطقه می‌شد. جیوانی د آوراردو (Gioranni d Averardo) که عضوی از خانواده با نفوذ مدیسی(Medici) بود سفارش ساخت یک کلیسای کوچک را برای مقبره اش به برونلشی داد. وی بنای سکریستی باستانی(Old Sacristy) را طراحی نمود (این نامی‌بود که بعد‌ها به بنا داده شد تا از اثر سکریستی نوین(New Sacristy ) که ساخت میکل آنژلو(Michelangelo) بود بازشناخته شود.) که در واقع در کلیسای فلورانسی سن لورنزو(San Lorenzo) بوده و پلان اصلی بنا به شمار می‌رفت.بنا دارای پلان مربعی شکل و طاق‌های نیم دایره ای شکل بود. اشکال عمده بنا را مکعب و دایره تشکیل می‌دهد ارباب رجوع به حدی شیفته ی طرح برونشلی از بنای سکریستی باستانی شد که بلافاصله در خواست بازسازی بنای کلیسا را از وی نمود.

میکده ی کلیسا:

تمامی‌اهالی فلورانس انتطار آثار بزرگی را ازبرونلشی نداشتند. به طور مثال ضعف بافندگان پشم که مسئول ساخت کلیسای جامع بود نسبتا مردد به نظر می‌رسید زیرا مسئله به اوج رساندن کلیسای جامعه توسط یک گنبد مطرح بود به طوری که گل سرسبد شهر شود. قطر زیرساخت اولیه و ۸ضلعی بنا قبلا روی یک پایه ی برجسته به ارتفاع ۴۵ مترواقع بود. جای هیچ سؤالی نبود که برای ساخت چنین بنایی نیاز به یک معمار استاد و طراز اول بود. متقاضیان بسیاری خود را واجد شرایط ساخت آن دانسته و در یک رقابت سرکت کردند.قضات در انتخاب خود تردید داشتند و بالاخره بعد از گذشت ۲سال پیشنهاد برونلشی آن‌ها را متقاعد ساخت.

مدیر جدید پروژه از نوآوری باکی نداشت. او پوشاندن بنا را با یک گنبد ۲جداره ای به اتمام رساند که از این ۲ تنها جداره ی درونی متحمل وزن بناست. به این ترتیب وی توانست وزن کلی گنبد را کاهش دهد. برونلشی همچنین در سازماندهی اثر خلاقیت به خرج داد؛ برای صرفه جویی در زمان کارگران سازنده ی گنبد که مجبور بودند در نیم روز کار وقت گیر و طاقت فرسای پایین آمدن و بالا رفتن از گنبد را انجام دهند، وی در زیر سقف کلیسا، میکده‌ها و آشپزخانه‌هایی را بنا نمود.

اما مشتریان نسبت به خلاقیت‌های برونلشی بد بین بودند.در سال ۱۴۳۲، وقتی که کار به قسمت طراحی کلاهک نورگیر و برجسته گنبد رسید، صنف بافندگان پشم تصمیم گرفت رقابت دیگری را برگزار کند تا اینکه آن را بر عهده ی برونلشی واگذارد. نهایتا برونلشی بود که به اجرا درآمد اما عمر او به وی مجال این را نداد که نظاره گر کار گنبد باشد: وی در سال ۱۴۴۶ در گذشت. واساری(Vasari) مورخی است که مراسم تشییع معمار بزرگ را در کلیسای جامع فلورانس توصیف نمود بدون کتمان این حقیقت که سرزمین مادری او (( پس از مرگش بیشتر از زمان حیاتش به او افتخار کرده و خاطرش را گرامی‌داشت)).

معمار به عنوان یک هنرمند

جیور جیو واساری(Giorgio Vasari) مورخی که از فیلپیو برونلشی) که همیشه نگران این بود که نه به عنوان یک صنعتگر ساده بلکه به عنوان یک هنرمند شناخته شود) این گونه نقل میکند: به خاطر داشته باشید که به جز دیوارها هیچ خاطره دیگری از ما به جا نمی‌ماند که پس از گذر صدها و هزاران سال همچنان گواهی می‌دهند که خالق آن‌ها کیست.

هرچه باشد آن‌ها علاوه بر ریاضیات و هندسه، سنت هنرهای لیبرال را نیز به کار می‌گرفتند، بنا بر این دلیلی برای آن که آن‌ها را هنرمند ندانیم وجود نداشت.

شماری از معمارهای نام برده ی دوره ی رنسانس برای یک انقلاب در حرفه شان مبارزه کردند و برخلاف اقدام مشابه نقاشان و مجسمه سازان، موفق بودند.

جایگاه معماران، به اتکای خودشان، به عنوان هنرمند از قرن پانزدهم شناخته شده است.

1377:متولد فلورانس، ایتالیا

۱۴۰۱:در رقابتی که برای طراحی دروازه‌های تعمیرگاه انجام شد شرکت نمود و نهایتا لورنزو گیلبرتی برنده اعلام شد.

۱۴۰۴:عضوی از اتحادیه طلا سازان فلورانس شد.

۱۴۱۸:نقشه‌هایی را برای رقابت در طرح گنبد کلیسای جامع فلورانس ارائه نمود. ۱۴۱۹-۲۴:یتیم خانه (Ospidale degli Innocenti)، فلورانس.

۱۴۲۰:کار روی گنبد کلیسای جامع را آغاز نمود.

دهه ۱۴۲۰ جبه خانه باستانی در سنلورنزو، فلورانس.

۱۴۳۰: آغاز کار روی کلیسای کوچک پاتزی، سانتاکروس، فلورانس.

۱۴۳۶:قرارداد ساخت کلاهک نورگیر گنبد کلیسای جامع را دریافت نمود.

۱۴۴۶:در ۱۶ آوریل در فلورانس درگذشت.

منابع: کتاب “۵۰ معمار که باید آنها را بشناسیم” نشر مقدس، ترجمه مهسا چاووشی + ویکیپدیا

+قبلا يك بار اين معمار رو در نسخه ي قبلي وبلاگ معرفي كرده بودم ….كه اين مطلب تقريبا همان مطلب است.