غبطه و درخواست خوبیهایی همانند آن چه در دست دیگران است برای خود، امری جایز و مطلوب است و این گونه آرزو و درخواست، جزیی از حسادت و امر ناپسند نیست؛ زیرا شخص با شناخت از نعمتی خواهان آن میشود تا مایه رشد و بالندگی وی شود، بی آن که خواهان زوال آن را از دست دیگری باشد. غبطه، عامل حرکت و بالندگی اندیشهها و رفتارهای به ظاهر همانندی را میتوان یافت که در باطن و حقیقت خود بسیار متقابل و متضاد هم میباشند، به گونهای که جز برای خردمندان، امکان یافتن تفاوت میان آنها فراهم نیست. از اینرو بسیاری از مردم در دام شباهتهای آن گرفتار میشوند و به این تفاوتهای ریز، جزیی و اندکی نمینگرند که تفاوت ماهوی …
فرهیخته گرامی برای مطالعه بیشتر راجب این گفتار و همچنین مطالب مرتبط بیشتر با این متن لطفا اینجا کلیک کنید...