ساختارهای دیسک FAT

اساسا هارد دیسک ها و سایر رسانه ها ارائه دهنده فناوری اصلی جهت ذخیره سازی داده ها می باشند. ولی سیستم پرونده مزبور ساختار سلسله مراتب حجم ها و دایرکتوری هایی را ارائه می دهد که در آن پرونده های شخصی والگوهای سازماندهی ( که به سیستم امکان می دهنده تا داده ها را در مکانی از دیسک یا درایو ارائه شده قرار می دهد. ) را ذخیره می کنید. معملا سیستم های پرونده یک بخش مجتمع از سیستم عامل OS می باشند و بسیاری از سیستم های عامل جدیدتر پشتیبانی از سیستم های پرونده مختلف را در اختیار شما می گذارند تا بتوانید آنها را انتخاب نمایید.

امروزه رایج ترین سیستم های پرونده به کار رفته مبتنی بر جدول تخصیص پرونده می باشند که داده های ذخیره شده در هر خوشه موجود در دیسک را ردیابی می کند. انواع مختلفی از سیستم FAT به نام های FAT12, FAT16, FAT32 وجود دارند و همه آنها برحسب تعداد ارقامی که در شماره های جدول تخصیص به کار می روند از یکدیگر متمایز می شوند. به عبارت دیگر FAT16 از ارقام 16 بیتی برای ردیابی خوشه های داده ها استفاده  می کند و FAT32 ارقام 32 بیتی و غیره را به کار می برد. بدین ترتیب سیستم های متنوع FAT به صورت زیر مورد استفاده  قرار می گیرند:

• FAT12: در تمام حجم های کمتر از 16 مگابایت به کار می رود.
• FAT16: در حجم های 16 مگابایت تا 2 گیگابایت توسط MS-DOS و بیشتر نگارش های ویندوز استفاده می شود. ویندوز های NT,2000, XP حجم های FAT16 که به بزرگی 4 گیگا بایت می باشند را پشتیبانی می کنند.
• FAT32 به طور اختیاری در حجم های 512 مگابایت تا 2 ترابایت TB مورد استفاده قرار می گیرد.

 

در اصل FAT12, FAT16 سیستم های پرونده ای هستند که به طور اختیاری توسط DOS و ویندوز به کار می روند و تقریبا از طریق سایر سیستم های عامل PC امروزی پشتیبانی می شوند.

FAT32 توسط ویندوز 95 و نگارش های بعدی از جمله 2000, xp, Me, 98 95c پشتیبانی می شود. اگر چه تمام سیستم های عامل PC که من از آنها اطلاع دارم حداقل FAT12, FAT16 را پشتیبانی می نمایند ولی برخی از آنها هیچ یک از سیستم های پرونده FAT را به خوبی پشتیبانی نمی کنند. ویندوز NT را معرفی نمود که منحصرا متعلق به سیستم عامل اصلی NT از جمله ویندوز 2000 و ویندوز xp می باشد. ولی ویندوز me/98 را پشتیبانی نمی کند.

OS/2 1.2 نیز high performance file system (HPES) را عرضه نمود که مختص os/2 می باشد اگر چه نگارش 3.x. NT نیز آن را پشتیبانی می کند. امروزه بیشتر حجم ها و درایوهای PC توسط یکی از سیستم های پرونده FAT فرمت می شوند.

این فصل جزییات سیستم های پرونده را به تفضیل بررسی می کند. اگرچه قابلیت های دیگری که توسط HPFS, NTFS ارائه شده اند نیز بحث می شوند ولی به دلیل عمومیت سیستم های پرونده fAT روی آنها تاکید بیشتری شده است.

برای مرتب کردن پرونده های روی یک دیسک و قادر ساختن برنامه های کاربردی برای مشاهده یک رابطه سازگار با سیستم پرونده سیستم عامل چندین ساختار روی یک دیسک ایجاد می کند. این ساختارهای برای هر OS که از سیستم پرونده FAT پشتیبانی می کند از جمله ویندوز 9x  NT, 2000 یکسان می باشد. لیست زیر همه ساختارها و نواحی FAT را برای اداره کردن یک دیسک استفاده  می شوند را نشان می دهد که تقریبا به همین ترتیب در رسانه ها ظاهر می شوند:

