پایگاه علمی سعید سان دانلود رایگان مقالات علمی کنفرانس و ژورنال
راز موفقیت ابوعلی سینا
بعید می دانم کسی از مخاطبان عزیز باشد که نام حکیم و فیلسوف بزرگ ایرانی یعنی ابوعلی سینا را نشنیده باشد. شخصیت بزرگی که اگر او را در عرصه علم و دانش بی نظیر ندانیم کم نظیر خواهد بود. او که با آن عمر کمش چنان خدمات مهمی به دانش بشری کرده است را می توان به حق نابغه دهر نامید و مثل او را دنیا شاید کمتر به خود ببیند.
او کسی است که در رشته های مختلف علمی به صورت اجتهادی قلم زده است در طب، فلسفه، علوم عقلی و نقلی ید طولایی دارد به نحوی که تمام آثار وی راه گشای اندیشمندان و دانشمندان عصر کنونی گشته و نظریات و ایده ها و طرح های او مقدمه بر کشفیات و اختراعات امروز بشری بوده است.
آن چه بیان شد همه از وجنات علمی و پژوهشی این اندیشمند مسلمان بود که شما خواننده عزیز بهتر از من بدان اشراف و علم دارید. اما به نظر می رسد بخش مهمی از زندگی حکیم ابن سینا مغفول مانده است. که کمتر بدان توجه و التفات شده است و آن همان بخش اخلاقی وی و بالاخص دو اقرار ابن سینا است، که در آن حرفهای ناگفته و سخنان نغز زیادی وجود دارد.
دو اقرار بزرگ و مهم ابن سینا برای طالبان علم در هر رشته علمی و در هر جای دنیا که باشند پند آموز خواهد بود. اولین اقرار این اندیشمند اسلامی مر بوط به حل مسائل مشکل علمی است. خود ابن سینا می گفت وقتی در مسئله ای علمی کارم گره می خورد و درمانده و مستاسل می شدم به مسجد و محراب و عبادت پناه می بردم، وضو می گرفتم و در برابر خدای متعال سر به سجده می گذاشتم و از آن عالم مطلق و حلال هر مشکلی مدد می گرفتم و از درگاه خدای متعال حل آن مسئله را مسالت می کردم. البته این عمل ابن سینا هم باز طبق آیه قرآن است که خداوند می فرماید:”ادعونی استجب لکم” بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را. این را می توان اولین اقرار مهم ابن سینا دانست که در آن ابن سینایی که در نزد ما این قدر عالم و حکیم و بزرگ است خود را در برابر خدای متعال خار و ذلیل و حقیر می داند و از وی حل مسائلش را مسسئلت می کند.
دومین اقرار مهم ابن سینا این است که وقتی او در پاره ای از مسائل فلسفی و عقلی راه به جایی نمی برد و می دید که آنچه وی به عقل خود استنتاج کرده با نص قرآن تفاوت دارد، می گفت این مسئله چون در شرع آمده من وی را می پذیرم و برای من قابل قبول است که این را می توان دومین اقرار مهم جناب حکیم ابن سینا دانست. که این اقرار برای من و امثال من و از من بالاتر کلاس اخلاق عملی است. ما که هنوز به جایی نرسیدیم و هنوز در اول راهیم تا با مسئله ای روبرو می شویم و ناتوان از تحلیل آن می شویم و نمی دانیم که چرا شرع آن را جایز یا حرام می داند!!! دم از روشن فکری می زنیم و ادعای علم و فضل را برای خودیدک می کشیم و آن را خلاف عقل می دانیم، که در حقیقت خلاف عقل خود می دانیم.
این دو اقرار ابن سینا بر ناتوانی علم و دانش بشری را می توان چراغ راهی دانست برای آن روشنفکرانی که عقاید خود و دیگران را مورد سخت ترین آماج انتقاد غیرمنصفانه قرار می دهند. بله روی سخنم با شما روشنفکران عزیزی است که صرف اینکه یک مطلب و مسئله ای به مغز ناقص بشریتان نرسید آن را رد می کنید و آن را خلاف عقل می دانید در حالیکه آن مطلب خلاف عقل شماست و در آینده شاید بدان جواب داده شود در هر حال کمی در افکارتان تامل کنید و با خود بیاندیشد که از اخلاق حکیم ابن سینا هم مانند علمش بهره و حظی برده اید؟ بیاید همه همانطور که از علم این حکیم و اندیشمند بزرگ ایرانی که در جهان اسلام ظهور و بروز پیدا کرد بهره می بریم از عمل و اخلاق پسندیده وی نیز بهره بریم.(رمز موفقیت بوعلی سینا رابایددردواصل جستجو کرد-1- اصل استعانت ازخدا وفنا فی الله بودن2- اصل تواضع وفروتنی، گریز ازتکبر ونخوت وغروروخود برتر بینی ،هردو این درقرآن مجید به صراحت اشاره گردیدوآن آیه نورانی وَ اسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبيرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخاشِعينَ45 سوره بقره.
– اصل تواضع وفروتنی، گریز ازتکبر ونخوت وغروروخود برتر بینی ،هردو این درقرآن مجید به صراحت اشاره گردیدوآن آیه نورانی