• رکوردهای راه اندازی بخش اصلی وتوسعه یافته
• رکورد راه اندازی حجم
• دایرکتوری اصلی
• جدول های تخصیص پرونده
• خوشه ها ( واحدهای تخصیصی موجود در ناحیه داده ها)
• استوانه خطایاب خوانده و نوشتن

 

VFAT و نام های طولانی پرونده

اولین محصول ویندوز 95 بجز در برخی از سیستم های پیشرفته تر از موردی که اساسا شبیه به سیستم پرونده FAT است استفاده  می کند. همانند اکثر ویندوزهای 95 پشتیبانی سیستم عامل مزبور برای سیستم پرونده FAT با استفاده  از کد 32 بیتی و VFAT بازنویسی می شود. VFAT در ترکیب با کد VCACH حالت حفاظت شده 32 بیتی کار می کند ( که نهانگاه SMARTDrive حالت واقعی 16 بیتی مورد استفاده  در DOS و ویندوز 1/3 را جایگزین می نماید) تا کارآیی بهتری از سیستم پرونده را ارائه دهد. با این وجود واضح ترین پیشرفت در VFAT، پشتیبانی آن از نام های طولانی پرونده است. DOS و ویندوز 1/3 در طی چندین سال با قرار داد نامگذاری پرونده 8.3 استاندارد دچار مشکل شده بودند و افزودن پشتیبانی نام های طولانی پرونده یک اولویت بالا در ویندوز 95 بود به ویژه در روشن شدن این واقعیت که کاربران سیستم عامل مکینتاش و OS/2 از این قابلیت بهره بسیاری می برند.

مشکل طراحان ویندوز 95 غالبا در مورد صنعت PC سازگاری پسرو بود. هنگامی که به طور ابتدا به ساکن یک سیستم پرونده جدید را طراحی می کنید ایجاد نام های طولانی پرونده کار مهمی نیست. همانند میکروسافت که طی سال های قبل این کار را با NTFS مربوط به ویندوز NT انجام می داد. با این وجود توسعه گران ویندوز 95 می خواستند نام های طولانی پرونده را به سیستم پرونده FAT موجود اضافه کنندو امکان ذخیره این نام ها در حجم های موجود DOS را فراهم سازند.

VFAT قابلیت تعیین نام های پرونده و دایرکتوری که به طول حداکثر 255 کاراکتر هستند ( طول مسیر را نیز شامل می شود) را ارائه می دهد. ولی پسوند سه کاراکتری ماندگار شد زیرا ویندوز 95 همانند نگارش های قبلی ویندوز به پسوندهایی متکی است که به انواع پرونده ها با برنامه های کاربردی خاص مربوط می شوند. نام های طولانی پرونده VFAT نیز می توانند علاوه بر کاراکترهای بعدی دارای فضاهایی باشند که نام های استاندارد DOS 8.3  فاقد آن می باشند. این فضاها عبارتند از : + – ; = [ ] .

اولین مشکل هنگام پیاده سازی نام های طولانی پرونده نحوه قابل استفاده  ساختن آنها برای نگارش های قبلی DOS و برنامه کاربردی ویندوز 16 بیتی بود که فقط نام های طولانی پرونده نحوه قابل استفاده  ساختن آنها برای نگارش های قبلی DOS و برنامه کاربردی ویندوز 16 بیتی بود که فقط نام های 3/8 را پشتیبانی می کند. راه حل این مشکل ارائه دو نام برای هر پرونده می باشد.

یک نام طولانی پرونده و یک نام مستعار که از قرارداد نامگذاری قدیمی 3/8 استفاده  می کند وقتی یک پرونده با یک نام طولانی پرونده در ویندوز 9x ایجاد می نمایید VFAT برای ایجاد نامی معادل با نما مستعار 3/8 از فرایند زیر استفاده  می کند.

• سه کاراکتر اول پس از آخرین نقطه در نام طولانی پرونده، پسوند نام مستعار می شود.
• شش کاراکتر اول نام طولانی پرونده به حرف بزرگ تبدیل می شوند و به عنوان شش کاراکتر اول نام مستعار پرونده قرار می گیرند. اگر هر یک از این شش کاراکتر اول نام مستعار پرونده قرار می گیرند. اگر هر یک از این شش کاراکتر بر مبنای قواعد نامگذاری 8.3 استاندارد غیر مجاز باشند VFAT این کاراکترها را به کاراکترهای زیر خط دار تبدیل می کند.
• VFAT دو کاراکتر ~1 را به عنوان هفتمین و هشتمین کاراکتر نام مستعار پرونده اضافه می نمایند. مگر این که منجر به ناسازگاری شود که در صورت لزوم در این مورد از ~2, ~3 و غیره استفاده می کند.

 

FAT32

هنگامی که سیستم پرونده FAT توسعه پیدا می کرد درایوهای هارددیسک 2 گیگابایتی بسیار جالب بودند و هیچ فردی انتظار نداشت محدودیت اندازه بخش مزبور که از ترکیب مدخل های FAT 16 بیتی و اندازه های خوشه های 32 کیلوبایتی تحمیل شده است یک مشکل باشد. با این وجود امروزه PC های ارزان قیمت که حتی به هارد دیسک با ظرفیت 10، 20 و 30 گیگابایت مجهز هستند رایج می باشند. وقتی که از سیستم پرونده FAT استاندارد به همراه درایوهای بزرگتر استفاده  می کنید باید بخش های متعددی ایجاد نمایید که هر یک از آنها به طور تقریبی بزرگتر از 2 گیگابایت نباشند. از نظر بسیاری از کاربران داشتن حروف درایو متعدد برای یک دیسک منفرد گیچ کننده می باشد و این امر سازماندهی و مکان یابی پرونده ها را مشکل می کند.

برای نشان دادن این مشکل میکروسافت یک نگارش پیشرفته از سیستم پرونده FAT به نام FAT32 را عرضه کرد. FAT32 کاملا شبیه به FAT استاندارد کار می کند و تنها تفاوت آن در این است که این سیستم از شماره هایی با ارقام بیشتر استفاده  می نماید بنابر این می توان خوشه های بیشتری را در یک دیسک اداره کند. بر خلاف VFAT که یک نوآوری ویندوز 9x می باشد و از ساختارهای سیستم پرونده موجود استفاده  می کند FAT32 قبل از بارگذاری ویندوز GUI از طریق برنامه FDISK اجرا می گردد. FAT32 خود یک تقویت کننده سیستم پرونده FAT است. به عبارت دیگر در حالی که VFAT به عنوان بخشی از virtual machine manager ویندوز 9x اجرا می شود. FAT32 قبل از بار ذاری ویندوز GUI از طریق برنامه FDISK اجرا می گردد. FAT32 ابتدا در OEM service release 2 ویندوز 95 قرار گرفت ولی در حال حاضر بخشی از ویندوز Me/98. همچنین قسمتی از سیستم عامل ویندوز ME ویندوز 2000 و یندوز XP می باشد.

قرینه سازی FAT

FAT32 از دو کپی دیگر FAT که در بخش دیسک ذخیره شده اند بهره بیشتری می برد. در یک بخش از FAT16 اولین کپی FAT همیشه کپی اصلی می باشد و داده های خود را برای دومین FAT تکرار می کند. همچنین گاهی اوقات در طی فرآیند مزبور به آن آسیب می رسد. در این بخش FAT32 وقتی سیستم در کپی اصلی FAT به مشکلی برخورد می کند می تواند به کپی دیگری سوییچ کند که از آن پس کپی اصلی می شود. همچنین سیستم می تواند فرایند قرینه سازی FAT را غیر فعال کند تا از آسیب دیدن FAT ماندگار توسط کپی دیگر جلوگیری شود. این امر تحمل پذیری خطا در بخش های FAT32 را بیشتر می کندکه غالبا امکان تعمیر یک FAT صدمه دیده را بدون وقفه ناگهانی سیستم یا از دست دادن داده های جدول فراهم می سازد.

NTFS

NTFS

سیستم پرونده واقعی ویندوز NT 2000   و XP است. ویندوز 2000 و XP از نگارش پیشرفته NTFS به نام  NTFS 5 یا  2000NTFS استفاده  می‌کنند. ویندوز NT باید دارای Serevise Pack 4  باشد یا نصب شود تا قبلیت دستیابی به دیسک  NTFS 5 / NTFS2000 را داشته باشد. اگر چه ویندوز XP / 2000 / NT بخش‌های FAT را پشتیبانی می‌کنند ولی  NTFS بسیاری از مزیت های FAT از جمله نام‌های طولانی پرونده پشتیبانی پرونده‌ها و بخش های وسیع‌تر خصوصیات توسعه یافته را فراهم می‌کند و امنیت را افزایش می‌دهد. NTFS همانند تمام ویندوزهای NT کاملا بهطور جدید طراحی شده‌اند. سازگاری پسرو با سیستم‌های عامل قبلی میکروسافت یک موضوع قابل توجه نبود، زیرا توسعه‌گران قصد ایجاد یک سکوی 32 بیتی کاملا جدید را داشتند. در نتیجه هیچ سیستم‌ عاملی غیر از ویندوز XP/2000 که به ویندوز NT بستگی دارد) نمی‌تواند بخش‌های NTFS را بخواند.

این یک موضوع مهم است. همه سیستم‌های عامل دیگر ویندوز اساسا دیگر ویندوز اساس بر مبنای DOS هستند و در موقعیت‌های خاص، روش راه‌‌آندازی دیگری را برای  یک اعلان DOS  می‌گذارند. اگر مجبورید برای ترکیب یک بخش از سخت‌افزار یا تعمیر اظطراری یکدیسک، برنامه سودمند خاص DOS را اجرا کنید، مگر این که یک اعلان فرمان شبیه DOS در ویندوز در ویندوز NT 2000 ارائه می‌دهد را باز کنید ولی در واقع این یک تقلید  از DOS است ( نه یک رابط واقعی) شما نمی‌توانید سیستم مزبور را با یک اعلان فرمان راه‌اندازی نمایید و همانند ویندوز 9x از CU1 اجتناب کنید، مگر این که Recovery Consol ویندوز xp  یا 2000 را نصب  نمایید. همانطور که نام مزبور را به کار می‌برید، Recovery Consol نیز برای تعمیر سیستم و نگهداری محصولات ( نه برای استفاده  روزمرده طراحی می‌شود.

البته می‌توانید با اجرای سیستم توسط دیسک راه‌اندازی DOS و ویندوز XP 2000 NT را به طور کامل کنار بگذارید، ولی اگر در درایوهای خود دارای بخش‌های NTFS هستید نمی‌توانید از طریق اعلان DOS به آنها دسترسی یابید.

NTFS با استفاده  از فضاهای خالی، دوره‌های متعدد و سایر کاراکترهای استاندارد به جز * ? ; < > | از نام‌های پرونده حداکثر تا 255 کاراکتر پشتیبانی می‌نماید. از آن جا که فاصله‌های پرونده NTFS به طور 64 بیت هستند، پرونده‌ها و بخش‌ها می‌توانند بسیار زیاد باشند: حداکثر تا EB 16  (اگزابایت) از نظر اندازه. ارائه یک ایده در مورد مقدار داده‌ها این است که به طور تخمینی همه کلماتی که در طول تاریخ توسط بشر مطرح شده‌اند، 5 اگزابایت از ذخیره‌گاه را به خود اختصاص می‌دهند.

با وجودویندوز NTFS , NT, 3051 دارای تراکم ذخیره نشده به صورت پرونده از طریق هر برگه مشخصات پرونده می باشد. هیچ برنامه دیگری نظیر pkzip , winzip به پرونده‌های متراکم و نامتراکم ذخیره شده یک درایو NTFS نیاز ندارد.

معماری NTFS

اگر چه بخش‌های NTFS از نظر داخلی با بخش‌های FAT بسیار تفاوت دارند، ولی آنها از ساختارهای دیسک به همراه بخش‌های بسیار که قبلا در این بخش بحث شد، پیروی می‌کنند. کاملا شبیه FAT هستند و دارای یک رکورد راه‌اندازی حجم می باشند هر چند که به طور متفاوت فرمت می شوند.

هنگامی که یک حجم با NTFS فرمت می‌شود، پرونده‌های سیستم در دایرکتوری ریشه حجم NTFS ایجاد می‌گردند. این پرونده‌های سیستم می‌توانند در هر کان فیزیکی موجود در حجم NTFS ذخیره شوند. این بدان معناست که صدمه به هر مکان خاصی از دیسک، احتمالا کل بخش را غیر قابل دسترسی نمی‌کنند.

معمولا هنگامی که شما یک حجم NTFS را فرمت می‌کنید، پرونده‌های NTFS 10 ایجاد می‌شوند جدول 22- 25 نام و توصیف‌های این پرونده را نشان می‌دهد.

یک بخش NTFS بر مبنای یک ساختار به نام جدول پرونده اصلی (MFT) می باشد. مفهوم MFT می‌ باشد.و مفهوم MFT در مورد FAT  گسترش می یابد. به جای این که از جدول مرجع‌های خوشه استفاده  کنید. MFT دارای اطلاعات جزیی بیشتر درباره پرونده‌ها و دایرکتوری فهرست‌های بخش مزبور است. در برخی موارد، حتی دارای پرونده‌ها و دایرکتورهای خود می باشند.

اولین رکورد در MFT به نام توصیف‌گر است که خود اطلاعات مربوط به MFT را در بر می گیرد. رکورد راه‌اندازی حجم برای یک بخش NTFS دارای یک مرجع  می باشد که به مکان این رکورد توصیف‌گر اشاره می‌کند. دومین رکورد در MFT یک کپی قرینه مزبور است و تحمل پذیری عیب را ارائه می‌دهد که در این صورت اولین کپی باید آسیب دیده باشد.

سومین رکورد، رکورد پرونده ثبت ماوقع است. تمام تراکنش‌های NTFS  در یک پرونده می تواند هنگام به وجود آمدن مشکل برای بازگردانی داده‌های به کار رود، ثبت می‌شوند، بخش عده MFT شامل رکوردهایی برای پرونده‌ها و دایرکتوری‌هایی است که در بخش مزبور ذخیره شده‌اند. پرونده‌های NTFS شکل موضوعاتی را به کار می برند که دارای صفات تعریف شده توسط کاربر  و سیستم است. صفات موجود در یک پرونده NTFS جامع‌تر از پرچم‌‌های ساده به کار رفته در بخش‌های FAT می باشند. همه اطلاعات موجود در یک پرونده NTFS به عنوان صفات آن پرونده ذخیره می شوند. در حقیقت حتی داده‌های پرونده مزبور در یک مدخل دایرکتوری لیست نمی شوند. بدین ترتیب،  دایرکتوری‌ها به عنوان رکوردهای MFT وجود دارند، ولی آنها دارای ایندکس‌های بیشتری هستند که پرونده‌ها را در دایرکتوری لیست می‌کنند و شامل اندازه، تاریخ، ساعت و سایر اطلاعات مربوط به پرونده‌های منفرد نمی‌شوند.

بنابراین، MFT مختص به یک درایو NTFS وسیع‌تر از یک لیست خوشه شبیه یک FAT است، در واقع این ساختار ذخیره‌گاه داده‌های اولیه در بخش مزبور می‌باشد. اگر یک پرونده یا دایرکتوری‌ها نسبتا کوچک باشد (تقریبا کمتر از 1500 بایت ) ممکن است تمام موارد پرونده و دایرکتوری در MFT  ذخیره شده باشند. برای بیشتر شدن مقادیر ذخیره‌گاه رکورد MFT در یک پرونده یا دایرکتوری برای خوشه‌های خارجی در بخش مزبور است. این خوشه‌های خارجی، خروجی‌ها نامیده می‌شود. همه رکوردهای موجود در MFT که شامل توصیف‌‌گرها و پرونده ثبت ماوقع می باشند. می توانند از خروجی‌ها برای ذخیره‌گاه صفات دیگر استفاده  کنند. صفات یک پرونده که بخشی از یک رکورد MFT هستند، صفات مقیم نامیده می شوند و آنهایی که در خروجی‌ها ذخیره‌ شده‌اند صفات غیر مقیم است.

NTFS 2000 NTFS5

همراه با ویندوز 2000 یک نوع جدیدی از NTFS به نام NTFS 5  (NTFS2000 نیز نامیده می‌شود) وجود دارد. NTFS 5  توسط ویندوز NTFS XP نیز استفاده  می شود. این بهنگام سازی سیستم پرونده Nt ویژگی‌های جدید متعددی دارد که مورد استفاده  قرار می‌گیرند و حتی برای ویندوز 2000 لازم هستند. به همین دلیل وقتی شما ویندوز 2000 را نصب می کنید همه حجم‌های NTFS موجود به طور خودکار به NTFS 5 ارتقا می یابد، ( هیچ روشی برای لغو این موضوع وجود ندارد) همچنین شما نگارش‌های ویندوز NT را قبل از  service Pack 4 (SP4)  ویندوز NT اجرا نمایید. NT4 دیگر نمی تواند به حجم‌های NTFS5 دسترسی پیدا کند. چنانچه  مایلید NT 4 و ویندوز 2000 را با هم در یک سیستم اجرا کنید. (نظیر ترکیب‌بندی راه‌اندازی دوگانه) لازم است با نصب service Pack 4 یا نگارش بعدی آن NT 4 را ارتقا دهید. یک درایو NTFS SYS به هنگام شده در service Pack 4 وجود دارد که به Nt 4 امکان می‌دهد تا از طریق آن بخواند و بر روی حجم‌های NTFS 5 بنویسد.

ویژگی‌های جدید سیستم پرونده NTFS 5  عبارتند از:

• سهمیه‌های دیسک اداره کننده‌های سیستم می توانند مقدار فضای دیسکی که کاربران می توانند بر مبنای هر حجم تصور کنند را محدود نمایند. سطوح سه سهمیه عبارتند از: Enforced , Tracking
• رمز نویسی : NTFS 5 می تواند همان طور که از طریق دیسک مزبور می‌خواند و به دیسک می نویسد پرونده‌ها را به طور خودکار رمزنویسی و کدگشایی کند.
• تجزیه مجدد نقاط: برنامه‌های می‌توانند عملیات‌های باز را بر خلاف موضوعات موجود در سیستم پرونده حبس نموده و کد خاص را قبل از بازگشت داده‌های پرونده اجرا کنند. این امر می تواند برای توسعه ویژگی‌های سیستم پرونده نظیر نقاط مرتفع استفاده شود که شما می توانید برای هدایت دوباره داده‌های خوانده شده و نوشته شده از یک پوشه به حجم یا دیسک فیزیکی دیگر استفاده  نمایید.
• پرونده‌های متفرق: این ویژگی به برنامه‌ها امکان می دهد تا پرونده‌های بسیار بزرگتری به عنوان مکان نگه‌دارها را ایجاد کنید از یک پوشه به حجم دیسک فیزیکی دیگر استفاده نمایید.
• دفتر روزنامه USN ثبت نام تغییرات انجام شده در پرونده‌های حجم مزبرو را ارائه می دهد.

از آنجا که این ویژگی‌ها خصوصا دفتر روزنامه USN برای اجرای ویندوز 20000 ضروری هستند، یک کنترلر حوزه ویندوز 2000 باید از یک بخش به عنوان حجم سیستم استفاده  نماید.

سازگاری NTFS

اگر چه بخش‌های NTFS مستقیما توسط DOS و سایر سیستم‌های عامل قابل دسترس نیستند، ولی ویندوز 2000 برای کاربرد شبکه طراحی می‌شوند و انتظار می‌رود پرونده‌های NTFS از طریق سایر سیستم‌های عامل در دسترس قرار گیرند. به همین دلیل NTFS به پشتیبانی صفات پرونده DOS و قرارداد ناگذاری FAT ادامه می دهد.

یکی از دلایل اصل استفاده  از NTFS امنیتی است که برای پرونده‌ها و دایرکتوری‌های خود ارائه می دهد. صفات امنیت NTFS به نام مجوزهای هستند و طراحی می شوند تا به اداره کننده‌های سیستم امکان دهند که دستیابی به پرونده‌ها و دایرکتوری‌ها را با حق ارائه آن به کاربران و گروه‌ها کنترل کنند. این امر بیشتر یک رویکرد دانه‌ای است تا صفات سیستم پرونده FAT که برای همه کاربران  استفاده  می شوند.

با این وجود، هنوز می‌توانید صفات نوع FAT موجود در پرونده‌های NTFS را با استفاده  از ابزارهای استاندارد مدیریت پرونده ویندوز 2000 / Nt و حتی فرمان ATTRIB اعلان فرمان است تنظیم نمایید.

وقتی از پرونده‌های FAT برای یک درایو NTFS شبکه کپی می گیرید، صفات نوع FAT باقی می مانند تا زمانی که صراحتا آنها را  حذف کنید. این امر می تواند یک درایو NTFS با صفت فقط خواندنی FAT پرچم‌گذاری می شود، نمی‌تواند از طریق یک کاربر ویندوز 2000 Nt حذف گردد، حتی اگر آن کاربر دارای مجوزهای NTFS باشد.

برای انی که DOS و سیستم‌های 16 بیتی بتوانند به پرونده‌های بخش NTFS یک شبکه دسترسی پیدا کنند سیستم پرونده یک نام مستعار برای هر پرونده و دایرکتوری موجود در بخش مزبور نگاه می‌دارد. الگوریتم ایجاد نام مستعار اطلاعات طریق نام طولانی پرونده همان است که توسط VFAT ویندوز 95 به کار می‌رود. همچنین ویندوز 2000 Nt که بخش‌های FAT خود را با یک نوع پشتیبانی نام طولانی پرونده ارائه می‌دهد مدخل‌های دایرکتوری دیگری را اختصاص یم‌دهد تا در صورت لزوم  از طریق  نام طولانی پرونده همان است که توسط VFAT ویندوز 95 به کار می رود. همچنین ویندوز 2000 / Nt که بخش‌های  FAT خود را با یک نوع پشتیبانی نام طولانی پرونده مورد استفاده  توسط VFAT ارائه می‌دهد مدخل‌های دایرکتوری دیگری را اختصاص می‌دهد تا در صورت لزوم نام‌های طولانی پرونده ذخیره شوند.

ایجاد درایوهای NTFS

NTFS برای کابرد در درایوهای هارد دیسک می باشد. شما نمی‌توانید یک فلاپی دیسک NTFS ایجاد نمایید. سه روش اساسی برای ایجاد یک بخش دیسک NTFS وجود دارند که به قرار زیر است:

• یک حجم NTFS جدید در خارج از فضای بخش بندی نشده دیسک در طی فرایند نصب ویندوز 2000 / Nt یا پس از به وسیله برنامه سودمند disk Adumistrator  ایجاد کنید.
• با استفاده از جعبه محاوره‌ای Format ویندوز Nt از طریق اعلان فرمان، یک بخش برای NTFS ایجاد نمایید.
• در طی فرایند نصب ویندوز 2000 / Nt یا پس از نصب آن توسط برنامه سودمند خط فرمان CONVERT یک بخش FAT را به NTFS تبدیل کنید.

 ابزارهای NTFS

از آن جا که این ابزار اساسا از یک معماری متفاوت استفاده  می‌کند در واقع هیچ یک از فنون عیب یابی که قبلا در این بخش به طور خلاصه بحث شده‌اند کارایی ندارند و برنامه‌های سودمند در نظر یک دیسک را برای خطاهای سیستم پرونده و قطاع‌های خراب بررسی کند ولی به غیر از آن سیستم عامل مزبور برنامه‌های سودمند تعمیر دیسک یا یکپارچه‌سازی دیگری ندارد. ویندوز 2000  و  XP شامل یک فرمان خطی و نگارش CUI  در CHKDSK می باشند، همچنین دارای یک ابزار یکپارچه‌سازی هستند که از روی ویندوز اکسپلور GUI اجرا می شوند.

با این وجود، سیستم پرونده NTFS قابلیت‌های خودکار تعمیر دیسک خاص خود را دارد. علاوه بر ویژگی‌های تحمل پذیری عیب ویندوز 2000 / Nt نظیر قرینه ‌سازی دیسک دیسک خالی شده به طور مساوی سیستم عامل نیز از یک فن  ترمیم خطای دیسک به نام نگاشت مجدد خوشه استفاده  کند.

با نگاشت مجدد خوشه هنگامی که ویندوز  XP2000 / Nt یک قطاع خراب را در یک بخش NTFS آشکار می‌نماید. به طور خودکار داده‌های موجود در آن خوشه بعدی نگاشت مجدد می کند. اگر درایو مزبور بخشی از یک ارایه درایو تحمل‌پذیر عیب باشد همه داده‌های گمشده از طریق داده‌های مضاعف موجود در سایر درایوهای بازسازی می شوند.  به هر حال علی رغم این ویژگی‌ها ویندوز 2000 / Nt هنوز به برنامه‌های سودمند تعمیر دیسک و یکپارچه‌سازی نیاز واقعی دارند. مدت زیادی است که این ویژگی‌های ارائه شده‌اند، ولی در حال حاضر برنامه های سودمند دیگری وجود دارند که می‌توانند درایوهای NTFS را تعمیر و یکپارچه‌ کنند. وجود یک نگارش به هنگام شده برای ویندوز XP ضروری است.